Η ΑΔΕΔΥ για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Στις 8 Μαρτίου 1857, οι εργαζόμενες στις βιοτεχνίες ενδυμάτων της Ν. Υόρκης, λευκοντυμένες, διοργάνωσαν μεγάλη πορεία, απαιτώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, ωράριο 10 ωρών (από τις 16), φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων, άρση της ανισοτιμίας ανδρών και γυναικών, μεροκάματα ίσα με των κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών , με σύνθημα: «Ψωμί και Τριαντάφυλλα» Η διαδήλωση αυτή χτυπήθηκε άγρια και βάφτηκε στο αίμα.
H τήρηση της Ημέρας της Γυναίκας πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη ενώ η 8η Μαρτίου προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών του 1910 ώστε να καθιερωθεί μια «Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας». Αφού οι γυναίκες κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου στη Σοβιετική Ρωσία το 1917, η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως εθνική αργία εκεί. Την εποχή εκείνη εορταζόταν κατά κύριο λόγο από το σοσιαλιστικό κίνημα και τις κομμουνιστικές χώρες μέχρι την υιοθέτησή της το 1975 από τα Ηνωμένα Έθνη.
Το 1977, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κάλεσε τα κράτη μέλη να ανακηρύξουν την 8η Μαρτίου ως Ημέρα του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των γυναικών και την παγκόσμια ειρήνη.
Σήμερα 8 Μαρτίου 2021, Ελλάδα… οι γυναίκες συνεχίζουν να υφίστανται διακρίσεις στην εργασία, την εκπαίδευση, την υγεία, την πολιτική ζωή, συνεχίζουν να είναι πιο ευάλωτες στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, συνεχίζουν να είναι πιο εκτεθειμένες σε όλες τις μορφές βίας. Ταυτόχρονα, με την έλευση της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης οι γυναίκες βρίσκονται περισσότερο εκτεθειμένες στην ανεργία, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία. Οι διαλυμένες κοινωνικές δομές του κράτους Πρόνοιας φυλακίζουν τις γυναίκες στον «παραδοσιακό» τους ρόλο της φροντίδας του σπιτιού, των παιδιών και των ηλικιωμένων. Παράλληλα η υποχρεωτική τηλεργασία συμπιέζει τον προσωπικό χρόνο των γυναικών στο ελάχιστο.
Η φετινή παγκόσμια ημέρα της γυναίκας βρίσκει την χώρα μας στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα ισότητας των φύλων.
Οι αποκαλύψεις μέσω του ελληνικού #Metoo αναδεικνύουν τις σεξιστικές διακρίσεις και την έμφυλη βία που δυστυχώς αποτελούν «κανονικότητα» για τις γυναίκες και τα άτομα που δεν επιλέγουν τις «παραδοσιακές» σεξουαλικές κατευθύνσεις.
Η σημερινή πραγματικότητα με τη χιονοστιβάδα καταγγελιών σεξουαλικής παρενόχλησης και βιασμού από δημόσια και μη πρόσωπα σε όλους τους εργασιακούς χώρους μας επιβάλει να είμαστε σε εγρήγορση όχι μόνο για να τιμωρηθούν οι θύτες αλλά και για να απλώσουμε ένα δίχτυ προστασίας ώστε να μην ξαναπαρουσιαστούν τέτοια φαινόμενα.
Σήμερα που η ελληνική κοινωνία βράζει από την αποκάλυψη της έκτασης των φαινομένων της έμφυλης βίας λέγοντας «ως εδώ», ο αρμόδιος κρατικός φορέας που θα έπρεπε να είναι μπροστά και να διατυπώνει δημόσιο λόγο με κοινωνικό αντίκτυπο αντί να ενισχύεται, συνεχώς υποβαθμίζεται. Η κυβέρνηση επέλεξε να καταργήσει την ΓΓ Ισότητας των Φύλων και να συγχωνεύσει τις πολιτικές για την ισότητα με τις πολιτικές για την οικογένεια και το δημογραφικό. Πρόκειται για μία συνειδητή αντιστροφή του στόχου της Ισότητας των Φύλων, μια επικίνδυνη οπισθοδρόμηση που συνδέει μονοσήμαντα τις γυναίκες με τον αναπαραγωγικό τους ρόλο και όλα τα στερεότυπα που έχουν συνδεθεί με το ρόλο αυτό.
Αντίστοιχες προθέσεις δηλώνει η απόπειρα μεταρρύθμισης, επί το χείρον, του οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα, όπου οι ρυθμίσεις για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, στις περιπτώσεις διαζυγίου δηλώνουν ακριβώς την προσπάθεια αφαίρεσης βασικών κατακτήσεων υπέρ των γυναικών που είχε επιτύχει το κίνημα τις προηγούμενες δεκαετίες.
