Πόλωση

Πλάσμα άμορφο και σκοτεινό

γλυστρά ανάμεσα μας

σημάδι από το πουθενά

σε μια απρόβλεπτη ατμόσφαιρα

σαν κεραυνός ξερός χωρίς βροχή

διαχωρίζοντας θετικά και αρνητικά μόρια

τα συν και τα πλην εναλλασσόμενης διάθεσης

ψάχνοντας οιωνούς στον έναστρο

με χέρια που τρέμουν και μάτια κλειστά

πώς να ισορροπήσουμε την αύρα

μέσα στην θολούρα της σιωπής

που άλλοι την λένε περίσκεψη

όπως αποδώσουν οι καλές προθέσεις

γλυτώνοντας τον κόσμο από την αγωνία

λίγο νερό στο κατευόδιο

αυτών που μας τίμησαν

να πάει πάσα κακό

εκεί τα μοχθηρά πνεύματα

λάσπη στην άβυσσο.