Στραγγαλίζουμε τα παιδιά μας!
Του Θάνου Τζήμερου
Φέτος οι εισακτέοι σε ΤΕΙ – ΑΕΙ θα είναι περισσότεροι. Υπάρχει, βλέπετε, έλλειψη στην αγορά από αποφοίτους και πρέπει να καλύψουμε τα κενά. Μετά από 4 έως 10 χρόνια (κάθε γενιά έχει τους Τσίπρες της) θα προστεθούν στην αγορά εργασίας οι 133 απόφοιτοι της Σχολής Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ (αύξηση 6,4% σε σχέση με πέρυσι) μαζί με τους 143 της ίδιας σχολής του ΕΚΠΑ (αύξηση 5,93%) και τους 159 (αύξηση 6%) του Παντείου, που θα εισαχθούν φέτος. Σύνολο 435. Χωρίς να υπολογίσουμε τους πολύ περισσότερους που “σπουδάζουν” στα διάφορα ΙΕΚ της παρακμής ή στις ανάλογες σχολές των ίδιων των ΜΜΕ ή των μεγαλοστελεχών τους που ξεπέρασαν την κατάθλιψη όταν συνειδητοποίησαν τα έσοδα που μπορεί να έχει το εμπόριο ελπίδας για καριέρα στο γυαλί. Κάθε χρόνο, τουλάχιστον 1.500 νέα παιδιά ξεκινούν με το όνειρο να διακριθούν σε έναν χώρο υπερκορεσμένο, με 70% ανεργία, στον οποίο ακόμα και “μεγάλα ονόματα” της TV και του Τύπου δέχονται να κάνουν εκπομπές ή να αρθρογραφούν τζάμπα για “να μην τους ξεχάσει ο κόσμος” με την ελπίδα πως κάποτε μπορεί να ξαναπληρωθούν.
Και νά ’ταν μόνο αυτοί… Πού θα βρουν δουλειά τα φετινά “πρωτάκια” των τμημάτων Θεατρικών Σπουδών και Κινηματογράφου; 159 (74 Θεάτρου + 85 Κινηματογράφου) του ΑΠΘ, 101 του ΕΚΠΑ, 117 του Παν. Πατρών, 159 του Παν. Πελοποννήσου. Σύνολο 536. Έψαξε κανένας πώς απασχολούνται σήμερα επαγγελματικά οι 5.000 απόφοιτοι των τελευταίων 10 ετών; Ποιος είναι ο μέσος όρος της αμοιβής τους και κυρίως ποιο ποσοστό αυτών των παιδιών εργάζεται στο αντικείμενο που σπούδασε; Είναι δυνατόν η αγορά να απορροφά κάθε χρόνο 500… θεατρολόγους;
Έχουμε τους περισσότερους δικηγόρους αναλογικά με τον πληθυσμό μας από κάθε άλλο ευρωπαϊκό κράτος! Στην Αυστρία η αναλογία είναι 1 δικηγόρος σε 1.600 άτομα, ενώ στην Ελλάδα είναι 1 ανά 250! Αλλά και σε απόλυτους αριθμούς… θριαμβεύουμε. Μόνο η Θεσσαλονίκη (6.300) έχει μιάμιση φορά τους δικηγόρους της Σουηδίας (4.500). Οι εν ενεργεία δικηγόροι στην Ελλάδα (περίπου 45.000) είναι όσοι οι δικηγόροι της Τσεχίας, της Ουγγαρίας, της Σουηδίας, της Ελβετίας και της Ολλανδίας αθροιστικά! Όμως ο Υπ. Παιδείας ανήγγειλε ακόμα μια σχολή Νομικής στην Πάτρα, η οποία (όταν ιδρυθεί) θα ανεβάσει ακόμα περισσότερο τον αριθμό των εισακτέων στις νομικές σχολές που φέτος είναι 1283! (371 ΑΠΘ, 477 Παν. Θράκης, 435 ΕΚΠΑ) Παραπάνω από το ¼ του συνόλου των δικηγόρων της Σουηδίας!
