Τη γάζα μπαμπά…

Του Τάσου Βακφάρη

Μπαμπά ξύπνα, ξύπνα σου λέω! Έχει μουδιάσει το πόδι μου και δεν το νιώθω. Έχει κρύο απόψε και μια σκόνη γκρι πετάει στο ταβάνι εδώ και λίγη ώρα. Σήκω και κλείσε το παράθυρο μη ξεπαγιάσουμε με τον αέρα που φυσάει.

Έβλεπα στο ύπνο μου ότι έπαιζα με την κούκλα και χτένιζα τα μαλλιά της έξω στον κήπο, στη μεριά με τις άσπρες τριανταφυλλιές. Ο ήλιος έλουζε το πρόσωπο σου και κοίταζες μακριά στον ορίζοντα φωνάζοντας τη μαμά, τη μανούλα. Τα μάτια σου έλαμπαν.

Μπαμπά γιατί δεν με ακούς, μη κοιμάσαι! Πονάει το πόδι μου και πρέπει να γίνει καλά, αρχίζω και φοβάμαι. Με κρατάς αγκαλιά και με σφίγγεις. Έχεις κόκκινα μαλλιά μπαμπά, πότε τα έβαψες; Γιατί τα έβαψες;

Θα πάμε να αγοράσουμε γλειφιτζούρια και θα κάτσουμε στο παγκάκι με τις ψιψίνες να τα φάμε παρέα. Έχω κέρματα στη τσέπη και φτάνουν ακριβώς για δυο. Θέλω να μου χαϊδεύεις το χεράκι και να μου τραγουδάς.

Μπαμπά, μπαμπά το πόδι μου το έχει πλακώσει ο τοίχος και το σκεπάζουν τούβλα με σκόνη γκρι. Δεν μπορώ να κουνηθώ σου λέω. Τι κάθεσαι και κοιμάσαι, άνοιξε τα μάτια και σώσε με. Τρέμω από το κρύο και φοβάμαι αυτόν τον ήχο που κάνει έξω. Τι είναι αυτό μπαμπά; Σαν τα κινούμε σχέδια που πυροβολούνε ακούγεται.

Στο κουτί με τα φάρμακα έχει φυλαγμένα λίγα τσιρότα και μια μεγάλη γάζα. Θα σηκωθώ να τα πάρω μόνη μου αλλά είναι βαριά τα χαλάσματα πάνω μου. Εσύ δεν έχεις τίποτε, μόνο κόκκινα μαλλιά που κολλάνε μεταξύ τους και με λερώνουν όταν τα ακουμπώ. Γιατί τα έβαψες;

Μπαμπά, μπαμπά σήκω και φέρε τη ΓΑΖΑ γιατί τσούζει το πόδι και τα αυτιά μου βουίζουν συνεχώς. Σήκω γιατί θα σου θυμώσω και δεν θα σου μιλάω αύριο. Θα έχεις ξυπνήσει μέχρι αύριο το πρωί; Τί όμορφος που είναι ο κήπος μας την άνοιξη με τον σκυλάκο να τρέχει πάνω κάτω και εσύ με τη μαμά να με κρατάτε αγκαλιά. Ένα δύο τρία, πέτρα-ψαλίδι-χαρτί, σε νίκησα μπαμπά! Είμαι πολύ δυνατή σε αυτό το παιχνίδι.

Τη γάζα μπαμπά…

Πηγή: www.especial.gr