Αφιέρωμα στον Τάσο Παππά, έναν μεγάλο Φλωρινιώτη μαέστρο, συνθέτη και δάσκαλο (video, pics)
Μουσική εκδήλωση – αφιέρωμα στη μνήμη του Τάσου Παππά (1926 – 1970), ενός μεγάλου Φλωρινιώτη μαέστρου, συνθέτη και δασκάλου, διοργάνωσε το μεσημέρι της Κυριακής ο σύλλογος “Οκτάβα”, σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα και το δήμο Φλώρινας.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμούς επισήμων και ακολούθησε η παρουσίαση του βιογραφικού του Τάσου Παππά, με παράλληλη προβολή βίντεο, από την αντιπρόεδρο του συλλόγου Μαρία Θεοχάρη. Στη συνέχεια, το μέλος του “Αριστοτέλη” Σπύρος Παπαχαρίσης μίλησε για τη σχέση του μαέστρου με το σύλλογο, ενώ το μέλος του συλλόγου “Οκτάβα” Νίκος Οικονόμου, ανέγνωσε κείμενο που αποτυπώνει σκέψεις του Σπύρου Αλεξίδη, χορωδού του Τάσου Παππά. Το πρώτο μέρος ολοκληρώθηκε με ομιλία του Σίμου Μπενσασσών, μαθητή και φίλου του Τάσου Παππά.
Στο μουσικό μέρος της εκδήλωσης εμφανίστηκαν η πιανίστα Γεωργία Λαζαρίδου, εγγονή του Τάσου Παππά, η Παιδική- Νεανική Χορωδία του Συλλόγου Φίλων Μουσικής Μεγάρου Θεσσαλονίκης και η Χορωδία Αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια.
Τάσος Παππάς (1926-1970)
Ο Τάσος Παππάς γεννήθηκε στη Φλώρινα τον Φεβρουάριο του 1926 και πέθανε στη Θεσσαλονίκη τον Νοέμβριο του 1970. Πρόκειται για μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες της ελληνικής χορωδιακής ιστορίας. Μεγάλωσε στη Φλώρινα σ’ ένα πλούσιο πολιτιστικό περιβάλλον, όπου έδρασαν αξιόλογες μουσικές ομάδες.
Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του στον Φιλεκπαιδευτικό Σύλλογο Φλώρινας «Ο Αριστοτέλης», που ιδρύθηκε το 1941 και υπήρξε μέλος της χορωδίας του, που αποτέλεσε συνέχεια της «Πρώτης Χορωδίας Φλωρίνης», από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής της. Συνέχισε τις σπουδές του στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Σπούδασε μονωδία, αντίστιξη και φούγκα στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης με τους Β. Θεοφάνους, Γ. Βακαλόπουλο και Σ. Μιχαηλίδη. Από το 1956, πριν ακόμη ολοκληρώσει τις σπουδές του, διορίστηκε έκτακτος καθηγητής υποχρεωτικών θεωρητικών μαθημάτων στο Κ.Ω.Θ., ενώ από το 1955 διατελούσε παράλληλα διευθυντής του μουσικού τμήματος και της χορωδίας του αμερικανικού κολλεγίου «Ανατόλια».
Από το 1950, διορίστηκε καθηγητής μουσικής στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή. Το 1958 ο Τάσος Παππάς ανέλαβε τη διεύθυνση της χορωδίας του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Συνεργάστηκε με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης. Το 1960 μετά από πρόταση της πρεσβείας του Μονάχου, έγινε μέλος του International Society for Music Education. Το 1962 ανέλαβε τη διεύθυνση της χορωδίας Βορείου Ελλάδος και στον πανηγυρικό εορτασμό των 50 χρόνων για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης ενθουσίασε τους Θεσσαλονικείς με την εκτέλεση των έργων: «Ορατόριο του Αγίου Δημητρίου» του Νίκου Αστρεινίδη και το συμφωνικό ποίημα «Κυπριακά Ελευθέρια» του Σόλωνα Μιχαηλίδη, σε συνεργασία με τη Σ.Ο.Β.Ε. – Κ. Ο. Θ. υπό τη διεύθυνση του Σόλωνα Μιχαηλίδη. Με αφορμή αυτή τη μεγάλη επιτυχία, παρασημοφορήθηκε τον Δεκέμβριο του 1962 με τον «Χρυσό Σταυρό» του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικος από τον Βασιλιά Παύλο, για την συμβολή του στη χορωδιακή ανέλιξη της Θεσσαλονίκης.
Το 1969 όντας διευθυντής της χορωδίας του «Αριστοτέλη» έδωσε σειρά πολύ επιτυχημένων συναυλιών στον Καναδά, στο πλαίσιο του 23ου Συνεδρίου της Παμμακεδονικής Ένωσης ΗΠΑ – ΚΑΝΑΔΑ. Διηύθυνε τις χορωδίες του «Θερμαϊκού» και τη Μικτή Χορωδία της Χ.Α.Ν.Θ. Είχε τη διεύθυνση της χορωδίας του «Ανατόλια» από το 1965. Μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων του ο Τάσος Παππάς διασκεύασε και εναρμόνισε με εξαιρετικό τρόπο, δημοτικά τραγούδια και «Lieder» για τετράφωνη χορωδία.
Δυστυχώς, ο Τάσος Παππάς πέθανε πολύ νέος χωρίς να προλάβει να ολοκληρώσει το έργο του. Το μικρό δείγμα των έργων που άφησε πίσω του δείχνει ένα μεγάλο συνθετικό ταλέντο και ταυτόχρονα αποτελεί υλικό για μετέπειτα ενορχηστρώσεις. Ο Τάσος Παππάς δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο, τη δημιουργία μιας δεύτερης Λυρικής σκηνής με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
