Κωνσταντίνος (τέως βασιλεύς των Ελλήνων)

Τι μας λές κύριε, θα μας τρελάνεις;
Μιλάς για άδικη απόφαση ενάντια στη λογική.
Μόνο αυτά που γράφεις εσύ είναι ενάντια στη λογική.
Πως μπορεί ο Γλυξμπουργκ να ταφεί δημοσία δαπάνη με τιμές αρχηγού κράτους όταν ο κόσμος με το δημοψήφισμα ουσιαστικά τον έδιωξε κλωτσηδόν τον αχαΐρευτο;
Δεν μας είναι τίποτε έκτοτε!
Λες πως σεβάστηκε το δημοψήφισμα.
Α, να του στείλουμε και στεφάνι τοτε για ευχαριστώ!
Αγάπησε την Ελλάδα μας λες.
Μόνο την πάρτη του και το χρήμα αγάπησε.
Οι δράσεις του (και του παλατιού συνολικά) ήταν εγκληματικές για την πατρίδα, γνωστά σε όλους πλην ανιστόρητους.
Η ανθρωπιά στην ταφή του είναι πως του επιτρέπεται να ταφεί κοντά στους προγόνους του. Φτάνει και πολύ είναι!
Δεν είχε καν την ελληνική υπηκοότητα, που ήθελε να τον λέμε και Ντα Γκρέτσια!
Η αναφορά σου στον έλληνα Αντετοκούμπο είναι απαράδεκτη και φανερώνει το ποιόν σου και το πως σκέφτεσαι.

Πολιτικοί από όλες τις άκρες του πολιτικού θιάσου συναγελάζονται, συντρώγουν, συνπίνουν, με Βασιλείς των άλλων κρατών δοθείσης κάθε ευκαιρίας εδώ και 50 χρόνια. Προσκαλούνται στα ανάκτορα και με χαρά αποδέχονται την πρόσκληση και φωτογραφίζονται οι χλιμίτζουρες ελληνόφωνοι πολιτικοί και οι σφουγκοκωλάριοι δημοσιογράφοι που τους ακολουθούν, με δούκες μέχρι και με τους σοφέρ των Βασιλιάδων.

Όταν επιστρέφουν πίσω στο σοβιετικοκρατούμενο ελλαδιστάν βαυκαλίζουν κάθε κατσαπλιά και ανόητο ελλαδίτη με συντάξεις εθνικής αντίστασης, επιδόματα φτώχιας και αμέτρητα ανόητα φληναφήματα, ψευτιές, μισοψέματα και μισοαλήθειες. Στο κάτω κάτω τί θέλει το πόπολο; Θέλει να φτιάξει την δική του ιστορία, θέλει το αμαξάκι του, το γκομενάκι του, λίγο ουϊσκι, λίγο ψάρι, το εφάπαξ, και το… ντράγκ κουίν του.

Πρόσφατα θλιβερή και θλιμμένη τραγουδίστρια της επαναστατικής αριστεράς ήρθε στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και χιλιάδες άλλα χάπατα του αριστερού και δεξιού διεθνισμού έρχονται κάθε χρόνο, για ψώνια στο Χάροντς και για φωτογραφίες στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ. Ταξιδεύουν για ψώνια και φωτογραφίες και σε άλλες πρωτεύουσες Ευρωπαϊκών κρατών στα οποία οι Βασιλιάδες στην κυριολεξία ζούν και βασιλεύουν! Σουηδία, Βέλγιο, Ισπανία, Νορβηγία, Ολλανδία. Εδώ στην Ελλάδα πριν λίγο καιρό την έπνιγε την τραγουδίστρια η Βασιλευομένη Δημοκρατία και ήθελε να πάρει το ταγάρι και το κονσερβοκούτι και να βγεί στα βουνά…

Σήμερα, το τρέχον χύδην πολιτικό μίγμα που έχει στα χέρια του την εξουσία με χαρά θα πήγαινε να αποτίνει φόρο τιμής σε κάθε χαζοχαρούμενο ανθέλληνα και να κλάψει στην αποτέφρωση του… αλλά το να αποτίνει φόρο τιμής στον πάλαι ποτέ Βασιλιά της Ελλάδος δεν ημπορεί να το πράξει.

