Περί της εξωτερικής ιεραποστολής

Γράφει ο

Αρχιμανδρίτης Κοσμάς Λαμπρινός

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας και η νίκη κατά των αιρέσεων και της παναιρέσεως του Οικουμενισμού μας φέρνει προ των ευθυνών μας ως χριστιανών. Διότι ο Χριστός γεννήθηκε για να διακηρύξει την όντως Αλήθεια Αυτού, ήρθε για να μας δώσει το Φως του αλλά και  δια των Αγίων του μαθητών και Αποστόλων να διακηρύξει την πίστη  στον αληθινό Θεό «εις πάντα τα έθνη».

Το κήρυγμα αυτό όμως δεν σταμάτησε με τους Αποστόλους και αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας, το κήρυγμα αυτό συνεχίζεται και στις μέρες μας, όπως θα συνεχίζεται και στις επόμενες γενεές και όσο θα υπάρχει αυτός ο κόσμος. Άς μην είμαστε επομένως μόνο απλοί θεατές του έργου της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στην Αφρική, στην Ασία, στην Ινδία και όπου αλλού, αλλά και άς βοηθάμε το έργο αυτό ποικιλοτρόπως και όπως μπορούμε. Δεν είμαστε βέβαια όλοι πλούσιοι να δίνουμε πλουσιοπάροχα τα χρήματά μας για την αγορά φαρμάκων προκειμένου οι ιθαγενείς να νιώσουν και την δική μας αγάπη∙ μπορούμε όμως, να προσευχηθούμε προς τον Μεγάλο Θεό μας υπέρ των Ορθοδόξων Ιεραποστόλων μας. Δεν πρέπει λοιπόν το έργο αυτό της Ιεραποστολής να σταματήσει γιατί πάντα ο Χριστός κτυπά την καρδιά κάθε ανθρώπου, όπου γης και χρώματος.

Διότι ο Θεός δεν είναι πρωσοπολήπτης, ούτε διακρίνει τους ανθρώπους σε άσπρους ή μαύρους ή κίτρινους, ανάλογα με το χρώμα του δέρματός τους.