Η απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Φλώρινας (video, pics)

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι στην κεντρική πλατεία της Φλώρινας, με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου και τη συμμετοχή της ΑΔΕΔΥ και πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών σωματείων, στο πλαίσιο της 24ωρης γενικής απεργίας.

Όπως τονίστηκε στα μηνύματα της συγκέντρωσης “η Κυβέρνηση ακολουθεί την ίδια κατεύθυνση της σκληρής πολιτικής απέναντι στους εργαζόμενους της πατρίδας μας, αγνοώντας τις ανάγκες μιας ολόκληρης κοινωνίας. Τη φτωχοποιεί και την εξαθλιώνει, ασκώντας αδιέξοδες και ανάλγητες πολιτικές, οι οποίες αποτυπώνονται και στον νέο προϋπολογισμό, έναν προϋπολογισμό κοινωνικής ισοπέδωσης και ανακύκλωσης της ύφεσης”.

Στη συγκέντρωση μίλησαν ο πρόεδρος του ΕΚΦ Κωνσταντίνος Σιάκος και η πρόεδρος της εκτελεστικής γραμματείας νομαρχιακού τμήματος ΑΔΕΔΥ Μαρία Νεοκαζιώτη.

Ψήφισμα απεργιακής συγκέντρωσης στις 14 Δεκεμβρίου 2017

 

Σήμερα 14 Δεκεμβρίου 2017 το σύνολο των εργαζομένων του Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, των ανέργων και των συνταξιούχων που συμμετέχουν στην πανελλαδική κινητοποίηση

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• Αγωνιζόμαστε για άμεση αναμόρφωση του Προϋπολογισμού έτους 2018: ν’ ανατραπούν εδώ και τώρα οι δραματικές περικοπές των κοινωνικών δικαιωμάτων και οι σχεδιαζόμενες, λόγω προαπαιτούμενων και προαποφασισμένων προληπτικών μνημονιακών μέτρων, νέες μειώσεις στις συντάξεις, καταργήσεις προνοιακών επιδομάτων, φορολογική ασφυξία με διευκόλυνση των πλειστηριασμών και της δήμευσης του εισοδήματος και της στοιχειώδους περιουσίας/πρώτης κατοικίας, οικονομική και κοινωνική απομόνωση των ατόμων με αναπηρίες. Ριζική αναθεώρηση των παταγωδώς αποτυχημένων μνημονιακών πολιτικών 2010-2017.
• Εθνικό οικονομικό σχεδιασμό τεχνολογικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης με ρητούς και μετρήσιμους κοινωνικούς και ρήτρες κοινωνικής προστασίας, στη βάση των θέσεων της ΓΣΕΕ που θα ανατρέπει το περιβάλλον ύφεσης, αποβιομηχάνισης, απολύσεων, επισφαλούς και αδήλωτης εργασίας, ανεργίας, φτωχοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού. Ανάπτυξη με προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών αγαθών και πόρων. Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου σε πανίσχυρους εγχώριους και διεθνείς ομίλους. Διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα στην παροχή υπηρεσιών κοινωνικής ωφέλειας και κοινωνικών αγαθών και θωράκιση της εθνικής περιουσίας υπέρ του κοινωνικού συνόλου.

