15 χρόνια μετά την δολοφονία του Αλέξη
Στις 6 Δεκέμβρη 2008, ο δεκαπεντάχρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός στα Εξάρχεια από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα. Σε μία περίοδο αναβρασμού της νεολαίας, οι αγωνιστικές της διεκδικήσεις απαντήθηκαν από τον κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό με την εν ψυχρώ δολοφονία ενός ανήλικου παιδιού, κλιμακόντας έτσι την εξέγερση του Δεκέμβρη του ‘08. Σηματοδοτήθηκαν με αυτόν τον τρόπο οι αγώνες μιας ολόκληρης γενιάς, αλλάζοντας την εικόνα της Αθήνας, και κατ’ επέκταση όλης της Ελλάδας, μέσα από μαχητικές διαδηλώσεις, πορείες, συνελεύσεις, καταλήψεις, συγκρούσεις με την αστυνομία, και επανοικειοποίηση του δημοσίου χώρου για περίπου έναν μήνα. Όλο αυτό αφομοίωσε τους κοινωνικούς αγώνες απέναντι στην φτώχεια και στην ανεργία που βίωνε η πλειοψηφία του λαού.
Λεφτά στις τράπεζες και σφαίρες στα παιδιά
15 χρόνια μετά την δολοφονία του Αλέξη, με αποφυλακισμένο πλέον τον αμετανόητο Κορκονέα, αντιλαμβανόμαστε πως αυτό είναι ένα αφήγημα που δεν έχει τέλος ακόμα και στις μέρες μας. Όπως τότε, έτσι και τώρα, η βία, η καταστολή και οι κρατικές δολοφονίες συνεχίζονται. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η Zackie που δολοφονήθηκε από μπάτσους και κυρ’ Παντελίδες, ο Μάγγος που υπέκυψε στα τραύματά του μετά από αστυνομικό βασανισμό, ο Φραγκούλης δολοφονήθηκε για 20€ βενζίνη, ο Σαμπάνης από ευθεία βολή εν ώρα καταδίωξης και η δεκαεξάχρονη που τραυματίστηκε σοβαρά σε αντιφασιστική συγκέντρωση απέναντι στο πανευρωπαϊκό φασιστικό κάλεσμα της 1ης Νοέμβρη. Συμπεριλαμβανομενου των παραπάνω και συνυπολογίζοντας την ιδιωτικοποίηση και την εξαθλιώση του ΕΣΥ και άλλων κρατικών δομών (που οδήγησαν στα Τέμπη), τις θανατηφόρες πολιτικές των επαναπροωθήσεων στα σύνορα κάθε χώρας (ναυάγιο στην Πύλο), και τις συλλήψεις και τις επιθέσεις σε εργάτες και απεργούς, και τα καθημερινά εργασιακά ατυχήματα αντιλαμβανόμαστε πως η υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής είναι ένας καθημερινός συμβιβασμός.
Τα εγκλήματα του κράτους και της αστυνομίας, που βασανίζει, δολοφονεί και εκφοβίζει και τα εγκλήματα του κεφαλαίου που καθημερινά μας εξαθλιώνει και υποβιβάζει το κόστος της ανθρώπινης ζωής δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητα. Μέσα από μαζικούς αγώνες, διεκδικούμε μία ζωή όπου η εξαθλίωση, η μιζέρια, ο φόβος, η αβεβαιότητα για το αύριο και ο θάνατος δεν θα αποτελούν πιά μέρος της καθημερινότητας μας.
Για κάθε Μάγγο, Καλτεζά, Σαμπάνη,Zackie, Φραγκούλη….καλούμε συγκέντρωση την Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου στις 18:00, στην Πλατεία Μόδη.
ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ
ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΣ
(ΣΧΗΜΑ ΤΕΕΤ)
