Σύλλογος Γυναικών Φλώρινας, μέλος ΟΓΕ: Τιμάμε την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, με σύνθημα «Εκμετάλλευση, εκβιασμοί και βία, ασπίδα προστασίας η πάλη για τη χειραφέτηση και γυναικεία ισοτιμία»

Η 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, είναι αφιερωμένη στους αγώνες των γυναικών για τα δικαιώματά τους στην εργασία, για την ισότιμη θέση τους στην κοινωνία. Το αγωνιστικό της μήνυμα φωτίζει στις σύγχρονες συνθήκες την κοινή μας πάλη για ισότιμα δικαιώματα ανδρών και γυναικών στην εργασία, στην οικογένεια, στην κοινωνική δράση.

Οι γυναίκες εργαζόμενες και αυτοαπασχολούμενες, οι αγρότισσες, οι συνταξιούχοι, οι άνεργες, οι νέες μητέρες, οι φοιτήτριες, βιώνουμε την ανασφάλεια για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Όμως ατομικά δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τα αδιέξοδα που καθημερινά αντιμετωπίζουμε. Πραγματική ασπίδα προστασίας είναι η πάλη για την κάλυψη των αναγκών μας στην υγεία, την εργασία, τη μόρφωση των παιδιών μας, την προστασία της μητρότητας. Με τη συλλογική οργάνωση μπορούμε να αντιπαλέψουμε την πολιτική που λογαριάζει τις ζωές μας με τη λογική του «κόστους» για το κράτος και με κριτήριο το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων. Να απαλλαγούμε από την εκμετάλλευση, τους εκβιασμούς, τη βία σε όλες τις μορφές της (Σεξουαλική Βία, Κακοποίηση, Γυναικεία Ανεργία, Επίθεση σε εργατικά δικαιώματα – Επέκταση ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, Κρατική βία και καταστολή, Απουσία μέτρων υγείας και ασφάλειας σε τόπους εργασίας, Απουσία μέτρων προστασίας της μητρότητας κλπ).

Μετατρέπουμε το θυμό και την αγανάκτησή μας σε συλλογική δράση και αγώνα.

Σήμερα τον 21^ο αιώνα υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε όλες και όλοι μόνιμη και σταθερή δουλειά, με δικαιώματα, με σταθερό ωράριο εργασίας, με μείωση των ωρών εργασίας, με μέτρα προστασίας της μητρότητας, με μισθούς και συντάξεις που θα καλύπτουν τις ανάγκες μας.

Αντιπαλεύουμε την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων, που στο όνομα της «συμφιλίωσης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» και των «ίσων ευκαιριών» μας καταδικάζουν σε ωράρια και ζωή λάστιχο. Διεκδικούμε την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Δεν συμβιβαζόμαστε με τα εξαντλητικά, ακανόνιστα ωράρια, με τη μονιμοποίηση της τηλεεργασίας, που εξαφανίζουν τον ελεύθερο χρόνο μας.

Δεν ανεχόμαστε να μένουμε οι αυτοαπασχολούμενες για μέρες χωρίς εισόδημα, όταν αναγκαζόμαστε να κλείνουμε το κατάστημα ή την ατομική μας επιχείρηση, αν τύχει να αρρωστήσουμε εμείς ή τα παιδιά μας.

Δεν συμβιβαζόμαστε να ξεκληριζόμαστε οι αγρότισσες και οι οικογένειές μας. Δεν αντέχουμε το κόστος παραγωγής για το πετρέλαιο, το ΦΠΑ σε μέσα και εφόδια, τη στιγμή που οι κυβερνήσεις χαρίζουν αφορολόγητο πετρέλαιο και άλλα προνόμια στους εφοπλιστές, τους επιχειρηματικούς ομίλους στον αγροτικό τομέα, στο εμπόριο και αλλού.

Σήμερα, τον 21^ο αιώνα με το επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε ένα αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν σύστημα Υγείας και πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που θα καλύπτει όλες τις ανάγκες τις δικές μας και των οικογενειών μας. Δεν συμβιβαζόμαστε να αγωνιούμε για μια θέση νοσηλείας στα γονατισμένα από την πανδημία νοσοκομεία, να χρυσοπληρώνουμε γιατρούς και εξετάσεις στα ιδιωτικά μεγαθήρια της υγείας. Δεν είναι μονόδρομος να θρηνούμε δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, να έχουμε υποστελεχωμένα και με λειψό εξοπλισμό νοσοκομεία και μονάδες ΠΦΥ, να μη φτάνουν οι ΜΕΘ για τους ασθενείς που τις έχουν ανάγκη.

Δεν συμφιλιωνόμαστε με την πολιτική που λογαριάζει την υγεία, τις ζωές μας με τη λογική του «κόστους-οφέλους», με κριτήριο το κέρδος των μονοπωλίων, που τσακίζει από δέκα μεριές το εισόδημά μας με άμεσους και έμμεσους φόρους στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, με τους φουσκωμένους και απλησίαστους λογαριασμούς ενέργειας, που είναι προϋπόθεση για τις πράσινες επενδύσεις των ενεργειακών κολοσσών.

Αντιπαλεύουμε τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που μας αφήνουν ευάλωτες στην ανασφάλεια και στην πολύμορφη βία. Όσο οι όροι της ζωής και της δουλειάς μας επιδεινώνονται, τόσο περισσότερο οι γυναίκες δυσκολεύονται να απεγκλωβιστούν από βίαιες, παθογόνες οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Γιατί η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, ώστε κάθε γυναίκα να είναι χειραφετημένη οικονομικά, ψυχικά, συναισθηματικά.

Παλεύουμε να δυναμώσει ο κοινός αγώνας των γυναικών και ανδρών της βιοπάλης ενάντια στη γενεσιουργό μορφή βίας, την κοινωνία της εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Δεν αθωώνουμε την εξουσία των εκμεταλλευτών, ανδρών και γυναικών, την κοινωνία που έχει στο DNA της την καταπίεση και την ανισοτιμία. Το «δίκαιο» που επιβάλλει αυτή η σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία, τις αξίες που εκπορεύονται από την ίδια: την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον ανελέητο ανταγωνισμό, την εμπορευματοποίηση των πάντων, τον ατομισμό, τον εγωιστικό τρόπο ζωής και σκέψης.

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μέρα σύμβολο στους αγώνες για δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια, έρχεται στις μέρες μας μέσα στην εξέλιξη ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου που ξετυλίγεται στη γειτονιά μας, που βάζει τους λαούς σε θανάσιμους κινδύνους και τους καταδικάζει στη φτώχια και την προσφυγιά.

Μετατρέπουμε το θυμό και την αγανάκτησή μας σε συλλογική δράση και αγώνα!

Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα και μάχης σε όλους τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους.

Δυναμώνουμε τον κοινό μας αγώνα απέναντι σε κάθε μορφή βίας σε βάρος των γυναικών, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική όλων των κυβερνήσεων και στην επίθεση κράτους και εργοδοσίας στα δικαιώματά μας.

Δυναμώνουμε τη φωνή μας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, απαιτώντας καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή της Ελλάδας με οποιονδήποτε τρόπο και πρόσχημα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να κλείσουν τώρα όλες οι στρατιωτικές βάσεις στη χώρα μας που αξιοποιούνται ως ορμητήρια πολέμου. Κανένα ελληνικό στρατιωτικό σώμα να μη σταλεί στην Ουκρανία, σε χώρες που συνορεύουν με αυτήν ή σε άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές.

8 Μάρτη 2022

Συγκέντρωση στην Κεντρική Πλατεία της Φλώρινας στις 6μμ