• Προαγωγή της Κοινωνικής Ασφάλισης με την εγγύηση του Κράτους, με διασφάλιση της βιωσιμότητας και των παροχών των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και επαναφορά των κύριων και επικουρικών συντάξεων σε επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης. Κατάργηση των διατάξεων που μετατρέπουν τις συντάξεις σε προνοιακά επιδόματα φτώχειας.
• Ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας και ανακούφισης των ανέργων. Καμία εξαίρεση από την εργατική προστασία λόγω ηλικίας. Επείγοντα μέτρα για την προστασία των εργαζομένων από τις απολύσεις και των θέσεων πλήρους και σταθερής εργασίας στη βάση των θέσεων της ΓΣΕΕ. Ρητή νομοθετική απαγόρευση απολύσεων σε επιχειρήσεις που λαμβάνουν οποιασδήποτε μορφής επιδότηση (θέσεων εργασίας, ασφαλιστικών εισφορών). Πλήρης αποκατάσταση του προνομίου των εργατικών απαιτήσεων. Αυστηροποίηση της νομοθεσίας για τις ομαδικές απολύσεις. Σεβασμός στην αργία της Κυριακής. Προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων και επέκταση των ΒΑΕ. Προστασία επαγγελματικών ειδικοτήτων και σύνδεση με επαγγελματικά δικαιώματα. Αυστηρή προστασία των όρων εργασίας και της απασχόλησης ευάλωτων σε διακρίσεις και βία ομάδων (νέοι, γυναίκες, εργαζόμενοι πλησίον της σύνταξης, εργαζόμενοι μετά από εργατικό ατύχημα, άτομα με αναπηρίες, μετανάστες).
• Ελεύθερη συνδικαλιστική δράση χωρίς κρατικό και εργοδοτικό παρεμβατισμό στην άσκηση των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, με κυρίαρχα το δικαίωμα των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και το δικαίωμα απεργίας:
• Άμεση κατάργηση του συνόλου των αντεργατικών μνημονιακών πολιτικών βίαιης και αντιδημοκρατικής προσβολής των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, που οδήγησαν στο στραγγαλισμό των συλλογικών εργατικών δικαιωμάτων και εγγυήσεων και την εμπέδωση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
• Αποκατάσταση του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων, της καθολικότητας της ΕΓΣΣΕ, της επεκτασιμότητας και της συνολικής μετενέργειας.
• Τήρηση της υποχρέωσης των εργοδοτών και των εργοδοτικών οργανώσεων για κλαδικές συλλογικές διαπραγματεύσεις και κατάρτιση ΣΣΕ, χωρίς παρελκυστικές τακτικές με στόχο την ανατροπή των ΣΣΕ που τους δεσμεύουν και την υπογραφή επιχειρησιακών ΣΣΕ ή ατομικών συμβάσεων με πρόσχημα την κρίση.
• Καμία παρέμβαση στο ισχύον πλαίσιο για την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, την αυτονομία των συνδικάτων, την άσκηση του απεργιακού δικαιώματος των εργαζομένων και την απαγόρευση της εργοδοτικής ανταπεργίας. Προστασία των εργαζομένων από προληπτικές και κατασταλτικές πράξεις παρεμπόδισης, δίωξης και ποινικοποίησης των απεργιακών κινητοποιήσεων.

• Μόνιμη και αποτελεσματική προστασία της πρώτης κατοικίας – ρητή απαγόρευση πλειστηριασμού της. Επανασύσταση των φορέων εργατικής εστίας και κατοικίας που σήμερα είναι αναγκαία κάθε άλλο παρά ποτέ και έχουν πολλαπλασιαστικά οφέλη για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
• Δίκαιο φορολογικό σύστημα. Ελάφρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων    από τα άδικα και υπέρμετρα βάση της φορολογικής επιδρομής. Αυστηρή και αποφασιστική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής και των ανείσπρακτων οφειλών στο Δημόσιο. Μείωση των τιμολογίων των κοινωφελών υπηρεσιών καιτου ΦΠΑ στα καταναλωτικά αγαθά και υπηρεσίες, πάταξη της αισχροκέρδειας.
• Πρόσβαση όλων σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, με επαρκή χρηματοδότηση του συστήματος υγείας, πρόνοιας και κοινωνικής ασφάλειας. Ενίσχυση των υποστηρικτικών δομών για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία. Προστασία των κατοίκων των μειονεκτικών περιοχών της νησιωτικής και ηπειρωτικής περιφέρειας.
• Ελεγκτικοί Μηχανισμοί: Ποσοτική και ποιοτική αναβάθμιση της υπηρεσιακής ικανότητας των ελεγκτικών μηχανισμών του ΣΕΠΕ και του ΕΦΚΑ (πρ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ). Άμεση θέσπιση συστήματος ελάχιστης σύνθεσης προσωπικού για τις επιχειρήσεις για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της αδήλωτης και της ψευδώς δηλωμένης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής. Αυστηρή τιμωρία εμπορίας ανθρώπων και εργασιακής εκμετάλλευσης και άμεση λήψη μέτρων πρόληψης των φαινομένων αυτών.
• Δίκαιη μεταναστευτική πολιτική, αποτελεσματική αντιμετώπιση των ζητημάτων, μετανάστευσης, ασύλου και ιθαγένειας με σεβασμό στα δικαιώματα του ανθρώπου.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ: ΚΑΜΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΕΒΑΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.

Η ομιλία του προέδρου του Εργατικού Κέντρου

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Συγκεντρωθήκαμε για μια ακόμη φορά στην κεντρική πλατεία της Φλώρινας διότι οι προκλήσεις και τα προβλήματα συνεχίζουν να είναι τεράστια.

