Εγκύκλιος του Μητροπολίτη Φλωρίνης για την Κυριακή της Ορθοδοξίας

Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες
καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Μητροπολιτικῆς περιφερείας μας.

Ἀγαπητοί μου.

Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός εἶπε τὸν ἑξῆς προφητικὸ λόγο του γιὰ τὴν Ἐκκλησία. «Καὶ πῦλαι Ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθαίου 16,18). Αὐτὸς ὁ λόγος του σημαίνει, ὅτι καμμιὰ δύναμι δὲν εἶναι ἰσχυρότερη ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Καμμία δύναμι δὲν μπορεῖ νὰ νικήση τὴν Ἐκκλησία. Ὅτι ἀκόμη καὶ ὁ θάνατος δὲν μπορεῖ, ἀφοῦ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς. Μιὰ φορὰ νόμισαν ὁ διάβολος καὶ ὁ θάνατος, ὅτι τὸν νίκησαν κατὰ τὴν σταύρωσι καὶ τὴν τριήμερο ταφή του, ἀλλὰ ξεγελάστηκαν παταγωδῶς καὶ κατεστράφησαν οἰκτρῶς. Ὁ Χριστὸς εὑρισκόμενος στὴν ἐσχάτη ἀδυναμία τοῦ Σταυροῦ καὶ τοῦ τάφου «κατανίκησε ὅλες τὶς ἀρχὲς καὶ τὶς ἐξουσίες τοῦ σκότους καὶ τὶς ἐξευτέλισε κάμνοντας μεγάλο θρίαμβο» (Φιλιππησίους 2,15). Καὶ στὸν Σταυρὸ κατανίκησε, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν φαινομενικὴ ἐξαφάνισί του κατὰ τὴν τριήμερο ταφή του «ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήση» (Ἀποκάλυψις 6,2).

Στέκει ἀπέναντι στὸν θάνατο καὶ σὲ ὅλες τὶς μαῦρες δυνάμεις ὁρατὲς καὶ ἀόρατες «ὁ ὑπέρτερος τῶν ἀγγέλων πανάγιος Χρυσόστομος» κατὰ τὸν Μέγα Φώτιο (PG 104,1225B) καὶ τοὺς τὰ ψάλλει κανονικά. Λέγει, «σὲ ἔσβυσε, σὲ λαφυραγώγησε, σὲ πίκρανε, σὲ κατάργησε, σὲ διαπόμπευσε, σὲ νέκρωσε, σὲ καθήρεσε, σὲ ἁλυσόδεσε». Αὐτὸς εἶναι ὁ νικητήριος παιᾶνας ποὺ διαβάζουμε τὸ βράδυ τῆς ἀναστάσεως στὸ τέλος τῆς θείας λειτουργίας. Αὐτὰ εἶναι τὰ λαμπρὰ ρήματα, ποὺ ἔθεσε ὡς ἐπικεφαλίδα ὁ Κύριός μας ἐπὶ τῆς Ἐκκλησίας του. Κι αὐτὸ θὰ σημαίνη στοὺς αἰῶνες, ὅτι ὁ Ἅδης καὶ ὁ διάβολος μὲ τὰ ὄργανά τους, ὅσες φορὲς θὰ ἐπιτίθενται κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, θὰ παθαίνουν πάντα τὰ ἴδια μέχρι καὶ τὴν αἰώνια καταδίκη τους.

Ἡ Ἐκκλησία κατὰ τὴν πορεία της μέσα στὴν ἱστορία δέχθηκε καὶ γεύθηκε σὲ ποικίλες φάσεις ὅλων τῶν εἰδῶν τὶς ἐπιθέσεις μέχρι καὶ σήμερα. Ὅσα ὀνόματα εἶναι γραμμένα στὴν ταυτότητα τοῦ πονηροῦ καὶ τῶν ὀργάνων του τόσες ποικιλίες πολέμου ξεσήκωσε κατὰ τῆς Ἐκκλησίας.

Ὀνομάζεται «ἀρχέκακος καὶ μισόκαλλος ὄφις, κοσμοκράτωρ τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, ἀρχές, ἐξουσίες καὶ πνευματικὰ τῆς πονηρίας, ἄρχων τοῦ ἀέρος, πονηρότατος δράκων, τῶν ζιζανίων σπορεῦς, ἀρχηγὸς καὶ δάσκαλος κάθε ἀδικίας, ἡγεμόνας καὶ πατέρας τοῦ ψεύδους καὶ ἐχθρὸς τῆς ἀληθείας, βορβορώδης λίμνη τῆς ὑπερηφανίας, σαθρότατο ὕψωμα τῆς ἀλαζονείας, τέλος εἶναι ὁ ἀνήθικος αὐτουργὸς τῆς ἐξορίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν παράδεισο».

