Δήλωση του Κωνσταντίνου Δ. Μωυσιάδη
Αμύνταιο, 30 Ιανουαρίου 2019
Την 29-1-2019 προέβην σε μια πολιτική πράξη, χρωματίζοντας κόκκινο το άγαλμα του Βενιζέλου που βρίσκεται στη Φλώρινα, κόκκινο στο χρώμα του αίματος με το οποίο θα πρέπει να είναι βαμμένο για να μας θυμίζει ότι εξαιτίας αυτού του πολιτικού οι παππούδες μου άφησαν την τελευταία τους πνοή στον δρόμο του ξεριζωμού από τις χαμένες πατρίδες (Τραπεζούντα –Καρς Καυκάσου). Και να μας θυμίζει ότι αυτός –πολιτικός, όπως οι σημερινοί, όπως και οι χθεσινοί που δεν πόνεσαν και δεν πονούν την πατρίδα- υπήρξε ο κύριος υπεύθυνος και της απώλειας μεγάλου τμήματος της Μακεδονίας, υποδεικνύοντας μάλιστα στους 300.000 Έλληνες που έζησαν υπό τον ζυγό των Σέρβων – σλάβων από το μπαλκόνι της πόλης του Μοναστηρίου τα αξέχαστα λόγια: «Έλληνες του Μοναστηρίου από σήμερα είστε Σέρβοι πολίτες».
Με βαθιά συναισθηματική φόρτιση λοιπόν προέβην σε αυτή την πράξη, που μου υπαγόρευσε η συνείδηση μου, ως ελάχιστο φόρο τιμής στους προγόνους μου και στον τόπο που γεννήθηκα και ζω 49 χρόνια.
Επειδή όμως ο εθνικός ακτιβισμός δεν είναι αρεστός σε οποιαδήποτε εξουσία σε αντίθεση με τον ακτιβισμό του κάθε «Ρουβίκωνα».
Επειδή λοιπόν η πολιτική αυτή πράξη που βαφτίζεται «βανδαλισμός μνημείου» ενώ προφανέστατα δεν πρόκειται για τέτοια, πρέπει να σπιλωθεί και να μηδενιστεί.
Με έκπληξη διάβασα στην σημερινή ανακοίνωση της αστυνομίας ότι βρέθηκαν στην κατοχή μου ναρκωτικά χάπια χωρίς να δικαιολογείται η νόμιμη κατοχή τους αλλά και περίστροφο κρότου, σε μια προφανή προσπάθεια να με εμφανίσουν (και φυσικά και την πράξη μου) ως άτομο περιθωριακό ενώ:
1ον: Στην πραγματικότητα τα «ναρκωτικά» που δήθεν δεν μπόρεσα να δικαιολογήσω την νόμιμη κατοχή τους, είναι 23 δισκία ΖΑΝΑΧ των 0,50 που κατείχα νόμιμα με συνταγή γιατρού που κατάφερα και προσκόμισα σε αντίγραφο της, ήδη κατά το χρόνο κράτησης μου.
2ον: Επίσης αναφορικά με το δήθεν όπλο, ο ίδιος ζήτησα να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη για να διαπιστωθεί ότι όντως επρόκειτο περί άχρηστου όπλου.
Η ανακοίνωση της Αστυνομίας αποκρύπτει όλη την αλήθεια, εμφανίζοντάς με ως παράνομο κάτοχο ναρκωτικών ουσιών και δεν πρόκειται να ησυχάσω μέχρι να αποκαταστήσω την αλήθεια και την τρωθείσα υπόληψή μου. Αναρωτιέμαι όμως, ο Διοικητής της Ασφάλειας Φλώρινας και ο Αστυνομικός Διευθυντής κ. Παλιογιάννης τελούν σε γνώση της ανακοίνωσης ή θα αναζητήσω ευθύνες και αποκατάσταση της αλήθειας μόνον από τον συντάκτη της;
Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη και την πεποίθηση ότι αυτή θα εγγυηθεί και θα προστατεύσει την τιμή και υπόληψη μου, καθώς επί 34 χρόνια δραστηριοποιούμαι ενεργά στον τομέα της εστίασης με καταστήματα τόσο στο Αμύνταιο όσο και στη Φλώρινα, χωρίς να έχω δώσει ποτέ την παραμικρή αφορμή για εμπλοκή μου με ναρκωτικές ουσίες.
