Στην Εκκλησία δεν υπάρχει «Πρώτος», Σεβασμιώτατε

Αγαπητέ κύριε,
δεν έχω ξεκινήσει κανέναν “διαδικτυακό πόλεμο” έναντι κανενός.
Ναί, προσέγγισα τον σεβασμιώτατο, τον περασμένο Απρίλιο, και είχαμε μια συνομιλία εφ’ όλης της ύλης (σε σχέση με τα οικουμενιστικά) επί δύο (2) ολόκληρες ώρες. Παρών στη συζήτηση ήταν και ο Πρωτοσύγκελος, ο π. Νικηφόρος. Μετά μεγάλης μου λύπης, σας πληροφορώ ότι απογοητεύτηκα πολύ, τόσο εγώ όσο και τα άλλα τρία άτομα που ήταν μαζί μου.
Διαπιστώσαμε ότι η συνενόηση με τη διοίκηση της μητροπόλεώς μας είναι σχεδόν αδύνατη, διότι η μητρόπολή μας, δυστυχώς, “εκπέμπει” σε άλλη “συχνότητα”, οικουμενιστική-αιρετίζουσα.
Παραδώσαμε στα χέρια του σεβασμιωτάτου ένα πακέτο με φωτοτυπίες που αποδεικνύουν τις αιρετικές κακοδοξίες τόσο του Πατριάρχη, όσο και των οικουμενιστών-φίλων της μητρόπολης,
του Σύρου Δωρόθεου και του Προύσης Ελπιδοφόρου. Επίσης, για τους δύο τελευταίους, παραδώσαμε και DVD με τα σοκαριστικά βίντεο των δύο αυτών κακοδόξων Ιεραρχών, του ενός που αναφωνεί “άξιος” σε χειροτονία παπικού “επισκόπου” και του άλλου με τα όσα φρικτά είπε σε Ναό των Ουνιτών (=παπικών). Δεν “ίδρωσε το αυτί” κανενός!
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, που ο π. Θεόκλητος είχε πει στο κήρυγμά του τα όσα απαρέδεκτα σχετικά με το, δήθεν, “Πρωτείο” που έχει στην Εκκλησία ο Οικουμενικός Πατριάρχης, δέχτηκε σκληρή κριτική από την εφημερίδα “Ορθόδοξος Τύπος”, καθώς και από πλήθος χριστιανικών ιστοσελίδων. Όπως βλέπετε, καθόλου δεν επηρεάστηκε, αφού την περασμένη Παρασκευή επανέλαβε τις ίδιες πλάνες. Τί έπρεπε να κάνουμε εμείς; Να σωπάσουμε και να ανεχόμαστε να κατηχούνται οι πιστοί με αιρετικές διδασκαλίες;
Αν επρόκειτο για θέματα κακοδιοίκησης ή για ηθικής φύσεως ζητήματα, δεν θα μιλούσα γιατί είμαι πολύ αμαρτωλός, αλλά και γιατί δεν θα ήθελα να σκανδαλιστεί κανένας άνθρωπος. Για θέματα Πίστεως, όμως, νιώθω ότι έχω καθήκον να διαμαρτυρηθώ διότι, αλλιώς, θα γίνω και εγώ συνένοχος και “βοηθός” στο να εξαπλωθεί το δηλητήριο της αίρεσης στις ψυχές των συνανθρώπων μου.
Κάνει λάθος όποιος νομίζει ότι γράφω αυτά τα κείμενα “ελαφρά τη καρδία”. Πονάει και ματώνει η ψυχή μου κάθε φορά που γράφω και ειδικά αυτήν την κατανυκτική περίοδο της Σαρακοστής, που είναι περόδος μετανοίας.
Χαίρετε.

Κερμενιώτης Π. Βασίλειος