Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης: «Η ανόρθωσις της Εκκλησίας, η αναγέννησις του Έθνους μας επείγουν…»
Ουτοπία;
Αγαπητοί μας αναγνώσται! Όσα ανωτέρω υπέρ της καλυτέρας διοργανώσεως των παρ’ ημίν εκκλησιαστικών πραγμάτων είπομεν, ίσως εις τους πολλούς φανούν ως άκρως επαναστατικά, παράδοξα, απροσγείωτα, τα όρια της ουτοπίας προσεγγίζοντα.
Και όμως ταύτα πρέπει να γίνουν. Η ανόρθωσις της Εκκλησίας, η αναγέννησις του Έθνους μας επείγουν, εάν εν τω προσεχεί μέλλοντι δεν θέλωμεν να θρηνήσωμεν μεγαλύτερας συμφοράς.
Τις θα σώση το Έθνος; Τις θ’ ανορθώση την Εκκλησίαν; Τις τα όνειρα εις πραγματικότητα θα μεταβάλη; Τις εις την αρχαίαν δόξαν την Εκκλησίαν θα επαναγάγη; Η Ελληνική κυβέρνησις…; Αλλ’ οι εκάστοτε πολιτικοί άνδρες της Ελλάδος, πλην του αειμνήστου Καποδιστρίου, δεν πιστεύουν εις την θείαν αποστολήν της Εκκλησίας, αλλά θεωρούν ταύτην ως μέσον προς πραγματοποίησιν πολιτικών σκοπών, τίνες δε εξ αυτών ανήκοντες εις Μασονικάς στοάς επιθυμούν να βλέπουν την Ορθόδοξον Εκκλησίαν εν μαρασμώ υπό φαύλων και ανικάνων στοιχείων εκπροσωπουμένην. Εάν οι πολιτικοί άνδρες της Ελλάδος επίστευον εις την Εκκλησίαν, θα εχάρασσον υγιά εκκλησιαστικήν πολιτικήν και πάση θυσία ως πιστά τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας θα επεδίωκον την ανόρθωσιν αυτής. Αλλά δυστυχώς δεν πιστεύουν. Δια τούτο εκ της ελληνικής Πολιτείας ημείς τουλάχιστον ουδέν το καλόν αναμένομεν.
Τις λοιπόν τα όνειρα εις πραγματικότητα θα μεταβάλη; Η μόνη ελπίς ανορθώσεως της Εκκλησίας είναι οι Ιεράρχαι. Όχι όλοι οι Ιεράρχαι, αλλ’ οι ολίγοι εκείνοι, οι οποίοι όχι περί μισθών, όχι περί απολαυών, όχι περί συγγενών και φίλων, όχι περί μεταθέσεως εκ πτωχοτέρων επισκοπών εις πλουσιωτέρας, όχι περί εγκοσμίων αγαθών μεριμνώντες, αλλά την Εκκλησίαν όντως πονούντες είναι έτοιμοι υπέρ αυτής πάσαν θυσίαν να υποστούν. Υπάρχουν τοιούτοι; Αυτοί, όσον ολίγοι και εάν είνε, συνεπικουρούμενοι από ευσεβείς κληρικούς και λαϊκούς και υπό της πανσθενουργού Χάριτος του Θεού ενισχυόμενοι, δύνανται ν’ αποτελέσουν την ζύμην της ανορθώσεως και αναγεννήσεως της Εκκλησίας ημών. Αυτοί οι ολίγοι ας καταστήσουν αντικείμενον των προσευχών, των συναντήσεων και των μεριμνών των την δόξαν της Εκκλησίας. Εις τους ολίγους αυτούς αι γραμμαί του παρόντος άρθρου, θέλομεν να πιστεύωμεν, ότι δεν θ’ αποβούν άχρηστοι. Θα δώσουν αφορμήν, ίνα μεταξύ των άλλων μελετήσουν και το πρόβλημα της εκκλησιαστικής μας διοργανώσεως και εύρουν τον τρόπον της ταχυτέρας εξόδου εκ της συγχύσεως και αταξίας.
Πάντως η σημερινή τραγελαφική κατάστασις της πνευματικής διαποιμάνσεως του Ελληνισμού πρέπει να παύση. ΕΝΙΑΙΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΡΕΠΕΙ Ν’ ΑΠΟΚΤΗΣΗ Η ΕΛΛΑΣ. Και θ’ αποκτήση τοιούτον κέντρον, δι’ αναδείξεως της Εκκλησίας της Ελλάδος εις ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ, όπερ, επαναλαμβάνομεν, προώρισται όχι να μειώση και να καταργήση το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, αλλά μαζί με τ’ άλλα ομόδοξα Πατριαρχεία να υποστηρίξη και ν’ αναδείξη αυτό όντως Οικουμενικόν Πατριαρχείον.
Ένας ζήλω πεπυρωμένος υπέρ της Ορθοδοξίας δύναται να γίνη πνευματικός ήλιος, φωτίζων και θερμαίνων το Πανελλήνιον, διατί δε όχι και όλον τον ορθόδοξον και χριστιανικόν κόσμον;
ΠΗΓΗ: «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ», ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΕΚΔΟΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ »Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ 1969, Σελ. 185-187
Πτολεμαΐδα 15 Ιουνίου 2018
Ημέρα Εορτής του Αγίου Αυγουστίνου Επισκόπου Ιππώνος και ιεράς μνήμης του επισκόπου Αυγουστίνου (Φλωρίνης)
