Εκκλησιολογικός όρος των διαλλαγών προς ενότητα (κεφάλαιο ΙΒ’)

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

ΑΡΧΙΜ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΦΙΛΩΤΑ

IV. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΜΕ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΚ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΟ ΔΙΠΟΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΠΟΥ ΩΣ ΗΛΕΚΡΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ΘΑ ΚΑΤΑΚΑΥΣΕΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

Για κάθε ενέργεια που γίνεται από τον έλλογο άνθρωπο, πολύ περισσότερο για τον πνευματικό εν Χριστώ άνθρωπο προηγείται ένας σκοπός, κάποιος συγκεκριμένος στόχος. Και, αν δεν θέλουμε να αιθεροβατούμε ο σκοπός της αποτείχισης είναι η συγκρότηση Πανορθόδοξης Συνόδου για την αποκατάσταση της Ορθοδοξίας και την απάλειψη των σχισμάτων. Η Ορθοδοξία θα φέρει την ενότητα που διέσπασαν τα σχίσματα! Το να αποπρασανατολιζόμαστε τώρα με το Ουκρανικό είναι σοβαρό σφάλμα. Το Πατριαρχείο της Μόσχας ενδιαφέρεται μόνο για το Ουκρανικό. Αν θα ενδιαφερόταν για τα θέματα της Ορθοδοξίας τα πράγματα δεν θα έφταναν εκεί. Πληρώνει τώρα αμαρτίες, διότι λειτούργησαν οι πνευματικοί νόμοι. Δυστυχώς, όμως συνεχίζει να μην το βλέπει το θέμα στην σωστή του βάση, γι’ αυτό και έχει εσφαλμένη τοποθέτηση, διότι διαφορετικά πρέπει να διορθώσει τα του Οίκου της και αυτή η Εκκλησία. Βολεύεται στην διπλωματία και αφήνει την Ορθοδοξία. Εμείς δεν είμαστε όμως καθόλου διατεθειμένοι να ακολουθήσουμε την Ρωσική Εκκλησία, μολονότι έχει το δίκαιο με το μέρος της, διότι δεν εκφράζει μετάνοια για τα οικουμενιστικά της ανοίγματα. Θα είχε όλη την στήριξη εκ μέρους μας, αν θα επαναπροσδιόριζε την πορείας της στην βασική και κύρια αποστολή της Εκκλησίας που είναι η διασφάλιση της σωτηρίας του κόσμου. Επομένως, οι αποτειχισμένοι “στώμεν καλώς”, ας προσέξουμε να μην αποπροσανατολιζόμαστε από τον στόχο μας, διότι για κάθε πράγμα υπάρχει και ο κατάλληλος καιρός, το timing, που αν δεν πραγματοποιήσουμε το έργο μας, έπειτα δεν θα μπορέσουμε. Αυτό το καίριο σφάλμα έκαναν οι αντι-οικουμενιστές που δεν αποτειχίσθηκαν και τώρα κατέστησαν κοινωνοί σχισματικών, δηλαδή, έγιναν οι ίδιοι ακοινώνητοι, σύμφωνα με το: «Ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται». Επομένως, ας μας πουν τώρα, αν είναι μέσα στην Εκκλησία; Ιδιαιτέρως, παρακαλώ τους αρχιερατικούς επιτρόπους της Μητροπόλεως Φλωρίνης, τον πρωτοσύγκελο και τους ιερείς που ζητούσαν την καθαίρεσή μας, επειδή κουρασθήκαμε να ακούμε το ρήμα, ότι είμαστε σχισματικοί, μήπως τελικά αντιστράφηκαν οι όροι στον εκκλησιαστικό αυτόν αγώνα; Επίσης, αντιστρέφω πλέον το ερώτημα σε όσους ακόμη δεν αποτειχίστηκαν και μου έλεγαν τότε, εκεί στην Φλώρινα: “πού τον πας τον κόσμο;”, τώρα τού λόγου ερωτώ: “εσείς τώρα που τον πάτε τον κόσμο;” Έχετε συνειδητοποιήσει τί πάθατε και ότι είστε θεσμικά πλέον στο σχίσμα, διότι δεν αποτειχισθήκατε απέναντι στην αίρεση; Μήπως, εν προκειμένω λειτούργησε πνευματικός νόμος, επειδή αθετήσατε τους κανόνες της Εκκλησίας;

Το momentum για όσους δεν αποτειχίσθηκαν είχε, λοιπόν, αυτή την συνέπεια. Και για εμάς όμως, αν δεν ενεργήσουμε άμεσα και σωστά περαιτέρω, θα έχει κάποια άλλη συνέπεια που σαφώς δεν μπορούμε να προβλέψουμε τώρα! Γενικά η φύση, όπως λέμε, μισεί τα κενά. Και, βέβαια, όταν λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι δεν κάνουν διακρίσεις. Ότι γίνεται, κάποια στιγμή έχει και αποτελέσματα! Για να προλάβουμε επομένως, τις κακές προεκτάσεις της ολιγωρίας μας και την έλλειψη στρατηγικής και μιας τακτικής στην αντιμετώπιση του Οικουμενισμού πρέπει να τοποθετηθούμε προ των ευθυνών μας και να αναλάβουμε ρόλους που θα φέρουμε σε πέρας ως αποστολή πριν είναι αργά. Ας δούμε πιο πρακτικά τα πράγματα και πιο συγκεκριμένα ποιά είναι εκείνα που πρέπει να διευθετηθούν:

