ΚΚΕ Φλώρινας: Μέτρα τώρα για την ακρίβεια!

Συνεχίζει η κυβέρνηση να καλλιεργεί εφησυχασμό και να κοροϊδεύει τον λαό για τις μεγάλες ανατιμήσεις στα καύσιμα, στην ηλεκτρική ενέργεια, συνολικά στα προϊόντα πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, διαβεβαιώνοντας ότι «το φαινόμενο είναι παροδικό», ότι «σε λίγους μήνες θα έχουν εξομαλυνθεί η αγορά και οι τιμές» και ότι ο κρατικός μηχανισμός «θα πάρει μέτρα ανακούφισης από τις αυξήσεις, κυρίως σε ότι αφορά τα τιμολόγια της Ενέργειας».

Κάνουν ότι μπορούν για να κρύψουν ότι οι ανατιμήσεις στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης είναι παράγωγο της ίδιας της λειτουργίας του συστήματος, που από τη μια κλέβει τον ιδρώτα του λαού, εντείνοντας την εκμετάλλευση, κι από την άλλη εφορμά στην τσέπη του, κάνοντας βάσανο την αγορά ακόμα και των πιο αναγκαίων αγαθών.

Η κυβέρνηση μιλάει για στήριξη των λαϊκών νοικοκυριών, αλλά μόλις πριν από λίγες μέρες απέρριψε την τροπολογία του ΚΚΕ, με την οποία ζητούσε να καταργηθούν ο ΕΝΦΙΑ, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα, όπως και οι άλλοι φόροι στην Ενέργεια, που στραγγαλίζουν το λαϊκό πορτοφόλι. Συντονίστηκαν σ’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν έβγαλε άχνα για την τροπολογία του ΚΚΕ, όπως και το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμματα.

Για τις ανατιμήσεις στην Ενέργεια και στα προϊόντα πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης δεν φταίει ο λαός. Είναι όμως αυτός που καλείται να τις πληρώσει, για να διευρύνονται τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Το παράδειγμα της Ενέργειας είναι αποκαλυπτικό. Η τιμή του ρεύματος τραβάει την ανηφόρα και καθοριστική συμβολή σ’ αυτό έχει το σχέδιο της «πράσινης μετάβασης», στο οποίο ομνύουν όλες οι αστικές δυνάμεις στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Αντίστοιχο είναι το παράδειγμα με τις ανατιμήσεις και στα άλλα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Η ακρίβεια δεν έπεσε από τον ουρανό. Είναι η ίδια η ένταση της εκμετάλλευσης, το κυνήγι του μέγιστου κέρδους, ο ανταγωνισμός, που οδηγούν στην αύξηση των τιμών των προϊόντων, είναι η «επεκτατική πολιτική», η διάθεση δισεκατομμυρίων ευρώ στο κεφάλαιο που ενισχύει τον πληθωρισμό.

Δεν υπάρχει φάρμακο για τον καπιταλισμό και τις κρίσεις του που να μην είναι φαρμάκι για τον λαό. Είτε με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και στις κρατικές δαπάνες για ζωτικής σημασίας παροχές, είτε με αυξήσεις στις τιμές, ουσιαστικά το μόνο που αλλάζει είναι ο τρόπος που πληρώνουν οι εργαζόμενοι το μάρμαρο… Και μάλιστα διπλά και τριπλά, αφού έχουν στο μεταξύ ήδη ξεζουμιστεί με την ένταση της εκμετάλλευσης. Άλλωστε, και με την πολυδιαφημιζόμενη από σοσιαλδημοκράτες και δήθεν «αριστερούς» «επεκτατική πολιτική», οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα όχι μόνο δεν γλίτωσαν από αντεργατικά μέτρα, περικοπές στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία, όχι μόνο δεν «ξέφυγαν» από τη δαγκάνα της φοροαφαίμαξης, αλλά επιπλέον βλέπουν τα χρειαζούμενα για την καθημερινή διαβίωση να τραβούν την ανηφόρα, εξαφανίζοντας «εν ριπή οφθαλμού» τους κουτσουρεμένους μισθούς. Πόσο μάλλον τον κατώτερο, που θα …«αυξηθεί» μόλις κατά 52 λεπτά τη μέρα (!) από το 2022, ελέω των νόμων που ψήφισαν και υλοποίησαν διαδοχικά η ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή είναι η πραγματικότητα πίσω από τις ανατιμήσεις, που δεν αποτελούν καθόλου παροδικό φαινόμενο, ακριβώς επειδή η δίψα του κεφαλαίου για κέρδη δεν είναι παροδική, ούτε βέβαια η κρατική στήριξη στα συμφέροντά του. Γι’ αυτό ο αγώνας για να ζει μια οικογένεια με αξιοπρέπεια, περνάει μέσα από τη διεκδίκηση μέτρων στήριξης, όπως η κατάργηση των ληστρικών έμμεσων φόρων, του ΕΝΦΙΑ κλπ. Μέσα από τη διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις, μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπές εισόδημα. Μέσα από τον αγώνα για Ενέργεια κοινωνικό αγαθό, όχι εμπόρευμα. Κι αυτός ο αγώνας δεν μπορεί παρά να κοιτάει μπροστά, βάζοντας στο στόχαστρο τη στρατηγική του κεφαλαίου και των κομμάτων του, την αστική διαχείριση σε όλες τις εκδοχές, που πρέπει να παραμερίσει από τον δρόμο του ο λαός για να πάρει ανάσες και να δει πραγματικές αλλαγές προς όφελός του.