Η Πέτη Πέρκα απαντά στον Σ. Παπασωτηρίου: «Οι νέοι και οι νέες που κινητοποιούνται είναι η ελπίδα για τη χώρα και όχι τραμπούκοι»

Αγαπητέ συνάδελφε, παρά το άκομψο της παρέμβασής σου να σχολιάσεις με Δ.Τ την απάντησή μου σε ερώτηση δημοσιογράφου, παραθέτω πολύ συνοπτικά μερικές παρατηρήσεις:

1. Όπως η επιλογή Υπουργών είναι προνόμιο του Πρωθυπουργού έτσι και η επιλογή για στελέχωση θέσεων διοίκησης εποπτευόμενων φορέων είναι προνόμιο του Υπουργού. Ούτε του Υφυπουργού, ούτε πολύ περισσότερο του Γενικού Γραμματέα (απλά μαθήματα διοίκησης και λειτουργίας του πολιτεύματος). Όμως, το πιο αξιοσημείωτο, από όσα αναφέρεις για την πρόεδρο της ΡΑΣ, είναι ότι ενώ διανύουμε τη δεύτερη τετραετία διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ…η κ. Τσιαπαρίκου παραμένει στη θέση της – όπως και ο ελεγχόμενος Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΣΕ κ. Τερεζάκης. Αυτή την επιλογή σε ποιον τη χρεώνεις; Παρόλο που τόσο αναλυτικά περιγράφεις τις ευθύνες της ΡΑΣ, δεν ήσουν εσύ αλλά εγώ που προσφάτως κατέθεσα και συζητήθηκε στη Βουλή επίκαιρη ερώτηση, με τίτλο: «Γιατί παραμένουν στη θέση τους άτομα των Διοικήσεων εποπτευόμενων φορέων του Υπουργείου Υποδομών & Μεταφορών που είναι κατηγορούμενοι για το έγκλημα των Τεμπών;». Φυσικά, ο Υφυπουργός κ. Οικονόμου όχι απλά δεν μου έδωσε μια πειστική απάντηση, δεν μου έδωσε καμία απάντηση. Εδώ περισσότερα: https://tinyurl.com/y4mdcaym
2. Περίμενα τουλάχιστον να μας πεις κάτι για την «προδήλως παράνομη», σύμφωνα με μέλος της επιτροπής Γεραπετρίτη, μετάταξη ενός αχθοφόρου που έγινε ο μοιραίος σταθμάρχης, με υπογραφή Κ. Αχ. Καραμανλή. Πρόκειται για ρουσφέτι του βαθέως κράτος, αυτού που διαμορφώθηκε από την παράταξη που κυβέρνησε το ελληνικό κράτος τα περισσότερα χρόνια από την ίδρυσή του. Ο κ. Μητσοτάκης έσπευσε να μιλήσει για ανθρώπινο λάθος από την πρώτη στιγμή αλλά ακόμα και για αυτό υπάρχει κυβερνητική ευθύνη. Για να μην αναφέρω την έλλειψη όλων των δικλείδων ασφαλείας από την πιο απλή έως τα σύγχρονα συστήματα.
3. Το πιο εξοργιστικό όμως είναι η αναφορά σου σε τραμπούκους. Ως τραμπούκος χαρακτηρίζεται ένα άτομο που ανήκει σε παρακρατική οργάνωση και προβαίνει σε βιαιοπραγίες, ενίοτε επί πληρωμή και σε κάθε περίπτωση χρησιμοποιεί βία. Στη νεότερη ελληνική ιστορία όλοι θυμόμαστε την περίοδο πριν και μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, όπου παρακρατικές ομάδες, συχνά με την κάλυψη του κράτους, προέβαιναν σε επιθέσεις εναντίον αριστερών, δημοκρατικών πολιτών και των πολιτικών τους αντιπάλων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη το 1963 από μέλη του παρακρατικού μηχανισμού, όπως ο Σπύρος Γκοτζαμάνης. Κατά τη δεκαετία του 1980 διέπρεψαν οι “Κένταυροι” και οι “Ρέιντζερς” που συνδέονταν με τη νεολαία της Νέας Δημοκρατίας και χρησιμοποιούνταν για την άσκηση βίας εναντίον αριστερών και δημοκρατικών φοιτητών, κυρίως στα πανεπιστήμια. Από τη δεκαετία του 1990 και μετά, ο όρος “τραμπούκος” συχνά χρησιμοποιείται για να περιγράψει άτομα που δρουν στον χώρο της νύχτας, επιβάλλοντας “προστασία” σε μαγαζιά ή εμπλεκόμενοι σε εγκληματικές δραστηριότητες. Και προσφάτως η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή με οργανωμένες επιθέσεις εναντίον μεταναστών, αριστερών και αντιφασιστών με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα το 2013 μια από τις πιο χαρακτηριστικές εγκληματικές πράξεις αυτού του είδους.

Και συγκρίνεις αυτές τις απεχθείς πράξεις με έναν συμβολικό ακτιβισμό (έτσι χαρακτήρισε τη ρίψη φέιγ βολάν [τρικάκια] ο ίδιος ο Πρωθυπουργός), που έκαναν μέλη φοιτητικών συλλόγων, τα οποία είναι στον δρόμο μαζί με πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες ζητώντας δικαιοσύνη για τα θύματα του εγκλήματος των Τεμπών και φωνάζοντας «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Αυτά τα νέα παιδιά λοιπόν που κινητοποιούνται και διαμορφώνουν πολιτική ταυτότητα αναπτύσσοντας την κριτική και διαλεκτική σκέψη που αναδεικνύουν πως το κοινωνικό συμφέρον υπερέχει αξιολογικά έναντι της εμμονικής προσκόλλησης στο ατομικό συμφέρον, είναι η ελπίδα για τη χώρα μας!

Αντιλαμβάνομαι βεβαίως πόσο πολύ ενόχλησε την κυβερνητική πλειοψηφία η κοινωνική κινητοποίηση. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση έχει καταγραφεί ότι το 72% των πολιτών πιστεύουν ότι υπάρχει συγκάλυψη από την κυβέρνηση.

Τέλος, επειδή δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος επικοινωνίας μας να ανταλλάσσουμε επιστολές, προτείνω μια κοινή εμφάνιση σε τοπικό τηλεοπτικό μέσο για μια ειλικρινή συζήτηση με επιχειρήματα. Άλλωστε οφείλουμε να λογοδοτούμε στους πολίτες που εκπροσωπούμε.

Υ.Γ.1: Εάν δεν υπήρχε αυτή η ανάλγητη κυβέρνηση που καταστρέφει τη χώρα και πρωτίστως την υπό ερημοποίηση περιοχή μας,  όπου οι συμπολίτες μας δύσκολα τα βγάζουν πέρα, αντί να ασχολούμαι με το κοινοβουλευτικό μου έργο και με το να αναδεικνύω τα θέματα, θα ήταν πιο ευχάριστο να σε συνοδεύω στις εκδηλώσεις, στα καζάνια, στους χορούς και λοιπές ευχάριστες διαδικασίες που δεν θέλουν και πολύ κόπο. Το έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου, μετά τη θητεία μου κι αυτό που μου ζήτησαν να κάνω οι συμπολίτες/ισσες μου, ίσως φροντίσω την καλοπέρασή μου!

Υ.Γ.2: Παραθέτω ενδεικτικές φωτογραφίες με συμβολικού χαρακτήρα πρωτοβουλίες (ακόμα και από τα ίδια τα μέλη της Βουλής), οι οποίες λαμβάνονται συνέχεια σε όλη την Ευρώπη.