Η πατρίδα που χάνεται

Με κούρασαν

υπεραγορές μπαράκια ταβέρνες

χώροι στάθμευσης

η σκόνη από την Σαχάρα

νεόδμητοι ουρανοξύστες

καρφιά στα στήθια

όπως οι αερόσακοι takata

που τρέχουν όλοι να τους αλλάξουν

ευτυχώς υπάρχουν ακόμα

έρημες ακρογιαλιές και φαράγγια

να κρύψεις την θλίψη σου

και να αναστενάξεις

μαζεύοντας καραόλους και χορταράκια

χάθηκαν τα όμορφα κοχύλια

ούτε αχινούς δεν βλέπεις πια

σπανίζουν και οι πεταλίδες

τί άλλο θέλεις για να ζήσεις

και έτσι με τις τύψεις ότι χάρηκα

γυρίζοντας από την Ιθάκη μου

τόσο σύντομο ταξίδι

που δεν το απολαμβάνεις

αφού πετάγεσαι από το όνειρο

στην πραγματικότητα με Airbus

χωρίς Κύκλωπες και Σειρήνες.