Άλλοι 204 νέοι θα γίνουν φαρμακοποιοί, στη χώρα που έχει περισσότερα φαρμακεία κι από περίπτερα. Και ως απόφοιτοι θα ανοίξουν νέα φαρμακεία, διότι τα 96 φαρμακεία ανά 100.000 κατοίκους που έχουμε μάς φαίνονται λίγα. Συγκριτικά στη Σουηδία η αναλογία είναι 5 φαρμακεία ανά 100.000 κατοίκους! Μόνο ο νομός Θεσσαλονίκης έχει τόσα φαρμακεία (1.250) όσα ολόκληρη η Αυστρία.
Πού θα βρουν δουλειά οι χιλιάδες φιλόλογοι, φιλόσοφοι, κοινωνιολόγοι, ανθρωπολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες, ιστορικοί, διεθνολόγοι, μουσικοί, βιβλιοθηκονόμοι, θεολόγοι; 960 άτομα θα εισαχθούν φέτος μόνο στις θεολογικές σχολές ΑΠΘ και ΕΚΠΑ!
Φανταστείτε τους πόρους που θα επενδυθούν στην εκπαίδευσή τους. Τα χρήματα που θα πληρώσουν οι γονείς τους όλα τα χρόνια των σπουδών τους και τα χρήματα που πληρώνει και θα πληρώνει ο φορολογούμενος σε υποδομές, σε αναλώσιμα και σε αμοιβές καθηγητών και διοικητικού προσωπικού για να οδηγηθούν δεκάδες χιλιάδες νέοι στη σίγουρη ανεργία, στις καφετέριες και τα ντελίβερι, και στο μαρτύριο της αναμονής στην επετηρίδα για διορισμό στα 50 τους, αφού θα έχουν ξοδέψει τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους σπουδάζοντας υπερκορεσμένα, καταργημένα ή με μηδενική απορρόφηση από την αγορά εργασίας επαγγέλματα. Ή για να οδηγηθούν στην ξενιτιά, δηλαδή διπλή αιμορραγία: και επειδή χάνουμε νέους, σε μια χώρα μάλιστα με εντονότατο πρόβλημα υπογεννητικότητας, και επειδή όλη η επένδυση της οικονομίας στις σπουδές κάποιου πάει στράφι.
Γιατί το κάνουμε αυτό, χρόνια τώρα; Γιατί στραγγαλίζουμε τα παιδιά μας αργά και βασανιστικά; Για να συντηρείται ένα ακαδημαϊκό προλεταριάτο χιλιάδων διδασκόντων σε ΤΕΙ και ΑΕΙ που φέρουν φιλάρεσκα τον τίτλο του “Καθηγητή Πανεπιστημίου” και διασυνδέονται οι περισσότεροι με τους κομματικούς μηχανισμούς οι οποίοι και τους προώθησαν, για να ξεκοκκαλίζονται τα ευρωπαϊκά κονδύλια σε “ερευνητικά προγράμματα”, για να πουλάει το πολιτικό σύστημα σε γονείς και νέους ελπίδα κοινωνικής ανέλιξης και επαγγελματικής αποκατάστασης με ένα “χαρτί στο χέρι” και για να πουλάει μούρη ο τοπικός βουλευτής στους ψηφοφόρους του: “σας έφτιαξα και πανεπιστημιακή σχολή”. Ήγουν θα νοικιάζετε γκαρσονιέρες και δυάρια και θα έχουν κίνηση τα τοπικά μαγαζιά, κυρίως σουβλατζίδικα, μπαρ και καφετέριες. Είναι ένα σύστημα που αναπαράγει τον εαυτό του, διότι ο διεθνολόγος αν δεν προσληφθεί από έναν πολιτικό οργανισμό, μόνο να διδάξει διεθνολογία μπορεί, τίποτε άλλο. Ζημιώνει επίσης την Οικονομία καθώς οι επαγγελματικές συντεχνίες, για να έχουν εισόδημα τα άπειρα (και με τις δύο έννοιες) μέλη τους, πιέζουν την εξουσία για να θεσπίσει προσοδοθηρικά προνόμια: υποχρεωτικές αμοιβές, φιξαρισμένο κέρδος, γραφειοκρατία με υποχρεωτική συμμετοχή συγκεκριμένων “επαγγελματιών”, τέλη που πηγαίνουν σε συντεχνιακά ταμεία.