Η εργασιακή και κοινωνική ισοπέδωση συνεχίζεται. Τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα είναι αποκαλυπτικά και απλώς επιβεβαιώνουν με νούμερα αυτό που εμείς συναντάμε και αντιμετωπίζουμε καθημερινά.

Ανεργία, υποαπασχόληση, αύξηση των χαμηλόμισθων, εκτόξευση του ποσοστού των απλήρωτων εργαζομένων, ελαστικοποίηση των ωρών εργασίας, ομαδικές και ατομικές απολύσεις, είναι μερικά από τα κομμάτια που συνθέτουν το «πάζλ» της αγοράς εργασίας σε όλη τη χώρα.

Οκτώ χρόνια μνημονιακών πολιτικών, έχουν φέρει τις δυνάμεις της εργασίας σε απελπιστική κατάσταση.

Μεταφέρουμε προς όλους τους αποδέκτες το μήνυμα ότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλο με αυτές τις πολιτικές.

• Eίναι αλήθεια, πως αρχικά υπήρξε οργή, υπήρξε αγανάκτηση.
• Tώρα βλέπουμε παντού να υπάρχει θλίψη και απογοήτευση.
• Δεν πρέπει όμως να εφησυχάζουμε ποτέ.

Η κοινωνία πρέπει να οργανωθεί και να διεκδικήσει.

Εμείς με τις μικρές δυνάμεις των συνδικάτων, αγωνιζόμαστε για την αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων.

Σε αυτή την προσπάθεια πρέπει να έχουμε σύμμαχο ολόκληρη την κοινωνία.

Λέμε σε όσους κυβερνούν και σε όσους προσδοκούν να κυβερνήσουν, ότι αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδος.

Δημιουργεί ανεργία, φτώχεια και όπως είπα, εθνική κατάθλιψη.

Εμείς δείχνουμε έναν άλλον δρόμο.

Έναν δρόμο αξιοπρέπειας,

αγωνιστικής προσπάθειας,

που ελπίζουμε, προσδοκούμε και στο τέλος νομίζω ότι θα φέρει και αποτέλεσμα.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Αγωνιζόμαστε για τα αυτονόητα.

• Λέμε ΟΧΙ στον περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας στα πρωτοβάθμια σωματεία. Το δικαίωμα στην απεργία είναι ιερό και κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα.
• Λέμε ΟΧΙ στην θεσμοθέτηση του δικαιώματος της ανταπεργίας.
• Λέμε ΟΧΙ στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες.
• Ζητάμε την επιστροφή των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
• Ζητάμε να καταπολεμηθεί η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.

Ακούμε για μείωση της ανεργίας αλλά δυστυχώς αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Όλοι γνωρίζουμε ότι όποιες προσλήψεις γίνονται, αφορούν ευέλικτες μορφές απασχόλησης με μισθούς πείνας.

Την ίδια ώρα 7 στους 10 νέους μεταναστεύουν στο εξωτερικό αναζητώντας εργασία και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.

Απέναντι στην αδιέξοδη και ανάλγητη πολιτική λιτότητας, η οποία «στραγγαλίζει» ολόκληρη την ελληνική κοινωνία ο αγώνας είναι μονόδρομος.

Στα οκτώ χρόνια των μνημονίων οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, το δημόσιο και τις ΔΕΚΟ, έχουμε σηκώσει ένα δυσβάσταχτο φορτίο που δεν μας αναλογούσε και που συνεχίζουμε να επωμιζόμαστε εξαιτίας της αδιάκοπης εργασιακής ύφεσης που καταγράφεται.

Για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση η κατάσταση δεν είναι όπως έχει, αλλά όπως έχουν επιλέξει να έχει…

Με λίγα λόγια “δεν ζουν στην πραγματικότητα, αλλά στην εικόνα που οι ίδιοι έχουν γι’ αυτήν”. Καθώς πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς τα φαντασιακά αφηγήματα και τα επικοινωνιακά τεχνάσματα που κατά καιρούς σκαρφίζεται η κυβέρνηση, δίνοντας μια εικόνα που απέχει ριζικά απ’ αυτήν που ζουν οι ίδιοι οι πολίτες αυτής της χώρας.

