Το πορτοφόλι (και όχι ο χαρακτήρας)

-Ένας νεαρός γιός εύπορης οικογένειας περηφανευόταν για το γεγονός ότι κανείς δεν του χαλά ποτέ χατίρι, πίστευε ότι ήταν αγαπητός στους άλλους για τον χαρακτήρα του και όχι για την περιουσία του πατέρα του.

-Ένα απόγευμα συναντήθηκε με ένα γέροντα, ο νεαρός δεν έχασε την ευκαιρία να πει ότι του δίνουν οι φίλοι πάντα ότι ζητάει, ο γέρνοντας είπε: Όταν ζητάς κάτι δίνεις επιλογή να σου πουν όχι ή είσαι απόλυτος, αν είσαι απόλυτος τότε δεν σου λένε ναι επειδή σε αγαπάν αλλά επειδή υπολογίζουν το πορτοφόλι του πατέρα σου.

-Ο νεαρός έφυγε προβληματισμένος και την επόμενη μέρα αποφάσισε να το εξακριβώσει, επισκέφτηκε ένα «πολυαγαπημένο» πρόσωπο και ζήστε μια εξυπηρέτηση τονίζοντας: Όποια και αν είναι η απόφαση δεν θα επηρεάσει την σχέση μας, η απάντηση ήρθε αρνητική, το ίδιο και με άλλους, τότε κατάλαβε ότι είχε δίκιο ο γέροντας… του πατέρα το πορτοφόλι έδινε το ναι και όχι ο χαρακτήρας του.

Κεντρική ιδέα: Κάποιες φορές ο άνθρωπος χρειάζεται ένα γεγονός, μια αιτία, για να λάβει επίγνωση της πραγματικότητας!.

Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης