Μέσα στον λάλλαρο του Αυγούστου

Γυρνάς πλευρό

όπως βάζεις το ένα πόδι

πάνω στο άλλο

για ξεκούραση

έτσι γυρνάς σελίδα

γράφοντας και διαγράφοντας

ταυτόχρονα με το διάβασμα

δοκιμασίες που υποβάλλεσαι

καθημερινά

σαν να συντυχάνεις με το παιδί

που κρατάς ακόμα βαθειά

μέσα σου

χωρίς να κατακρίνεις

αφού οι ροές δεν γυρίζουν

πίσω πια

ερωτευμένος με το τζιτζίκι

που βγαίνει από τον λήθαργο

τραγουδά μια μέρα

– ίσως ναναι αναστεναγμός –

και χάνεται.