Και δεν είναι μόνο η ασυνέπεια στα λεγόμενα τους αλλά και η “κοντή” τους μνήμη. Οι υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια ξεχάστηκαν, το ίδιο και οι δηλώσεις τους, ότι θα σκίσουν τα μνημόνια… γιατί όχι μόνο εφάρμοσαν με ευλάβεια το 3ο μνημόνιο, αλλά συνεχίζουν ουσιαστικά ένα 4ο.

Νέα, σκληρά και επώδυνα μέτρα, απειλούν την κοινωνία με πλήρη ισοπέδωση γκρεμίζοντας ταυτόχρονα ό,τι έχει απομείνει από τις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Έκαναν στροφή 180 μοιρών σ’ αυτά που έλεγαν…

Υπόσχονταν ότι με ένα νόμο θα αυξήσουν τον κατώτατο μισθό, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που κατάφεραν είναι να μετατρέψουν τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα σε επιδόματα ανεργίας.

Μιλούν για “ασπίδα προστασίας των εργαζομένων” με το νέο νομοσχέδιο, την ώρα που η απλήρωτη εργασία έχει γίνει καθεστώς στη χώρα μας.

Υπόσχονται μέτρα ανακούφισης των ανέργων, ενώ πάνω από το 33% από αυτούς δεν μπορεί να βρει εργασία πάνω από 4 χρόνια (ΙΝΕ-ΓΣΕΕ_ Ιούνιος 2017)

Η ύφεση μεγαλώνει, το ίδιο και τα ποσοστά της ανεργίας.

Οι εξαγγελίες για πολιτικές που θα έφερναν δουλειές και ανάπτυξη στην πόλη… ξεχαστήκαν.

Η σημερινή Κυβέρνηση ξεχνάει.

Εμείς Όχι.

Δεν μπορούμε και Δεν θέλουμε.

Δεν μας αφήνει η πραγματικότητα.

Μια πραγματικότητα που δεν αποτελείται απλώς από αριθμούς, αλλά από ανθρώπους που βρίσκονται στην εξαθλίωση και την ανέχεια.

Τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και οι πολιτικές εντυπωσιασμού είναι πια πεπερασμένα σε μια εποχή που οι πολίτες και οι εργαζόμενοι κουράστηκαν από “κενές” περιεχομένου κινήσεις. Δε μας πείθουν και η κοροϊδία τους πρέπει να σταματήσει.

Συντηρώντας την αβεβαιότητα κυβερνούν βάζοντας τα πραγματικά προβλήματα “κάτω από το χαλί” θέλοντας και οι ίδιοι να πειστούν πως δεν υπάρχουν. Όμως η πραγματικότητα τους διαψεύδει.

Τα παραπάνω προβλήματα τα συναντάμε, όμως, και σε τοπικό επίπεδο.

Τα ποσοστά ανεργίας είναι τεράστια και το κόστος συντήρησης ενός νοικοκυριού δυσβάστακτο.

Σε όλα αυτά ήρθε να προστεθεί προσφάτως και το σχέδιο για το ξεπούλημα των μονάδων της ΔΕΗ. Σε αυτό τον αγώνα πρέπει όλη η τοπική κοινωνία να είναι μπροστά. Δεν θέλουμε να ξεπουλήσουμε τη ΔΕΗ με τον τρόπο που προωθείται. Όχι μόνο για να μην χαθούν θέσεις εργασίας αλλά και για να διαφυλάξουμε τα δημόσια αγαθά, που μας έχουν απομείνει.

Σε όλη αυτή την τραγική κατάσταση πρέπει να αντισταθούμε. Τα Συνδικάτα έχουν ολοκληρωμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις και αγωνίζονται γι’ αυτές.

Αγωνιζόμαστε για την προστασία της αξιοπρέπειας μας.

Απέναντι στη νέα λαίλαπα μέτρων που υλοποιεί η κυβέρνηση, ο αγώνας είναι μονόδρομος.

Θέλουμε ΤΩΡΑ πίσω τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Κανένας εργαζόμενος μόνος του ενάντια στις αντεργατικές μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης και της όποιας κυβέρνησης, των εργοδοτών και των τεχνοκρατών που θέλουν τη φωνή μας να σιγήσει. Αυτό δεν έγινε μέχρι σήμερα και δεν θα γίνει ποτέ!

Έναν δρόμο αξιοπρέπειας, αγωνιστικής προσπάθειας, που ελπίζουμε, προσδοκούμε και στο τέλος νομίζω ότι θα φέρει και αποτέλεσμα.

Ο αγώνας μας συνεχίζεται.