Η εθνικιστική υστερία και η αναγκαιότητα της εναλλακτικής

Το επιβλητικό συλλαλητήριο της Τετάρτης 06/06 ανέδειξε περίτρανα τη δύναμη της εθνικιστικής αφήγησης, των μηχανισμών εξουσίας, των ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους, αλλά και της κοινωνίας των ιδιωτών.

Δεν έχει κανένα περαιτέρω νόημα να εκφράσω συγκροτημένα την προσωπική μου διαφωνία και αντιπαράθεση, έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν, θα επαναληφθεί και στο μέλλον. Το ερώτημα τίθεται πλέον ,με επιτακτικό τρόπο, τι κάνουν όσοι διαφωνούν με τον επελαύνοντα σοβινισμό, με τη μονοκρατορία του «χακί και του ράσου», με απόψεις του στυλ «αν διαφωνείς να πας αλλού να ζήσεις»…

Απαιτείται ΑΜΕΣΑ να αναληφθεί μεγάλη και ανοιχτόκαρδη πρωτοβουλία από όσους ασφυκτιούν με αυτή την κατάσταση, από όσους στέκονται κριτικά απέναντι στο ρατσιστικό μίσος και την πνιγηρή ατμόσφαιρα των «μακεδονομάχων».

Η εμμονή σε μια διαφορετικού τύπου ιδιωτικότητα ΔΕΝ αρκεί, οι αναρτήσεις στο facebook δεν φτάνουν, η «ελευθερία» ενός χορού στο πανηγύρι κάποιου χωριού δεν οδηγεί πουθενά, αν ΔΕΝ παράγει ΑΜΕΣΗ και μετρήσιμη  ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ.

Στο βαθμό που μας αφορά ,ως ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., θα προβούμε σε συγκεκριμένες κινήσεις, ώστε να καταγραφεί ΚΑΙ η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ των ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.

Με επίγνωση των ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ,έως καταθλιπτικών, ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ, αλλά με βαθιά πίστη στη Νεολαία και τον κόσμο της Εργασίας.

Τζώτζης Βασίλης

Μέλος ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.