1. Με την κατάσταση που υπάρχει στο Πάτριο μπορούν οι επίσκοποι του μόνοι τους να κάνουν Πανορθόδοξη Σύνοδο; Και αν ναι, ποιά εμβέλεια και τί κύρος θα έχει, όταν σε αυτή δεν θα συμμετέχουν όλοι οι επίσκοποι από το παλαιό ημερολόγιο πολύ απλά, διότι μια τέτοια Σύνοδος θα συγκληθεί μόνο από την παράταξη των Γ.Ο.Χ υπό τον Καλλίνικο;

2. Υπάρχουν επίσκοποι από το νέο ημερολόγιο που έχουν αποτειχισθεί για να προβούν σε ένα τέτοιο γενναίο εγχείρημα; Για να έχουν την αμέριστη συμπαράσταση και άλλων επισκόπων της Εκκλησίας της Ελλάδος και άλλων τοπικών Εκκλησιών, επειδή διαπιστώνουν ότι υπάρχει κάτι, που έστω, κάπως κινείται, -δεν λέω οργανωμένα και συστηματικά, διότι θα προκαλέσω τον γέλωτα- για Πανορθόδοξη και αφορά πρωτίστως ζητήματα Ορθοδοξίας;

3. Θεωρείτε ότι, αν γίνει κάποια Πανορθόδοξη Σύνοδος απολειστικά για το Ουκρανικό ζήτημα και, αν ακόμη δεν την συγκαλέσει το Φανάρι, επομένως κάποια άλλη ή κάποιες άλλες τοπικές Εκκλησίες σε συνεργασία, θα διευθετηθούν επαρκώς τα θέματα της Εκκλησίας και γι’ αυτό δεν θα υπάρχει ανάγκη άλλης Πανορθόδοξης ή Οικουμενικής Συνόδου;

4. Πιστεύετε οι κληρικοί και λαϊκοί στο Πάτριο ότι μπορούν να συνεργαστούν μόνοι τους όλοι οι επίσκοποι σας των διαφόρων παρατάξεων για να συγκαλέσουν κάποια Πανορθόδοξη Σύνοδο;

5. Αν υποθέσουμε, ότι δύνασθε να συγκαλέσετε μόνοι σας Σύνοδο οι επίσκοποι της μεγάλης παράταξης των Γ.Ο.Χ., είναι εκκλησιολογικώς κανονικό να αφήσετε τους συνεπισκόπους σας στο Πάτριο απ’ έξω, ώστε να μην συμμετέχουν και αυτοί στις εργασίες αυτής της Συνόδου;

6. Αν υποθέσουμε, ότι καταλήγετε σε θετική συνεννόηση μεταξύ σας οι επίσκοποι όλων των παρατάξεων των Γ.Ο.Χ., θεωρείτε εκκλησιολογικά σωστό να μην συμμετέχουν οι αποτιχισμένοι από το το νέο, έστω με κάποια εκπροσώπηση, ούτε και αυτών ακόμη που ακολουθούν ήδη το Πάτριο; Μόνο εμείς που ακολουθούμε το Πάτριο είμαστε τρεις ομάδες!

7. Προσδοκούμε να υπάρξει κάποιο θετικό αποτέλεσμα για την Εκκλησία σε επίπεδο Ορθοδοξίας αν δεν συνεργασθούμε όλοι μαζί;

· Το παλαιό με το νέο ημερολόγιο.

· Οι επίσκοποι του Πατρίου με τους αποτειχισμένους εκ του νέου.

· Οι διάφορες ομάδες των αποτειχισμένων, αν δεν δύνανται να συνεργασθούν μεταξύ τους, τουλάχιστον δια μέσου του παλαιού που νομίζω ότι είναι πιο ρεαλιστικό.

Θεωρώ, αυτό το χιαστό σχήμα συνεργασίας πρακτικά ως το πλέον εφικτό για να μην υπάρξουν αντιπαλότητες και να μην χαλάσουν οι συνεργασίες. Δηλαδή, για να ομιλούμε με σαφήνεια:

· Επειδή, δεν υπάρχει περίπτωση να ενωθούν οι παλαιοημερολογίτες μεταξύ τους ας ενωθούν, τουλάχιστον, με τους αποτειχισμένους.

