Περιμένοντας την Τηλεθέρμανση – Το χρονικό της αδικίας

Χρειάζεται άραγε να αναφερθεί ποιο είναι το ζωτικότερο και πιεστικότερο ζήτημα του Φλωρινιώτη; Ο χειμώνας έρχεται, τα τζάκια ήδη από τις 28.9 άρχισαν να καπνίζουν, αλλά φώς στον ορίζοντα για άλλη μια χρονιά αναφορικά με το ζήτημα της τηλεθέρμανσης δεν υπάρχει.

Έχει επισημανθεί σε άλλη παρέμβαση το πόσο στενά συνδεδεμένο με την υγεία των πολιτών της Φλώρινας (ειδικά των ευπαθών ομάδων, αλλά όχι μόνον) είναι το ζήτημα της καύσης στερεών καυσίμων αλλά και πετρελαίου. Κάθε ημέρα επί εξάμηνο και πλέον, χιλιάδες τζάκια, δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα της πόλης μας, επιβαρύνοντας την υγεία μικρών και μεγάλων που δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς: Η μόνη επιλογή είναι να πεθάνεις ή από το κρύο ή από την μόλυνση που συνεπάγεται η προσπάθεια να ζεσταθείς.

Αυτός είναι ο ένας λόγος που η τηλεθέρμανση είναι απολύτως αναγκαία, αφού στις ιδιαίτερες θερμοκρασιακές και ατμοσφαιρικές συνθήκες της Φλώρινας είναι το μόνο μέσον που μπορεί να εξασφαλίσει ζέστη με πολύ μικρή επιπλέον περιβαλλοντική επιβάρυνση.

Ο δεύτερος λόγος είναι οικονομικός: Κάθε χρόνο που στερούμαστε του αγαθού της φθηνής θέρμανσης, ουσιαστικά χάνουμε ανά μέση οικογένεια τουλάχιστον 2.000,00 €, χρήματα που οι γείτονες Αμυνταιώτες Πτολεμαϊδιώτες και Κοζανίτες εδώ και δεκαετίες εξοικονομούν. Αν κάνεις τους υπολογισμούς σου έρχεται να ουρλιάξεις από απόγνωση. Είναι δυνατόν στον πιο φτωχό νομό της Ελλάδος, που μαστίζεται από ανεργία, υποαπασχόληση και πρωτοφανή κρίση, να στερούνται οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί και τα παιδιά μας ένα τέτοιο ποσό, που μάλιστα αυξάνεται με κάθε χρόνο αδράνειας; Για να μην αναφερθούμε στις συνεχείς αυξήσεις των καυσίμων που φέτος προβλέπονται δραματικές.

Για πόσο ακόμα θα πληρώνουμε πανάκριβα καύσιμα, με όλο και πιο κουτσουρεμένο επίδομα θέρμανσης για τους λίγους τυχερούς (;) που ακόμη το δικαιούνται, όλοι εμείς οι άτυχοι Φλωρινιώτες που ενισχύουμε το κράτος καταβάλλοντας δυσθεώρητα μεγάλα ποσά λόγω της υπερφορολόγησης των καυσίμων, σε αντίθεση με τους λοιπούς Έλληνες που δεν αντιμετωπίζουν ανάλογες συνθήκες; Γιατί πρέπει εμείς να πληρώνουμε τόσο ακριβά το …μάρμαρο; Έτσι βλέπει η Πολιτεία την ίση μεταχείριση των πολιτών και την αντιστοιχία τους στην ανάληψη των βαρών;

Τι γίνεται λοιπόν με την τηλεθέρμανση; Πώς είναι δυνατόν να καρκινοβατεί ακόμη ένα τέτοιο έργο, που είναι όχι απλά έργο πνοής, αλλά έργο επιβίωσης για τον Φλωρινιώτη; Ας μην κρυβόμαστε: Η αδράνεια, η υστέρηση και η αναποτελεσματικότητα είναι οι αιτίες αυτών των καθυστερήσεων. Και όσοι διαχειρίζονται τις τύχες μας, σε όποιο επίπεδο και αν βρίσκονται είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν:

Γιατί το έργο δεν τέλειωσε ακόμη; (κάποιος αυστηρότερος θα έλεγε γιατί δεν τέλειωσε ήδη εδώ και πολλά χρόνια); Σε ποιο στάδιο βρίσκεται σήμερα και ποιος θα μας δώσει ένα πραγματικό και ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα για την εξέλιξή του; Τι γίνεται με την υπόθεση του ΑΗΣ και την απομάστευση του ατμού που είναι απαραίτητος για την λειτουργία του; Ποια μέτρα λήφθηκαν για να εξασφαλιστεί η λειτουργία του και ποιες εναλλακτικές προβλέπονται; Τι γίνεται επιτέλους με την εργολαβία; Υπάρχει άραγε εξασφαλισμένη χρηματοδότηση του; Πότε βρεθήκανε τελευταία φορά όλοι όσοι διαχειρίζονται τις τύχες μας για να οργανώσουν από κοινού το πλαίσιο της διεκδίκησης, της παρουσίασης στους αρμοδίους και του προγραμματισμού των ενεργειών τους έτσι ώστε να ξεκλειδώσουν επιτέλους τα ζητήματα;