Ἡ Ἐκκλησία προφητεύθηκε ὡς τὸ λιθαράκι ποὺ ξεκόπηκε ἀπὸ τὸ ὄρος καὶ χτύπησε τὶς χρυσὲς καὶ ἀσημένιες καὶ χάλκινες καὶ σιδερένιες καὶ χωμάτινες βασιλεῖες τῆς γῆς καὶ τὶς νίκησε. Αὐτὲς ἔγιναν σκόνι καὶ ἔσβυσαν. Ὅμως «τὸ λιθαράκι αὐξήθηκε εἰς ὄρος μέγα καὶ ἐκάλυψε ὅλην τὴν γῆ. Ἡ βασιλεία του δὲν θὰ διαφθαρῆ στοὺς αἰῶνες κι οὔτε θὰ ἔχη διάδοχο, ὅπως οἱ ἀνθρώπινες» (Δανιὴλ 2,31-36). Μέχρι τοῦ τέλους τῆς ἱστορίας ἡ βασιλεία αὐτὴ θὰ εἶναι Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολική.

Σὲ ἄλλον προφήτη ἔχουμε κι ἄλλη θαυμαστὴ εἰκόνα τῆς Ἐκκλησίας. Τὴν ζωγραφίζει ὡς «Ὄρος ἅγιο, στὸ ὁποῖο ὅσοι βρίσκουν καταφύγιο δὲν θὰ κακοποιηθοῦν κι οὔτε θὰ ἀπολεσθοῦν. Ἀφοῦ μὲ τὴν Ἐκκλησία πλέον καλύφθηκε ἡ οἰκουμένη μὲ θεογνωσία, ὅπως τὰ πολλὰ νερὰ καλύπτουν τὰ κοιλώματα τῆς γῆς» (Ἡσαΐας 11,9).

Ἀγαπητοί μου.

Αὐτὴν τὴν μεγαλειώδη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πολέμησε ὁ πονηρὸς μὲ ὅλα τὰ ὄργανά του. Ἔγιναν διωγμοὶ πολλοὶ καὶ ξεφύτρωσαν αἱρέσεις ποικίλες μέχρι τὶς μέρες μας. Ὅλες οἱ συντονισμένες προσπάθειές του ἔγιναν, γιὰ νὰ σβύση ἡ Ἐκκλησία. Ὅλα αὐτὰ ξεσηκώθηκαν σὰν τὴν μανιασμένη θάλασσα καὶ ἐξηγέρθηκαν σὰν τὰ μεγάλα κύματα. Ὅμως οὔτε στὸ παρελθὸν μπόρεσαν κι οὔτε μέχρι τὴν συντέλεια τοῦ κόσμου θὰ μπορέσουν νὰ καταπνίξουν τὴν Ἐκκλησία.

Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγάλο γεγονὸς ποὺ γιορτάζουμε σήμερα κατὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. Εἶναι ἡ μεγαλειώδης νίκη της κατὰ τῆς Εἰκονομαχίας, ἀλλὰ γενικὰ καὶ κατὰ πασῶν τῶν αἱρέσεων καὶ σχισμάτων. Μαζὶ ὅμως μὲ τὴν μνήμη τῆς νίκης αὐτῆς πρέπει νὰ ὑπογραμμίσουμε καὶ τὴν εὐθύνη τοῦ καθενός μας στὸ νὰ κρατήσουμε καὶ σήμερα τὴν ἀκεραιότητα τῆς Ὀρθοδοξίας, τοῦ φρονήματός μας, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἑαυτοῦ μας μέσα σαὐτὴν τὴν ἀγία Κιβωτὸ ποὺ μᾶς σώζει ἀπὸ ποικίλους κατακλυσμούς, ποὺ μᾶς ἀπειλοῦν σὰν τὶς αἱρέσεις.

Μὲ τὶς λίγες αὐτὲς σκέψεις μου ἀναφωνῶ μαζὶ μὲ ὅλους σας, ΤΩΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΩΝ ΠΡΟΜΑΧΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ καὶ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ.

Μετὰ διαπύρων εὐχῶν ἐν Κυρίῳ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας
ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