1η Απριλίου 1955 – Μιὰ μεγάλη ἱστορικὴ ἐπέτειος
Γράφει ο Ἀρχιμανδρίτης Ἐπιφάνιος Χατζηγιάγκου
1η Ἀπριλίου 1955. Μιὰ ἡμερομηνία ποὺ πρέπει ὅλοι οἱ Ἕλληνες νὰ τὴ γνωρίζουν καὶ νὰ τὴν ἔχουν χαραγμένη βαθιὰ στὴ μνήμη τους. Εἶναι ἡ μέρα κατὰ τὴν ὁποία οἱ Ἕλληνες τῆς Κύπρου πῆραν τὰ ὅπλα καὶ ξεκίνησαν τὸν ἀπελευθερωτικό τους ἀγώνα γιὰ τὴν ἀποτίναξη τοῦ ἀγγλικοῦ ζυγοῦ.
Ἡ Κύπρος, νησὶ ἑλληνικὸ ἐδῶ καὶ 3500 χρόνια, πέρασε στὸ διάβα τῆς ἱστορίας του πολλὲς περιπέτειες. Γνώρισε ἐπιδρομές, κατακτήσεις, ξεριζωμούς, σφαγές, λεηλασίες καὶ ἄλλα ἀναρίθμητα δεινά.
Ἀπὸ τὸ 1191 μ.Χ. μέχρι σήμερα βρίσκεται κάτω ἀπὸ ἀλλεπάλληλους κατακτητές: Φράγκους, Ἐνετούς, Τούρκους, Ἄγγλους, καὶ σήμερα πάλι ἀπὸ τοὺς Τούρκους, ποὺ κατέχουν τὴ μισὴ Κύπρο. 800 χρόνια σκλαβιά!
Σὰν σήμερα, 1η Ἀπριλίου τοῦ 1955, ἄρχισε ὁ ἔνοπλος ἀγώνας κατὰ τῶν Ἄγγλων γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ νησιοῦ, μὲ τελικὸ σκοπὸ αὐτὸν ποὺ εἶχαν ὅλες οἱ ἁπανταχοῦ σκλαβωμένες ἑλληνικὲς πατρίδες, τὴν ἐνσωμάτωση μὲ τὸν ἐθνικὸ κορμό, τὴν Ἕνωση μὲ τὴ μητέρα Ἑλλάδα. Τὸν ἀγώνα γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση ἀνέλαβε ἡ ὀργάνωση ΕΟΚΑ μὲ πολιτικὸ ἀρχηγὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Μακάριο τὸν Γ΄ καὶ στρατιωτικὸ τὸν Γεώργιο Γρίβα-Διγενή.
Ὁ ἀπελευθερωτικὸς ἀγώνας τῶν Κυπρίων, ποὺ κράτησε 4 χρόνια (1955-59), ἔχει νὰ παρουσιάσει πολλὲς ἡρωικὲς σελίδες. Πολλοὶ θυσιάστηκαν στὸ πεδίο τῆς μάχης, ὅπως ὁ Κυριάκος Μάτσης, ὁ Μᾶρκος Δράκος καὶ ὁ ὑπαρχηγὸς τῆς ΕΟΚΑ Γρηγόρης Αὐξεντίου, ποὺ πολέμησε τοὺς 5000 Ἄγγλους στρατιῶτες μέσα ἀπὸ τὸ κρησφύγετό του, κοντὰ στὴ μονὴ Μαχαιρᾶ. Οἱ πολιορκητές του, μὴ μπορώντας νὰ τὸν συλλάβουν, ἔριξαν βενζίνη καὶ τὸν ἔκαψαν ζωντανό. Ἐννέα νεαρὰ παλληκάρια ὁδηγήθηκαν στὴν ἀγχόνη. Τελευταῖος ἦταν ὁ 18χρονος μαθητὴς Εὐαγόρας Παλληκαρίδης. Πολλοὶ βασανίστηκαν μὲ ἀπάνθρωπα βασανιστήρια. Ἔντονη ἦταν καὶ ἡ συμμετοχὴ τῶν μαθητῶν. Πολλὲς φορὲς ἔκαναν διαδηλώσεις καὶ ἔρχονταν σὲ σύγκρουση μὲ τοὺς ἔνοπλους Ἄγγλους στρατιῶτες. Σὲ μιὰ τέτοια διαδήλωση στὴν Ἀμμόχωστο σκοτώθηκε καὶ ὁ μαθητὴς Πετράκης Γιάλλουρος κρατώντας τὴν ἑλληνικὴ σημαία.
Τελικά, δόθηκε ἀνεξαρτησία στὴν Κύπρο μὲ τὶς συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, οἱ ὁποῖες ὅμως σχεδιάστηκαν μὲ τέτοιο τρόπο ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους, ὥστε νὰ ὁδηγήσουν σὲ ἀδιέξοδο καὶ τελικὰ σὲ σύγκρουση τῶν δύο κοινοτήτων, Ἑλληνοκυπρίων καὶ Τουρκοκυπρίων, ὅπως καὶ ἔγινε. Ἔτσι φτάσαμε στὴν τουρκικὴ εἰσβολὴ τῆς 20ῆς Ἰουλίου 1974, ποὺ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν κατάληψη του 40% τοῦ ἐδάφους τῆς κυπριακῆς δημοκρατίας. Ἡ τουρκικὴ κατοχὴ συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Ἂς εὐχηθοῦμε ὁ ἀγώνας τῶν ἡρώων τοῦ ’55 νὰ μὴν πάει χαμένος, καὶ τὸ νεανικό τους αἷμα, ποὺ πότισε τὸ δένδρο τῆς ἐλευθερίας, νὰ βρεῖ δικαίωση.
Ακολουθούν: ένα ἐπίκαιρο ἀφιέρωμα μὲ κείμενα καὶ τραγούδια ποὺ ἀποδίδει τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Λύκειο Φλώρινας…
…καθὼς καὶ ἕνα σύντομο βίντεο μὲ αὐθεντικὲς σκηνές.