Μια σοβαρή κυβέρνηση, με σοβαρό σχεδιασμό για την Παιδεία και με έγνοια για το μέλλον των νέων, θα έκλεινε εντελώς δεκάδες σχολές και θα μείωνε κατακόρυφα τη δραστηριότητα άλλων, απολύοντας καθηγητάδες, γραμματείς και φαρισαίους και στρέφοντας τα παιδιά σε δεξιότητες κυρίως πρακτικού χαρακτήρα ή σε σπουδές θετικών εφαρμοσμένων επιστημών που θα σχετίζονται με την αγορά και τις ανάγκες του αύριο.
Ποιος θα τολμήσει τους 1.238 φετινούς εισακτέους στις νομικές σχολές της χώρας, του χρόνου να τους κάνει 50; Και πολλούς λέω. Δεν σου στερώ, νέε μου, τη δυνατότητα να γίνεις μέγας ποινικολόγος, συνταγματολόγος, εργατολόγος κ.λπ., αλλά πρέπει να είσαι ανάμεσα στους 50 καλύτερους της χώρας! Αλλοιώς θα πεινάσεις!
Κανένας πολιτικός, μπλε, πράσινος ή κόκκινος, όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά ούτε τόλμησε καν να το εκστομίσει, μολονότι όλοι βλέπουν τις διαχρονικώς κορυφαίες επιδόσεις της χώρας μας σε πτυχιούχους ανέργους και, εσχάτως, σε μετανάστες. Όλοι διαβάζουν τις στατιστικές του υπερκορεσμού, όλοι αντιλαμβάνονται ότι αν σε ένα επάγγελμα χρειάζεσαι 10 και έχεις 100, ή οι 90 θα είναι άνεργοι και οι 10 θα αμείβονται καλά ή οι 50 θα είναι άνεργοι και οι υπόλοιποι 50 θα μοιράζονται τη δουλειά των 10, φυτοζωώντας. Εκεί φτάσαμε, σε δεκάδες επαγγέλματα.
Έχω κουραστεί να λέω πως η Παιδεία χρεοκόπησε πρώτη, σ΄ αυτή τη χώρα. Όλες οι άλλες χρεοκοπίες – και η κοινωνική και η ηθική και η οικονομική – ήταν νομοτελειακή συνέπεια. Αν θέλουμε πραγματικά να ξεκολλήσουμε από τον βούρκο ως έθνος, θα πρέπει πρώτη η Παιδεία να δείξει τον δρόμο, αλλάζοντας και χαρακτήρα και περιεχόμενο και διάρθρωση. Αλλά αυτό σημαίνει σύγκρουση με την ψευδοελίτ των Πανεπιστημίων, σύγκρουση με τις τοπικές κοινωνίες και σύγκρουση με τους κοινωνικούς μας μύθους, δηλαδή σύγκρουση με τους ίδιους τους κομματικούς μηχανισμούς που είναι ακόμα και σήμερα παντοδύναμοι σε όλους τους χώρους και με την εκλογική πελατεία των κομμάτων. Ποιος περιμένετε να πυροβολήσει τα πόδια του;
*Ο κ. Θάνος Τζήμερος είναι πρόεδρος του κόμματος “Δημιουργία, ξανά!” και περιφερειακός σύμβουλος Αττικής
