Η ευθύνη της συμμετοχής (του Λάζαρου Λαβασίδη, Πολιτευτή ΠΑΣΟΚ Νομού Φλώρινας)
Απομένουν λίγα εικοσιτετράωρα μέχρι να υποδεχθούν οι κάλπες τους φίλους και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ που θα κάνουν το πρώτο από δύο βήματα για να εκλέξουν το πρόσωπο που θα ηγηθεί της προσπάθειας του Κινήματος να επιστρέψει στην εξουσία. Κάποιοι από εσάς έχετε ήδη αποφασίσει ποιο πρόσωπο θα στηρίξετε και το διατυμπανίζετε, επιχειρηματολογείτε υπέρ αυτού και, ενδεχομένως, εναντίον των συνδιεκδικητών, εισπράττοντας τις επιδοκιμασίες ή τις αποδοκιμασίες του ακροατηρίου στο οποίο αποφασίσατε να εκτεθείτε. Κάποιοι άλλοι, μεταξύ των οποίων και εγώ, κρατάμε -για διάφορους λόγους- αυτές τις σκέψεις και τις επιλογές μας για τον εαυτό μας.
Η στάση απέναντι στους υποψήφιους έχει τη δική της αυτόνομη αξία. Εμένα όμως με απασχολεί η στάση απέναντι στην εκλογική διαδικασία. Εξηγούμαι: στις προσφατες ευρωεκλογές πάνω από δυόμισι εκατομμύρια ψηφοφόρων επέλεξαν να απέχουν, απέφυγαν να τοποθετηθούν εκλογικά, αποφάσισαν ότι η διαδικασία δεν τους αφορά ή, ακόμη χειρότερα, καταδίκασαν την εμπλοκή με την πολιτική και ένιψαν τας χείρας των στα δροσερά νερά των παραλιών ανά την επικράτεια.
Αυτή η defacto απαξίωση της πολιτικής μέσα από την ακύρωση της πολύτιμης δυνατότητας του εκλέγειν είναι προάγγελος μεγάλων δεινών: ο ιός της απαξίωσης μπορεί να προσβάλει πρόσωπα, προγράμματα, πολιτικές και να οδηγήσει μια κοινωνία στην απόσυρση και στην αδιαφορία, στην ανοχή ή και αποδοχή στάσεων και συμπεριφορών που υποθάλπουν την αυθαιρεσία και τη βαρβαρότητα. Οι πολίτες εισπράττουν και αυθαιρεσία και βαρβαρότητα στην καθημερινότητά τους, μέσα από την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους και δεν μπορούν να βρουν πουθενά το δίκιο τους. Ο φόβος κυριαρχεί και παρασέρνει το κοινωνικό σύνολο στον κατακερματισμό και στην αυτοαπομόνωση.
Η απέραντη σιωπή των πολιτών κρύβει θυμό, οργή, απογοήτευση. Το θύμα της είναι, για ακόμη μία φορά, η Πολιτική. Πρόκειται για ηθελημένη ή αναγκαστική αυτοαπόσυρση που έφτασε πια ο καιρός για να την τερματίσουμε. Την Κυριακή, 6 Οκτωβρίου 2024, το ΠΑΣΟΚ ανοίγει τον κύκλο της εξωστρέφειας τερματίζοντας τη δική του εσωστρέφεια. Καλεί όλους τους ενεργούς πολίτες σε συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία.
Είναι σημαντικό να είναι εκεί και να συμμετέχουν στις εκλογές όλοι αυτοί που όρθωσαν ανάστημα στα δύσκολα και δεν έφυγαν ποτέ από τα χαρακώματα των αγώνων, αλλά και όσοι πίστεψαν καλόπιστα σε ιδέες και βίωσαν τη ματαίωση που τους απομάκρυνε από την καθημερινή τριβή με την πολιτική. Το διακύβευμα, άλλωστε, είναι τεράστιο: η ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ θα δώσει φωνή στη συγκροτημένη, κοινοβουλευτική ή μη, αντίδραση απέναντι σε μία ανάλγητη και αναποτελεσματική διακυβέρνηση: όλοι μας νιώθουμε εδώ και καιρό στο πετσί μας τον αντίκτυπο των κυβερνητικών επιλογών, καθώς βλέπουμε να μας πνίγει η ακρίβεια της καθημερινότητας, να σχεδιάζεται η «ανάπτυξη» με βάση τα συμφέροντα των συνομιλητών του πρωθυπουργού ενώ καταρρέει το Κοινωνικό Κράτος και να απομακρύνεται η πορεία της χώρας από τον πυρήνα του Ευρωπαϊκού κεκτημένου. Ειδικά στην Περιφέρεια, η κατάσταση είναι πια θλιβερή: μόνιμη υποβάθμιση και μηδενική προοπτική. Σκοτάδι στο μέλλον μας.
Τα δεδομένα που βαραίνουν την ανάσα μας δε μας αφήνουν άλλη επιλογή από το να λειτουργήσουμε συντεταγμένα και να ενισχύσουμε την αποφασιστική και συγκροτημένη αντιπολίτευση που ασκεί το Κίνημα, βοηθώντας τις θέσεις του να φτάσουν, από σπίτι σε σπίτι, μέχρι τον τελευταίο Έλληνα. Οι εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ σημαδεύουν χρονικά το ξεκίνημα μίας καινούργιας προσπάθειας για να φωτιστούν οι σκιές του σημερινού πολιτικού τοπίου και να δοθεί πειστική απάντηση στο ζόφο και στη μιζέρια. Η ομαλότητα της διαδικασίας περιφρουρήθηκε υποδειγματικά μέχρι σήμερα και αυτό πιστώνεται σε όλους μας, αναδεικνύοντας με μοναδικό τρόπο τη δημοκρατική νοοτροπία που μας διέπει. Είναι αδήριτη η ανάγκη να προστατευτεί μέχρι το τέλος, δίνοντας έτσι χώρο στην Πολιτική για να ακουστεί και να θριαμβεύσει. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να πάμε να ψηφίσουμε. Η συμμετοχή όλων μας στις επερχόμενες εσωκομματικές εκλογές θα είναι ακόμη μία απάντηση σε όσους θεωρούν ότι οι πολίτες δεν έχουν δικαιώματα και σταμάτησαν να διεκδικούν το ελάχιστο από αυτά που αξίζουν.
