Η εναρκτήρια συνάντηση του επιμορφωτικού προγράμματος «Ξένιος Ζευς» (video, pics)
Πραγματοποιήθηκε χθες, στους χώρους του Πανεπιστημίου στη Φλώρινα, η εναρκτήρια συνάντηση του επιμορφωτικού προγράμματος «Ξένιος Ζευς».
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που στόχο έχει να αλλάξει την επικρατούσα κατάσταση και τους τρόπους με τους οποίους, οι εμπλεκόμενοι φορείς, όπως το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, η Παιδαγωγική Σχολή του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, το Σχολείο Νέας Ελληνικής Γλώσσας στη Θεσσαλονίκη, σε συνεργασία με τους Δήμους Παιονίας (Ειδομένη) και Δέλτα (Διαβατά), θα αντιμετωπίσουν σε εκπαιδευτικό, παιδαγωγικό επίπεδο, τις προσφυγικές ροές στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας.
Λεπτομέρειες του προγράμματος μπορείτε να δείτε εδώ.
Στο video που ακολουθεί μιλούν η Νεκταρία Παλαιολόγου, αναπληρώτρια καθηγήτρια διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και ο Κώστας Ντίνας, καθηγητής γλωσσολογίας, ελληνικής γλώσσας και διδακτικής της.
Δε ξέρω τι προσπαθούν να σας φυτέψουν με την ορολογία «Ξένιος Ζευς» αλλά καλό είναι να μαθαίνουμε και λίγη Ιστορία…
Η φιλοξενία (ετυμολoγία από το φιλώ (= αγαπώ) + ξένος) αναφέρεται στην πράξη της περίθαλψης και φροντίδας ενός ξένου στο σπίτι κάποιοu
Ήταν θεσμός για τους αρχαίους να υποδέχονται και να περιποιούνται τους ξένους στο σπίτι τους. Πίστευαν ιδιαίτερα στην ιδέα της φιλοξενίας και την θεωρούσαν ηθικό χρέος και ιερό κανόνα των θεών (προστάτης ο Ξένιος Ζευς). Γι’ αυτό και οι ξένοι, ως σταλμένοι από τους θεούς, θεωρούνταν πρόσωπα ιερά, τιμημένα και σεβαστά.
Αυτή η αντιμετώπιση των ξένων ξεκίνησε από την πίστη ότι οι ίδιοι οι θεοί, μεταμορφωμένοι, τους επισκέπτονταν για να ελέγξουν ποιοι άνθρωποι τηρούν τους θρησκευτικούς κανόνες και υπακούν στους νόμους και ποιοι όχι (υβριστές). Επιπλέον, ο τρόπος ζωής των Ελλήνων (ταξίδια, εμπόριο, πόλεμοι) είχε αποτέλεσμα να βρίσκονται στους δρόμους, σε ξένους τόπους, με μεγάλη ανάγκη για στέγη , βοήθεια ή προστασία. Με το θεσμό, λοιπόν, της φιλοξενίας, έβρισκαν και οι ίδιοι αυτά που ζητούσαν. Εξάλλου, οι ξένοι ήταν καλοδεχούμενοι, γιατί ήταν για πολλούς η μόνη επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο και πηγή πληροφοριών λόγω της έλλειψης μέσων επικοινωνίας.
Σε απόσπασμα του Θουκυδίδη (Περικλέους Επιτάφιος), ο Περικλής αναφέρει ότι οι Αθηναίοι διατηρούσαν την πόλη τους ανοικτή σε όλους, δεν έδιωχναν τους ξένους και δεν τους εμπόδιζαν να γνωρίσουν τον πολιτισμό της Αθήνας. Mε τον όρο «ξένοι», ο Περικλής εννοεί τους υπόλοιπους Έλληνες, πλην των Αθηναίων και όχι τους αλλοεθνείς. Oι μέτοικοι στην Αρχαία Αθήνα ήταν Έλληνες από άλλες πόλεις και όχι αλλοεθνείς (βάρβαροι, κατά την αρχαία ελληνική ορολογία)