Τα παραπάνω λέγονται διότι είναι βέβαιο ότι θα ακούσουμε τις συνηθισμένες απαντήσεις περί σύντομης ολοκλήρωσης του έργου (κάτι σαν το …μετρό της Θεσσαλονίκης σαν να λέμε) και περί ευθυνών όλων των άλλων πλην αυτού που καλείται να απολογηθεί για την απραξία του. Και αυτό το γαϊτανάκι επίρριψης ευθυνών στον άλλον συνεχίζεται επί χρόνια δίχως αποτέλεσμα. Η Δημοτική Αρχή, η Περιφέρεια και οι βουλευτές μας (ιδίως ο κυβερνητικός που κατά τα άλλα ξέρει να δίνει συνεντεύξεις σε ξένη γλώσσα, αλλά δεν ανοίγει το στόμα του να πιέσει για την επίσπευση της ολοκλήρωσης του έργου) έχουν υποχρέωση να μας ενημερώσουν για τις ενέργειές τους και να μας δώσουν σαφές χρονοδιάγραμμα.

Αναλογιστείτε ότι για παραπάνω από δεκαετία δεν έχει πέσει άσφαλτος στην πόλη, με την δικαιολογία ότι θα ξανασκαφτεί άμεσα, αφού «σύντομα ολοκληρώνεται το έργο της τηλεθέρμανσης». Θα μπορούσε να ήταν ανέκδοτο αν δεν ήταν πραγματικά τραγικό. Και έτσι χρόνο με τον χρόνο αναγκαζόμαστε να ζούμε και να κινούμαστε σε ένα πεδίο βομβαρδισμένο, σε μια πόλη με ατμόσφαιρα δηλητηριασμένη δίχως την παραμικρή οικονομική προοπτική. Άδικα λοιπόν φαντάζει στους νέους μας ως η χειρότερη ανάμεσα σε όλες τις πόλεις;

Οφείλουν λοιπόν οι ταγοί μας να μας εξηγήσουν πώς κατορθώθηκε να εξαιρεθεί μόνη η Φλώρινα από την σύνδεση με το φυσικό αέριο, ενώ όμοροι νομοί και πόλεις φαίνεται να εξασφαλίζουν, τουλάχιστον αρχικά, αυτήν την δυνατότητα. Αλλά και η Δ/νση Δασών οφείλει να εξηγήσει στον κάθε πολίτη που δεν μπορεί ούτε τα ξύλα του να εξασφαλίσει, τι συνέβη φέτος και φθάσαμε να μην μπορούμε να προμηθευτούμε ακόμη τα ξύλα του χειμώνα; Με τι κριτήριο λειτουργούνε άραγε στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση και στην Πολιτεία γενικά; Γνωρίζουν άραγε τι σημαίνει Φλωρινιώτικος χειμώνας ή αγνοούν ότι ξύλα χρησιμοποιούν οι λιγότερο οικονομικά εύρωστοι, που δεν έχουν την δυνατότητα να θερμανθούν με πετρέλαιο;

Οι Φλωρινιώτες δικαίως θεωρούν ότι αδικούνται, δηλώνουν εξοργισμένοι και αναζητούν απαντήσεις. Με τούτο και με τ’άλλο, μας περιμένει άλλη μια χρονιά με ρύπους και υπέρογκες δαπάνες. Και μετά μια ακόμη και έχουμε συνέχεια. Πέρα από την έκδηλη απογοήτευση, σε κάθε κυριολεκτικά συζήτηση προβάλλεται η αναγκαιότητα της άμεσης ολοκλήρωση του έργου της τηλεθέρμανσης που θα συνεπάγεται την εξασφάλιση ενός περιβάλλοντος βιώσιμου, αλλά και την οικονομική μας ελάφρυνση. Διότι κύριοι κουραστήκαμε. Ούτε η κάπνα αντέχεται ούτε το κρύο ούτε η επιπλέον φτώχεια. Αναμένουμε λοιπόν, όχι απλά με ενδιαφέρον αλλά με αδημονία, τις απαντήσεις των τοπικών μας αρχόντων και περισσότερο απ’ όλα την άμεση έναρξη των εργασιών.

ΦΛΩΡΙΝΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2018

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΑΚΥΛΑ ΜΗΤΚΑΣ