Βιβλιοκριτική: «Έλληνας είσαι ή γίνεσαι;» του Στέφανου Πουγαρίδη

Βρέθηκε στα χέρια μου το βιβλίο με τίτλο «Έλληνας είσαι ή γίνεσαι;». Αινιγματικός τίτλος και προκλητικός, σκέφτηκα, και το μυαλό μου άρχισε τις περιπλανήσεις του: από την καθαρότητα της φυλής των Ελλήνων ίσαμε τις κατά καιρούς πρακτικές και επιδιώξεις των κύκλων της πολιτικής εξουσίας σε μια περίοδο που ο κόσμος συνεχώς μεταλλασσόταν και η δημογραφική του σύνθεση πέρασε από πολλές φάσεις και διαδρομές.

Από τις πρώτες σελίδες του με συνεπήρε και, ενώ λογάριαζα ότι θα το μελετήσω σιγά σιγά και χωρίς πίεση, κάθε νέα ενότητα με ξελόγιαζε, προκαλούσε το ενδιαφέρον μου και συνέχιζα να το διαβάζω χωρίς σταματημό. Το θέμα του εξεζητημένο και δύσκολο, γιατί θίγει ευαίσθητα ζητήματα (Πόσοι από εμάς, στα αλήθεια, αναρωτηθήκαμε αν μέσα από τα ποικίλα κείμενα – αναγνώσματα [γραμμένα από ανθρώπους διαφορετικού πνευματικού υποστρώματος] ο λόγος είναι φορέας μιας συγκεκριμένης κάθε φορά εθνικής ιδεολογίας;) και απαιτεί προσέγγιση ανυπόκριτη και ειλικρινή. Θέμα πρωτότυπο, θέμα που προϋποθέτει σοβαρό και πολύ προσεκτικό μελετητή, ερευνητή που δεν καταθέτει απλώς μία άποψη, αλλά επιδιώκει τεκμηριωμένα να αναδείξει αλήθειες [που είναι πιθανό να μην αρέσουν σε ορισμένους].

Και τέτοιος αποδείχθηκε πως είναι ο Στέφανος Πουγαρίδης. Ο Στέφανος, μαθητής μου στα χρόνια της ανήσυχης νιότης του, εξαιρετικός φίλος και συνάδελφος στα ώριμά μας χρόνια.

Συγχαρητήρια, Στέφανε, όχι τόσο για τη συγγραφή του βιβλίου [αυτό είναι δεδομένο], αλλά γιατί άνοιξες δρόμους στην επιστήμη, πράγμα που θα κάνει και τους νεότερους να σε ευγνωμονούν.

Υ.Γ. Κριτικός βιβλίου δεν είμαι!!! Έγραψα ό,τι έγραψα από αυθορμητισμό παρακινημένος και από συγκίνηση για έναν τόπο [και για τους ανθρώπους του] που αγάπησα, του χρωστάω πολλά και παρακολουθώ όσα συμβαίνουν σε αυτόν. Ας είναι καλά το διαδίκτυο που κρατά ζωντανή την επικοινωνία μου μαζί του και με τους φίλους / φίλες που δεν ξεχνώ και τιμώ ιδιαίτερα. Και, αν ο Θεός θέλει, πάλι στους ίδιους δρόμους θα ξαναβρεθούμε!!!