Εφιστώ την προσοχή σε όσους αναμεταδώσουν την ανακοίνωση της Αστυνομίας , να φροντίσουν και για την δημοσίευση των θέσεων μου προς αποκατάσταση της αλήθειας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΜΩΥΣΙΑΔΗΣ
Δεν είναι σωστό να μιλάμε άσχημα για ανθρώπους με πρόβλημα. Ας ελπίσουμε οτι οι δικαστικές αρχές θα ζητήσουν ιατρική συνδρομή.
Κύριε Μωυσιάδη, η ιστορία της χώρας μας από τα αρχαία χρόνια έως και σήμερα, ποτέ δεν ήταν απαλλαγμένη από μαύρες σελίδες. Πριν μερικές μέρες μάλιστα, πολιτικός της περιοχής μας υπέγραψε άλλη μία αντεθνική συμφωνία, δηλώνοντας ξεδιάντροπα πως το υποστηρίζει και η πλειοψηφία του τόπου…
Λίγα χρόνια πριν, άλλος εκ του τόπου αυτού, υπέγραφε συμφωνία, δηλώνοντας ότι είναι άχρηστος ως πολιτικός να πάρει τις αποφάσεις αυτές που χρειάζεται ο τόπος για να μην καταρρεύσει, γνωστή και ως μνημόνιο. Σήμερα χωρίς ίχνος ντροπής, ζητάει εκ νέου τη ψήφο του τόπου για να βρεθεί σε άλλη θέση εξουσίας…
Ανέκαθεν λοιπόν οι μεγάλες δυνάμεις έβαζαν χέρι στην πορεία αυτού του τόπου. Επί εποχής Βενιζέλου η Ελλάδα είχε και ήττες σαν και αυτές που περιγράφετε, αλλά και θετικές στιγμές σε άλλα ζητήματα.
Αν εσείς πιστεύετε ότι ο Βενιζέλος αξίζει έναν κουβά κόκκινη μπογιά, μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι υπάρχουν άλλοι που αξίζουν ένα μπάνιο από όχημα εκκένωσης βόθρων.
Ποια όμως είναι η σωστή αντιμετώπιση; Υπάρχουν δύο περιπτώσεις:
Σε πράξεις του παρελθόντος αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να βάζουμε ένα λιθαράκι τη φορά για να αλλάξουμε το μέλλον. Γιατί χάθηκαν οι Έλληνες του Μοναστηρίου; Γιατί χάθηκαν σχεδόν όλοι οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης; Γιατί δεν χάνονται (αλλά αντίθετα αυξάνονται) αυτοί που θέλουν να κάνουν Τούρκικη τη Θράκη μας;
Το βασικό όμως είναι το σήμερα. Εφόσον οι πολιτικοί που εκλέγονται ασχέτως του τι υποστηρίζουν και τι υποσχέθηκαν, επιλέγουν να σταθούν ενάντια στο εθνικό και το κοινωνικό συμφέρον της χώρας μας, πρέπει να τους καλλιεργήσουμε το αίσθημα του φόβου. Ναι λοιπόν, ο φόβος καμιά φορά είναι θεμιτός. Για παράδειγμα κάποιος που ψήφιζε Ναι σε Όλα για να κρατήσει τη βουλευτική του καρέκλα, μη παράγοντας κάποιο έργο, πρέπει να περιθωριοποιείται και όχι να του δίνουν σχεδόν 10.000 ψήφους για να γίνει δήμαρχος…
Όσο για το Βουλευτή που ψήφισε τη συμφωνία των Πρεσπών, πρέπει να τριγυρνάει ως ξένος σε αυτή την πόλη και όχι να τον καλούν σε βασιλόπιτες να δίνει πλακέτες και ψεύτικες ευχές…
Έτσι λοιπόν κ. Μωυσιάδη συγχαίρω την αγωνιστική σας διάθεση εφόσον δείξατε μη μπαχαλάκιας, όμως αυτή εκδηλώνεται με λάθος τρόπους.
Κύριε Μωυσιάδη πολλά συγχαρητήρια. Ο Βενιζέλος πέρα από αυτά που ισχυρίζεσαι και τα οποία δεν είναι και τόσο τραγικά υπήρξε ο μεγαλύτερος διώκτης του λαϊκού κινήματος με το περίφημο ιδιώνυμο. Σε καλωσορίζω στο πεδίο των λαϊκών αγώνων.
Ότι να ναι!