Παράπονα αναγνώστη για την Πλατεία Ηρώων
Αυτό είναι μια μικρή εικόνα από την κατάσταση που επικρατεί εδώ και αρκετά χρόνια στην Πλατεία Ηρώων και την γύρο περιοχή (Καβάκια). Μια πλατεία που το καλοκαίρι ήταν γεμάτη από μικρά παιδιά, με τους γονείς τους, πολλούς διερχόμενους και υπό άλλες συνθήκες σε λιγότερο από ένα μήνα λόγο των παραδοσιακών φωτιών θα δεχόταν την επίσκεψη εκατοντάδων τουριστών και ντόπιων.
Ελπίζω μετά τις ασφαλτοστρώσεις τα κυκλάκια και το καλλωπισμό του πεζόδρομου με εποχιακά φυτά να μεριμνήσει και για αυτήν την τοποθεσία της πόλης, ο Δήμος “μας”…..!!!!
Share :
Γι’ αυτές τις καταστροφές που όπου δουν τα παιδιά κάτι καθαρό και Όμορφο πάνε και ζωγραφίζουν και το καταστρέφουν από δημόσιους χώρους έως και ιδιωτικους,
Να μεριμνήσουν οι γονείς τους γι’ αυτά τα παιδιά, αν είναι δυνατόν τη παιδεία έχουν;και η παιδεία ξεκινάει από το σπίτι του καθενός ,
Στο σπίτι τους να παν και να ζωγραφίζουν τους τοίχους , να πετάνε τα σκουπίδια , να σπάνε πράγματα κλπ για τους δημοσίους χώρους ολοι είμαστε υπεύθυνη .
Δυστυχώς τέτοιοι, δε θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν. Και να αποκατασταθούν οι ζημίες, όλο και κάποιοι μπαχαλάκιδες θα βρεθούν να τις ξαναπροκαλέσουν…
+1
Εγώ θα ήθελα να μεριμνήσουν και οι κάτοικοι της περιοχής. Γιατί άμα πάμε στις αυλές των σπιτιών τους, όλα είναι πεντακάθαρα, αλλά ακριβώς έξω από αυτές, γίνεται χαμός από φύλλα;
Θα ήθελα να μεριμνήσουν και οι περαστικοί. Γιατί αυτοί που βλέπουν τους άλλους να ρημάζουν τον τόπο τους αδιαφορούν; Μια επίπληξη, μια φωτογραφία επί τόπου, ένα τηλέφωνο στην αστυνομία μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Δε νομίζω όλοι οι μάρτυρες να είναι γυναικόπαιδα και ανήμποροι ηλικιωμένοι.
Θα ήθελα να μεριμνήσουν και οι καταστηματάρχες, ή όποιοι άλλοι διαθέτουν κάμερες ασφαλείας. Δεν είναι δυνατών τόσα καταστήματα της περιοχής, ούτε ένα να μην έχει μία κάμερα να καταγράψει ένα ρεμάλι επί το έργο του.
Για κάποιο λόγο έχουμε πάρει πολύ λάθος το θέμα του δημόσιου τομέα. Δημόσιο σημαίνει ολονών μας…
Και για αναλύσω λίγο παραπάνω. Προσέξτε την πρώτη φωτογραφία. Κάποιος ζωγράφισε μια ελληνική σημαία. (κακώς μεν εκεί, αλλά είναι μια ελληνική σημαία).
Πήγε ο άλλος και έβαλε ένα “Χ” από πάνω. Και όπως φαίνεται οι μουτζούρες δίπλα είναι του ιδίου. Κάνει μπαμ ότι δεν αγαπάει τον τόπο του. Νιώθει απέχθεια; Είναι ξένος; Ή το σπίτι του δεν φρόντισε να του μεταδώσει αρχές;
Προσέξτε στην εικόνα με το ρολόι. ACAB. Που σημαίνει “All Cops Are Bastards”, που σημαίνει “Όλοι Οι Αστυνομικοί Είναι Μπάσταρδοι”. Δε βρισκόμαστε σε Θεσσαλονίκη ή Αθήναμ να μιλάμε για οργανωμένες ψευτοιδεολογικές ομάδες και συγκρούσεις με την αστυνομία. Μιλάμε για μια ήσυχη πόλη, χωρίς εντάσεις και μερικά προβληματικά άτομα που ψάχνουν έναν εχθρό για να καλύψουν το κενό της ανούσιας ύπαρξης τους. Αυτά τα παιδιά χρίζουν προσοχής από γονείς, παρακολούθηση από ψυχολόγους, κτλ. Σήμερα κάνουν αυτά, αύριο μπορεί να πιάσουν τα ναρκωτικά και μεθαύριο κανείς δε ξέρει…
Τέλος να μιλήσουμε για τους φανοστάτες. Τα τζαμάκια δεν πέφτουν από μόνα τους. Οι λάμπες δεν καίγονται τόσο συχνά. Δεν είναι πρόχειρες κατασκευές. Κάποια ρεμάλια βρίσκουν ευχαρίστηση στο να κλωτσάνε τους φανοστάτες μέχρι να σβήσουν. Είναι τα ίδια ρεμάλια που βρίσκουν νόημα στη ζωή τους με το να πετάνε τις γλάστρες στο ποτάμι.
Θέλετε συμπολίτες μου να φέρουμε την αλλαγή; Στο χέρι μας είναι.
Μπράβο σου Νικ Κ. Αυτή ήταν η ανάλυση που όλοι περιμέναμε. Δε ξέρω τι θα κάναμε χωρίς εσένα και τις ζωτικές παρεμβάσεις σου. Εγώ πάντως δε θα μπορούσα να κλείσω μάτι. Χωρίς εσένα η ζωή μου θα ήταν ένα απέραντο κενό στην έρημο. Σε ευχαριστούμε.
Ζημιές έξω να μην κάνεις και σε μένα πες ότι θες!
+1. Καλά τις γλάστρες… ας τις αφήσουμε… τελειωμένη ιστορία. Συμφωνώ σε όλα αυτά. Τις λάμπες εσκεμμένα τις σπάνε, σε άλλες κλέβουν το προστατευτικό κάλυμμα (Γκομπό), ξυλώνουν πλακάκια, παγκάκια, γράφουνε συνθήματα στους δημόσιους αλλά και ιδιωτικούς τοίχους, και γενικός κάνουν ό,τι ζημιά τους κατέβει στο κενό και αρρωστημένο κεφάλι τους… Όπως αναφέρω και πάνω, δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσει όλο αυτό. Δυστυχώς οι αναρχικοί θα πληθαίνουν όλο και περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου…
Πίσω απο αυτά τα “παιδια” βρίσκονται “γονείς” οι οποιοι οταν επρεπε να διαπαιδαγωγήσουν τα βλαστάρια τους, πετούσαν χαρταετό!
Και η κεντρικη πλατεία μας θέλει μια παρέμβαση, κάποιο βάψιμο κάγκελων και κολώνων, αντικατάσταση σπασμένων πλακών,ένα σωστό πλύσιμο
«Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω»
«Όποιος βαριέται να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει»