Το βαρέλι (του βοσκού)
-Σε μια κοιλάδα έξω από ένα μεθόριο χωρίο ζούσε ένας βοσκός, ένα φθινόπωρο ο βουλευτής αποφάσισε να πάει στην περιοχή του για κυνήγι, κάποια στιγμή κουραρισμένος κάθισε σε μια πέτρα δίπλα στο ποτάμι να ξαποστάσει, εκεί παρατήρησε τον βοσκό να κουβαλά νερό με τον κουβά για να γεμίζει ένα βαρέλι.
-Οι ώρες πέρναγαν και ο βοσκός συνέχιζε το «ατελείωτο ταξίδι» με τον κουβά πήγαινε και ερχόταν, ο βουλευτής παραξενεύτηκε και μονολόγησε: Μα επιτέλους αυτό τα βαρέλι δεν θα γεμίσει ποτέ. Κάποια στιγμή σηκώθηκε και πήγε να δει τι συμβαίνει, χαιρέτησε τον βοσκό και είπε: Σε παρακολουθώ ώρα τώρα να προσπαθείς να γεμίσεις το βαρέλι με νερό αλλά δεν τα καταφέρνεις, τι συμβαίνει;
-Ο βοσκός απάντησε: Τα βαρέλι είναι τρύπιο όσο νερό και να ρίξω το περισσότερο φεύγει έξω είναι κάτι σαν το χρέος της χώρα μας, «το βαρέλι είναι το κράτος ο κουβάς ο πολίτης και η τρύπα το χρέος, όσα και να δώσει ο κουβάς στο βαρέλι η τρύπα τα στέλνει έξω».-
Κεντρική ιδέα: Τρύπιος κουμπαράς δεν γεμίζει ποτέ.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Οταν το βαρελι ειναι τρυπιο ολο το νερο φευγει εξω. Οχι το περισσοτερο. Η μεθοριος που κολλαει; μαλλον για να μεγαλωνει το αρθρο…
Και αφου ηταν φθινοπωρο γιατι προσπαθουσε να το γεμισει.. μια χαρα θα εβρεχε.
Και στην κοιλαδα τι πηγε να κυνηγησει…ποντικια;
Και οταν λεμε οι ωρες περναγαν…τι εννοουμε; καθοταν ο πολιτικος ωρες και εβλεπε; και ποτε θα κυνηγουσε
Και βεβαια στο φιναλε μονο ποιος εκανε την τρυπα στο βαρελι δεν μας ειπατε… μηπως οι πολιτικοι; γιατι μια φορα κ. Ηλιαδη δεν εχετε θιξει ποιος ανοιγει τις τρυπες στα βαρελια. Οι δημοσιογραφοι ειναι για να θιγουν τα κακως κειμενα και να λενε αληθειες…η μηπως οχι
Είναι δυνατόν, σε τόσο ανορθόγραφο κείμενο, να βγει νόημα; Υπάρχουν και τελείες στον γραπτό μας λόγο.