Ασχετα αν αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους ο βασιλιάς ας μην ξεχνάμε ότι ήταν και ολυμπιονίκης τίμησε την Ελλάδα και γιαυτό πρέπει να θαφτεί με τις κατάλληλες τιμές…..

Αναδημοσίευση αλλά επίκαιρη

Να τελειώνει και αυτό το παραμυθάκι με τον «ολυμπιονίκη βασιλιά»,
γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση παραγκωνίστηκαν εκείνοι που πράγματι πήραν το ολυμπιακό μετάλλιο στη Ρώμη το 1960, για να προβληθεί ο Γλίξμπουργκ.
Ο Κοκός λοιπόν με την αδερφή του Σοφία έκαναν και ιστιοπλοΐα (σάμπως είχαν και τίποτ’ άλλο να κάνουν;). Επειδή τα πήγαιναν καλούτσικα, πήραν για προπονητή τον ιστιοπλόο Οδυσσέα Εσκιτζόγλου, που υπηρετούσε στο Ναυτικό. Ο Εσκιτζόγλου δεν ήταν χομπίστας, όπως οι Γλίξμπουργκ, αλλά φτασμένος ιστιοπλόος διεθνούς ακτινοβολίας.
Ήταν ήδη πρωταθλητής Ευρώπης, μεσογειονίκης και πέντε φορές πρωταθλητής Ελλάδας στα σκάφη τύπου “Lightning”. Οι Γλίξμπουργκ έφεραν ένα σκάφος τύπου “Dragon“ (μήπως από την τσέπη τους το πλήρωσαν;) και ο Εσκιτζόγλου έπεισε τον Κοκό, πως, αν βγάλουν τη Σοφία και πάρουν στη θέση της έναν έμπειρο ιστιοπλόο, μπορούν να χτυπήσουν μετάλλιο στη Ρώμη.
Ο Κοκός δέχτηκε και έτσι έκαναν τη Σοφία αναπληρωματική, συμπληρώνοντας το πλήρωμα με τον επίσης γνωστό ιστιοπλόο Γιώργο Ζαΐμη. Έφεραν και έναν διάσημο Δανό προπονητή, προετοιμάστηκαν καλά και μ’ αυτή τη σύνθεση κατέβηκαν στη Ρώμη και βγήκαν πρώτοι: κυβερνήτης ο Εσκιτζόγλου και πλήρωμα ο Ζαΐμης με τον Κοκό.
Οι Γλίξμπουργκ, όμως, φρόντισαν να εξαφανίσουν τον κυβερνήτη και να παρουσιάζουν ως κυβερνήτη τον ναύτη Κοκό! Ακόμα και στην απονομή των μεταλλίων πρώτος στήθηκε ο ξεδιάντροπος Κοκός και όχι ο κυβερνήτης Εσκιτζόγλου. Ακόμα και στον αθλητισμό γαϊδούρια ήταν πάντοτε, μαθημένοι να κλέβουν τους άλλους. Ο Κοκός έκανε το κομμάτι του πάνω στις πλάτες των δυο έμπειρων ιστιοπλόων και δεν ξανακατέβηκε ποτέ ξανά σε αγώνα. Σε ιστιοπλοϊκό έμπαινε πλέον μόνο με καμιά γκόμενα.
Αντίθετα, ο Εσκιτζόγλου με τον Ζαΐμη συνέχισαν να αγωνίζονται σε υψηλό επίπεδο και να κερδίζουν διακρίσεις. Το 1964 ήρθαν όγδοοι στο Τόκιο (με τρίτο τον Μαγουλά) και το 1968 15οι στο Μεξικό (με τρίτο τον Βογιατζή). Ο Γιώργος Ζαΐμης πέθανε την Πρωτομαγιά του 2020 και ο Οδυσσέας Εσκιτζόγλου τον Αύγουστο του 2018. Για αυτούς καμιά σημαία δεν κατέβηκε μεσίστια, ούτε φυσικά κι έγινε κάποια ιδιαίτερη αναφορά…
(αναδημοσίευση από το “Τούβλο” 14/01/2023)

Το πλήθος κόσμου που περιμένει υπομονετικά στην ουρά για το ύστατο αντίο αν μη τι άλλο, δικαιώνει το άρθρο. Ο Μητσοτάκης έβαλε τα χέρια του και έβγαλε τα γουρλωτα του μάτια.