Στο Νοσοκομείο…
Ο πόνος ήλθε ξαφνικά, δυνατά, ανυπόφορα την νύκτα. Ήταν εγκάρσιος στην πάνω κοιλιά και αντανακλούσε, σαν ζώνη , στην πλάτη. Τα οικιακά παυσίπονα είχαν ελάχιστη επίδραση.
Σηκώθηκε καθιστή στο κρεββάτι, λίγο καμπουριαστή γιατί έτσι ανακουφίζονταν. Μόλις είχε τελειώσει έναν κύκλο δίαιτας…
-Τι στο καλό, παγκρεατίτιδα κάνεις, της είπα…
Σε λίγο τα συμπτώματα υφέθηκαν και ο πόνος πέρασε ξαφνικά όπως ήλθε… Κοιμήθηκε. Είχε ρεπό.
Το πρωί την πήγα στο «Υγεία» για εξετάσεις! Τι εξυπηρέτηση!
-Θα τα βάλουμε επειγόντως και θα σας τηλεφωνήσουμε…
-Μετά από λίγο…
-Ακούτε; Είστε σοβαρά. Έχει παγκρεατίτιδα. Οι αμυλάση είναι 600 μονάδες και οι ηπατικές δοκιμασίες χάλια. Πρέπει να πάτε στο νοσοκομείο. -Πρωτοφανής υπευθυνότητα από το προσωπικό του Υγεία. ΜΠΡΑΒΟ!
Τηλέφωνο σε έναν «Άγιο» της ακτινολογίας. Έναν από τους δύο ιδιώτες ακτινολόγους που κοσμούν την Φλώρινα. Ο. κ. Τσακός την είδε άμεσα μεταξύ δύο ραντεβού. Η Χοληδόχος κύστη ήταν γεμάτη μικρά λιθαράκια, αυτά που , κακώς, τα λένε «άμμο». Αυτά που κάνουν την ζημιά. ΝΑ ΤΟ ΑΙΤΙΟ. Να πάτε στο νοσοκομείο!!! ΜΠΡΑΒΟ!
Σε 12 ώρες, σύμφωνα με τα διεθνή πρωτόκολλα, επιβάλλεται βιοχημικός επανέλεγχος. Θα τον κάνει στο Νοσοκομείο όπου έχει βάρδια.
……….
6.00 πμ της επομένης, ώρα για ετοιμασία για να είναι στο νοσοκομείο στις 6.30, για να ετοιμαστούν τα μηχανήματα του τεχνητού Νεφρού για την πρωινή βάρδια.
-Να κάνεις επανέλεγχο και να πας τον φάκελο στον Διευθυντή Χειρουργό, της είπα.
-Τώρα δεν πονάω, μου απάντησε. Θα πάω στην δουλειά και μόλις τελειώσω θα κάνω τις δικές μου εξετάσεις…
-Είσαι σε μεγαλύτερο κίνδυνο της είπα και οι άρρωστοι σε χρειάζονται γερή… Δεν με άκουσε. Το αυτοκίνητο έστριψε την γωνία…
Άσε σκέφτηκα, θα τα δει η γιατρός της μονάδος Τεχνητού Νεφρού κα Αθηνά Ευαγγέλου και θα ενημερώσει τον Χειρουργό και θα την «σβερκώσουν», όπως και έγινε…. Μην σας φαίνεται περίεργο, αλλά για το σπίτι σου δεν είσαι γιατρός. Μπορεί να σε σέβεται και να σε ακούει όλη η Ελλάδα. αλλά η μάνα σου. σου έλεγε θα πάω στον γιατρό….
Λίγη ώρα μετά, με ενημέρωσαν ότι ο χειρουργός διέταξε εισαγωγή. Πήγε σε αυτόν η ίδια η νεφρολόγος, προστατεύοντας την υφισταμένη της. ΜΠΡΑΒΟ ΑΘΗΝΑ!
………….