· Επειδή πάλι, δεν υπάρχει περίπτωση να ενωθούν οι αποτειχισμένοι μεταξύ τους να ενωθούν οι ομάδες των αποτειχισμένων με όποιες παρατάξεις του Πατρίου επιθυμούν.

· Επειδή επίσης, δεν θα μπορούν να συνεργασθούν σωστά οι αποτειχισμένοι με τους επισκόπους του Πατρίου, λόγω θέσεως, αν δεν αποτελούν ισότιμα μέλη, θα χειροτονήσουν από κάθε ομάδα, τουλάχιστον απ’ έναν επίσκοπο και θα επικοινωνούν με αυτούς όπως με τους επισκόπους τους επί ίσοις όροις. Τονίσαμε θα υπάρχει και εδώ πρωτείο τιμής και όχι εξουσίας!

· Στις προκαταρτικές εργασίες της Συνόδου θα συμμετέχουν επίσκοποι εκ των οποίων το 1/3 θα προέρχονται από αποτειχισμένους εκ του νέου, και καλό θα είναι να φτάνουν στον αριθμό τουλάχιστον τους 8, οι οποίοι ήδη θα έχουν προσχωρήσει αρχικά, μόνο εορτολογικώς, στο Πάτριο, πριν ακόμη γίνει η Σύνοδος, και στην συνέχεια, αφού διευθετηθούν Συνοδικά τα θέματα, δεν θα υπάρχει πλέον τέτοιο ζήτημα παλαιού και νέου, αφού η Σύνοδος θα έχει στην ατζέντα της να λύσει τρία ζητήματα:

α. Την αποκατάσταση της Ορθοδοξίας σε σχέση με τον Οικουμενισμό.

β. Την αποκατάσταση την ενότητος από το σχίσμα μεταξύ Πατρίου και νέου εορτολογίου.

γ. Την αποκατάσταση της ενότητος για το Ουκρανικό

8. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, σε αυτήν την Σύνοδο θα συμμετέχουν και όλες οι τοπικές Εκκλησίες οι οποίες θα κληθούν να πάρουν θέση αλλά και ο πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως προκειμένου να απολογηθεί, όπως και όσοι συμμετείχαν στο Π.Σ.Ε. και στο Κολυμβάρι για να δικασθούν. Θα κληθούν να παρίστανται οι κατηγορούμενοι, όχι ως προκαθήμενοι των Εκκλησιών, αλλά για να απολογηθούν.

Αυτά φαντάζουν για ορισμένους εξωπραγματικά! Εμείς όμως δεν ισχυριζόμαστε ότι μόνοι μας ως πρόσωπα θα κάνουμε Πανορθόδοξη αλλά προτείνουμε τον τρόπο ενότητος πρώτα και συνεργασίας έπειτα. Ερωτούμε, λοιπόν, είναι αυτό κατακριτέο; Είναι κακό το να αναζητούμε λύσεις ή μήπως δεν πρέπει να προχωρήσουμε σε ενότητα; Όσοι σκανδαλίζονται μάλλον έχουν πρόβλημα με την συνείδησή τους, διότι δεν έκαναν αυτό που είχαν υποχρέωση ως Ορθόδοξοι, μάλιστα “θεολόγοι” κληρικοί! Και καλά όλα αυτά, πώς όμως θα γίνει η αρχή θα ισχυριστούν ορισμένοι; Με καλή θέληση, ταπείνωση, νηστεία και προσευχή! Στο κάτω κάτω, ως άνθρωποι σφάλουμε δεν είναι αυτό παράξενο. Αυτό που χρειάζεται είναι να διορθώσουμε τα σφάλματά μας. Όμως σας ακούω να ισχυρίζεστε ότι στον χώρο μας υπάρχει μεγάλη αταξία. Όντως υπάρχει πολύ αταξία! Όπως και στα ηλεκτρόνια ενός καλού αγωγού του ηλεκτρισμού που υπάρχει άτακτη κίνηση των ηλεκτρονίων μέχρις ότου στα άκρα του αγωγού εφαρμοστεί διαφορά δυναμικού, οπότε μετά η κίνησή τους γίνεται απολύτως προσανατολισμένη. Είμαστε διηρημένοι, αυτή είναι η πραγματικότητα! Ας το αξιοποιήσουμε δυναμικά, Πάτριο και νέο, να γίνουμε οι δύο πόλοι που θα εφαρμοστεί υψηλή τάση που ως ηλεκτρικό ρεύμα θα κατακαύσει τον Οικουμενισμό! Έχουμε δύο πόλους. Ξέρετε τί χρειάζεται; Προσανατολισμός στόχευση προς καθαίρεση του Οικουμενισμού. Ο Προσανατολισμός προκύπτει μόνος του από την στιγμή που θα εφαρμόσουμε διαφορά δυναμικού. Χρειάζεται επομένως να βρεθούμε μαζί, και εννοώ να καθίσουμε στο τραπέζι να λύσουμε τα θέματα, γιατί όσο τα αφήνουμε ποτέ δεν θα λυθούν μόνα τους!