Η επιστολή παραίτησης του Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κ.κ. Θεοκλήτου

Πρός
Τὴν Διαρκῆ Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ἀθήνας

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι συνοδικοί Σύνεδροι,

ἔχων πλήρη συνείδησιν καί σώας τάς φρένας, διακατεχόμενος δέ ὑπὸ φόβου Θεοῦ καί βαθείας ἐπιγνώσεως τῆς ποιμαντικῆς εὐθύνης, ἥν ἐπωμίσθην κατά τήν ἡμέραν τῆς εἰς ἐπίσκοπον χειροτονίας μου, ἀπευθύνομαι πρός Ὑμᾶς, τήν Ἀνωτάτην Διοικητικήν Ἀρχήν μου, διά νά ὑποβάλω τήν παραίτησίν μου ἐκ τῶν εὐθυνοφόρων ὑψηλῶν ἀρχιερατικῶν καθηκόντων μου.

Ἡ ἀπόφασίς μου αὕτη ἐλήφθη οὐχί ἒκ τινος ἐξωτερικῆς βίας ἢ ἐπιδράσεως, ἀλλά ἐξαιτίας τοῦ γήρατος, τό ὁποῖον ἡμέραν καθ’ ἡμέραν μοῦ στερεῖ τάς ἀπαραιτήτους διά τήν ἐπιτέλεσιν τῶν πολυποικίλων ἀρχιερατικῶν καθηκόντων μου δυνάμεις.

Κατόπιν, λοιπόν, πολυμήνου ἐμπόνου προσευχῆς, προβαίνω εἰς τήν συνειδητήν, ἑκουσίαν καί ἀβίαστον ὑποβολήν τῆς παραιτήσεώς μου πρός τό ἱερόν Σῶμα τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, μὲ ἡμερομηνίαν ἰσχύος τὴν 1ην Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. , καὶ μέ τήν παράκλησιν ὅπως αὕτη γίνῃ ἀποδεκτή. Φρονῶ ὅτι ἡ ἀπόφασίς μου αὕτη θά διευκολύνῃ τήν εὔρυθμον καί ἀρτιωτέραν λειτουργίαν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας, τήν ὁποίαν ἐξ ὅλης καρδίας ἠγάπησα καί θυσιαστικῶς πλέον τῶν πεντήκοντα ἐτῶν διηκόνησα – τριάκοντα τρία ἔτη ὡς ἱερομόναχος καί εἴκοσι τέσσερα σχεδόν ἔτη ὡς ἐπίσκοπος.

Ἄλλωστε, ἔχω ἀκλόνητον τήν πεποίθησιν ὅτι εἴμεθα σκυταλοδρόμοι ἐν τῇ Ἐκκλησία καί ὅτι ὁ εἷς παραδίδει τήν σκυτάλην εἰς τόν ἕτερον, ἅπαντες «ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν».

Τήν σκυτάλην, λοιπόν, τῆς διαποιμάνσεως τῆς ἱστορικῆς ταύτης Μητροπόλεως παραδίδω μετά συγκινήσεως εἰς τόν ἐκλεχθησόμενον διάδοχόν μου, ὁ ὁποῖος εὔχομαι νά κοσμεῖται μέ ἅπαντα τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Παρακαλῶ δέ ἀδελφικῶς τήν Ἱεραρχίαν ὅπως κατά τάς ἐπικειμένας Ἀρχιερατικάς ἐκλογάς διά τήν πλήρωσιν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φλωρίνης ἐπιβλέψῃ καί ἐπί τούς διακονοῦντας θυσιαστικῶς ἐν αὐτῇ ἀξίους Ἀρχιμανδρίτας, τοὺς ἡμετέρους συνεργάτας.

Ἐν κατακλεῖδι, θά ἤθελα νά ἐκφράσω τάς θερμοτέρας εὐχαριστίας μου πρός Ὑμᾶς, Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμε, τόν συνετόν καί διακριτικόν  Πρωθιεράρχην τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὡς καί πρός ἅπαντα τά σεπτά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐλλάδος, διά τήν ἀρίστην, φιλάδελφον συνεργασίαν καί συμπόρευσιν κατὰ τὸ διαρρεῦσαν διάστημα τῆς ἀρχιερατικῆς μου διακονίας καί νά ἐκζητήσω ἐκ πάντων συγχώρησιν διά τυχόν σφάλματά μου.

Μνημονεύω εὐγνωμόνως τοῦ μακαριστοῦ προκατόχου μου κυροῦ Αὐγουστίνου, τοῦ καί πνευματικοῦ μου πατρός, ὡς καί τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, διά τάς πολλάς των εὐεργεσίας πρός τό ταπεινόν πρόσωπόν μου.

Παρακαλῶ, Μακαριώτατε καί ἅγιοι Συνοδικοί, εὐλογήσατε τήν ἔξοδόν μου ἐκ τῆς ἐνεργοῦ διακονίας μου ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, ὡς καί τήν εἴσοδον μου εἰς τήν προετοιμασίαν διά τήν Οὐράνιον Πατρίδα.

Ἡ εὐγνωμοσύνη μου πρός Ὑμᾶς ἔσται διαρκὴς.

Εἰς δέ τόν Κύριόν μου, τόν Ὁποῖον παιδιόθεν ἠράσθην καί ὁλοκαρδίως διηκόνησα, ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας
ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