Η ΑΔΕΔΥ, ως τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο στο Δημόσιο τομέα, φέρνει στην επιφάνεια τα προβλήματα των γυναικών, με στόχο όχι μόνο να συζητηθούν ευρέως στους χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης, αλλά για να ξεκινήσει μια αγωνιστική παρέμβαση για την επίλυσή τους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το αίτημα έρχεται αυτονόητο σε μία σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία για την αποκατάσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας ως θεσμού αφιερωμένου αποκλειστικά στην ισότητα των φύλων, όπως και η ανάδειξη και στήριξη του οριζόντιου χαρακτήρα της.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., αποφάσισε να κηρύξει Πανελλαδική διευκολυντική Στάση Εργασίας τη Δευτέρα, 8 Μαρτίου 2021, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, από τις 12:00 έως τη λήξη του ωραρίου.
Σήμερα που ο αγώνας για την ουσιαστική κατάκτηση της ισότητας των φύλων παραμένει πιο επίκαιρος από ποτέ καλούμε όλες και όλους σε συμμετοχή στάσης εργασίας την 8η Μάρτη .
Απαιτούμε την ισότητα των φύλων και την ενίσχυση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων να αποκτήσει και πάλι τον αυτόνομο ρόλο της, να επιστρέψει στο Υπουργείο Εσωτερικών και να ενισχυθεί τόσο με προσωπικό, όσο και με οικονομικούς πόρους.
Να κυρωθεί τώρα η ΔΣΕ 190. Καμία ανοχή στην παρενόχληση, στη βία και στην αυθαιρεσία στους εργασιακούς χώρους. Να προβλεφθούν στις συλλογικές συμβάσεις διατάξεις για την προστασία των εργαζομένων από την σεξουαλική παρενόχληση και την κακοποίηση. Άμεση δικαίωση σε περιστατικά σεξιστικών, εργοδοτικών αυθαιρεσιών, ηθικής και ψυχολογικής παρενόχλησης (mobbing) στους εργασιακούς χώρους. Καμία ανοχή στην κουλτούρα του βιασμού. Νομική αναγνώριση της γυναικοκτονίας.
Διασφάλιση και ενίσχυση του δικτύου των δομών(Τηλεφωνική Γραμμή 15900, Συμβου λευτικά Κέντρα, Ξενώνες Φιλοξενίας) για την υποστήριξη γυναικών θυμάτων έμφυλης βίας και πολλαπλών διακρίσεων και του δημόσιου χαρακτήρα τους, όπως και των εργαζόμενων που απασχολούνται στις ίδιες θέσεις επί σειρά ετών, αναγνωρίζοντας έμπρακτα το έργο τους. Παροχή άμεσης, δωρεάν, ασφαλούς διαμονής των γυναικών, παιδιών, αναπήρων και ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων που αντιμετωπίζουν έμφυλη ή/και ενδοοικογενειακή βία. Να ενισχυθούν οι κακοποιημένες γυναίκες οικονομικά ώστε να μπορούν να φύγουν.
Πλήρη προστασία της μητρότητας με απαγόρευση της απόλυσης χωρίς αποκλεισμούς (προστασία σε υπαλλήλους Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου (ΙΔΟΧ) του Δημοσίου και των ΝΠΔΔ) Άδειες επιμέλειας και φροντίδας των παιδιών και για τους δύο γονείς, επιδόματα για όλες τις οικογένειες που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Πλήρη προστασία και κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων μητέρων (άδειες, επιδόματα κ.ά.) χωρίς αποκλεισμούς. Εφαρμογή ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες (απαλλαγή από νυχτερινή εργασία και βαριές και ανθυγιεινές εργασίες, εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου, άδειες, κλπ).
Υποστήριξη και ενδυνάμωση των γονιών, μόνιμα και σταθερά επιδόματα, που θα καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των φτωχών οικογενειών, δημόσιους και δωρεάν παιδικούς σταθμούς και κέντρα δημιουργικής απασχόλησης των μικρών παιδιών. Ενίσχυση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.
Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας που πλήττει κυρίως τις εργαζόμενες γυναίκες. Η τηλεργασία να αποτελεί δικαίωμα της εργαζόμενης ή του εργαζόμενου που μπορεί να το ασκήσει μόνο προς όφελος της, όπως όταν υπάρχει αδυναμία μετακίνησης λόγω μόνιμου προβλήματος υγείας και όχι διευθυντικό δικαίωμα.
Να δοθούν άδειες «ειδικού σκοπού» για όσο διάστημα απαιτηθεί με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση. Να μην χαθεί ούτε μια ημέρα κανονικής άδειας.
Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για την προστασία των εργαζόμενων και της μητρότητας.
Δημόσια υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση (κύρια και επικουρική).
Ίση αμοιβή για ίση εργασία. Ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Όχι στις μισθολογικές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, 7ωρο- 5ήμερο 35ωρο.
Καλούμε τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους σε συμμετοχή στην πανδημοσιοϋπαλληλική στάση εργασίας στο Δημόσιο, από τη 1:00μμ μέχρι τη λήξη του ωραρίου εργασίας την 8η Μαρτίου 2021.
ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Γ. Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ ΝΟΜΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
