Ένα σπίτι

Σαν μια τελειίτσα είσαι

στον χάρτη του κινητού σου

κι όμως όσο τον ανοίγεις μεγαλώνει

και φτάνεις μέχρι τα πέρατα της γης

εστιάζοντας στο μέρος που αναζητάς

μια πόλη εγκλωβισμένη σ ένα δάκρυ

δίπλα στην θάλασσα

δρόμοι πλατείες όλα γνώριμα

και προσπαθείς να διακρίνεις ένα σπίτι

το σπίτι σου

ανάμεσα σε όλα τα άλλα νεκρά

με κλαδιά να ξεπροβάλλουν από τα παράθυρα

σαν χέρια που ζητούν βοήθεια

και ούτε μια φωτογραφία δεν έχεις

για να την φιλήσεις

μόνο μια χούφτα όνειρα στον κόρφο σου

περιμένουν ν ανθίσουν μαζί με τις πορτοκαλιές

της αυλής σου.