Τον χαιρέτησα με χαρά. Τον εκτιμώ γιατί είναι ένας μαχητής. Έχω ακούσει τόσα καλά για αυτόν! Πριν προλάβει να μου πει κάτι του λέω ότι αυτά δεν τα άφηνα έναν μήνα, για να περάσει η φλεγμονή αλλά τα χειρουργούσα άμεσα. Και γλύτωναν οι άρρωστοι τον κίνδυνο να έχουν νέο , πιο καταστροφικό επεισόδιο παγκρεατίτιδος. Αυτό δυστυχώς αντιγράφεται από βιβλίο σε βιβλίο και λίγοι χειρουργοί το εφαρμόζουν
-Αυτό ακριβώς κάνω και εγώ, μου είπε. Ξαφνικά ψήλωσε πολύ μπροστά στα μάτια μου. Αυτός ο νέος έχει τα κότσια , σκέφτηκα, με θαυμασμό.
-Θα μπορούσα…
-Βεβαίως θα είναι χαρά μας να σας έχουμε στο χειρουργείο, να δείτε και τι έχουμε καταφέρει, είπε ο Διευθυντής της Χειρουργικής…
ΨΗΛΩΣΑ…
…………………
Έτοιμος, ντυμένος με το κοστούμι χειρουργείου προχώρησα μέσα στην πτέρυγα της Χειρουργικής. Κούκλα την είχαν. Σαν να έμπαινα σε πανάκριβη ιδιωτική κλινική!
Αυτό είναι ο υπέρηχος μας, που είναι και Ντόπλερ. Γούρλωσα τα μάτια. Στην κλινική μας στην Θεσσαλονίκη είχαμε ένα αρχαιολογικής και συλλεκτικής σημασίας ALOKA 500, του 1995 μέχρι που συνταξιοδοτήθηκα, για τις ηπατεκτομές.
Κάθε βήμα που κάναμε τα μάτια μου γούρλωναν περισσότερο. Το C-Arm, το κορυφαίας ποιότητος μηχάνημα αναισθησίας, το καταπληκτικό χειρουργικό κρεββάτι οι διαστημικοί προβολείς LED, οι ποικίλες διαθερμίες οι προχωρημένες αναρροφήσεις αλλά πάνω από όλα ο καλύτερος λαπαροσκοπικός πύργος με οθόνη υψηλής ανάλυσης και το σύστημα χρωματισμού των ιστών που διευκολύνει την ασφαλή διάκριση των ανατομικών δομών στην επικίνδυνη ζώνη της χοληδόχου, ήταν η πιο ευχάριστη έκπληξη αντιμετώπισα μπαίνοντας στο χειρουργείο. Όλα κορυφαίων Εταιρειών! Λίρα Αγγλίας , που λέμε…..
Η αναισθησιολόγος που αντικατέστησε την ακούραστη δική μας, ήταν από το ΑΧΕΠΑ. Την γνώριζα και την εκτιμούσα χρόνια. Εξοικειώθηκε αμέσως με τα μηχανήματα σαν να τα δούλευε δεκαετίες. Ηρέμησε την ασθενή, την χάιδευε, την ενημέρωνε για κάθε ενέργεια και η άρρωστη κοιμήθηκε σαν πουλάκι. Την διασωλήνωσε με μία κίνηση
-Αυτή διασωληνώνει και ψύλλο , σκέφτηκα. Εκπληκτική. Εκπληκτικό και το μονιτόριγκ. Καρδιογράφημα, οξυγόνωση, καπνοφράφος, αναπνοές , αρτηριακή πίεση, καρδιακή συχνότητα… Ακόμη και την εγκεφαλογραφική δραστηριότητα καταγράφουν!
Και τότε άρχισε η «συναυλία». Διότι μόνο σαν τέτοια μπορώ να χαρακτηρίσω την εξαιρετική συνεργασία των δύο χειρουργών και του ειδικευόμενου. ΔΕΝ ΕΣΤΑΞΕ ΟΥΤΕ ΣΤΑΓΟΝΑ ΑΙΜΑΤΟΣ. Η τεχνική ήταν τέλεια, σχολαστική, αβίαστη, με σιγουριά και συνεχείς ελέγχους ασφαλείας.
ΤΕΛΕΙΑ. Μόνον αυτή η λέξη αρμόζει . Το ξύπνημα ήταν αργό ήπιο, με ήπια ομιλία της αναισθησιολόγου στο αυτί της ασθενούς. ΟΝΕΙΡΟ! Αφού την παρακάλεσε η σύζυγος μου νακοιμηθεί λίγο ακόμα. Τόσο καλά πέρασε….
Μια επέμβαση για διδασκαλία. Τέτοια που σπάνια βρίσκεις.
Έφυγα, με ανάμεικτα συναισθήματα. Πρώτα χάρηκα για τον Χειρουργό. Μου θύμισε τα νιάτα μου. Εργατικός ανθεκτικός, με δίψα βελτίωσης και οργάνωσης, Σπάνιο δείγμα, ειδικά σήμερα… Δεύτερον ζήλεψα; Εμείς δουλεύαμε με συνθήκες απείρως κατώτερες. Αρκεί να σας πω ότι στην τσέπη είχα μόνιμα και ένα δοκιμαστικό κατσαβίδι για να επισκευάζω… Τρίτον ήταν έκδηλη η υποστήριξη της Διοίκησης στο «καθαρόαιμο άτι» που έχουν. Και του προηγούμενου Περιφερειάρχου.
Οφείλουμε να εκφράσουμε, δημόσια την ευγνωμοσύνη μας, επώνυμα, στον άξιο Συνάδελφο κ. Κων/νο Δημάκη, και στην Επιμ. Α’ κα Ειρήνη Σινεκίδου, καθώς και στον ειδικευόμενο κ. Χάρη Βασιλειάδη. Ομοίως και στην Αναισθησιολόγο κα Νόπη Βελίκη, που γνωρίζω από τα χρόνια του ΑΧΕΠΑ. Και τέλος στην Νεφρολόγο μας κα Αθηνά Ευαγγέλου που την «σβέρκωσε» και δεν χάθηκε πολύτιμος χρόνος και ερχόταν και ξαναρχόταν να την ξαναδεί μέχρι το εξιτήριο.
Εκφράζω τον σεβασμό μου και την αγάπη μου σε όλο το νοσηλευτικό προσωπικό και στις Προϊστάμενες, του Χειρουργείου, της Χειρουργικής Κλινικής, της Μονάδος Τεχνητού Νεφρού,του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών για τον επαγγελματισμό και την συμπαράσταση. Όλο αυτό το προσωπικό έχει τεράστιες ικανότητες, ενθουσιασμό και αποτελεσματικότητακαι αγάπη για το νοσοκομείο., παρά τα εξαντλητικά ωράρια και την υπερπροσπάθεια Η Διευθύνουσα κα Μ. Κηπουροπούλου να τους καμαρώνει. ΜΠΡΑΒΟ!
Ο Διοικητής κ. Γιώργος Μάντσος αφήνει πίσω του ένα σημαντικό έργο. ΜΠΡΑΒΟ.
……………..
Απευθυνόμενος προς τους συμπατριώτες μου Φλωρινιώτες θα πώ:
-Στηρίξτε το νοσοκομείο μας! Καταλάβετε ότι είναι η ασφάλεια μας. Όταν ήταν σωτήριο για την οικογένεια μου, φανταστείτε πόσο περισσότερο θα είναι για την δική σας
Αφήστε την κακή συμπεριφορά στο σπίτι σας. Φερθείτε ευγενικά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κατάκοποι και παρόλα αυτά δίνουν ψυχή!
Να σέβεστε κάθε εργαζόμενο σε αυτό, και να το αναγνωρίζετε και έξω στην κοινωνία. Δώστε τους την εκτίμηση για ότι προσφέρουν.
Και αν δεν θεωρείτε ότι κάνουν κάτι που είναι εξαιρετικό, θα σας παρακαλέσω να ακολουθήσετε δίπλα δίπλα μία νοσηλεύτρια ή έναν Χειρουργό ή έναν Γιατρό μία ημέρα και αν δεν πέσετε κάτω να μου τρυπήσετε την μύτη….
Όλοι μαζί, λοιπόν, πρέπει να προστατέψουμε το Νοσοκομείο μας !
Με Εκτίμηση για την προσφορά σας
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΑΚΗ