Χωρίς νότες

Το after της Σούλας

πηγαίνει εκκλησία στο τέλος

της λειτουργίας όταν

μοιράζουν κόλλυβα και καφέδες

μαζί με τα νέα της εβδομάδας

είναι κι αυτό ένα είδος κοινωνίας

γλυτώσαμε από τα κηρύγματα

του Σεβάχ μα οι συνήθειες παρέμειναν,

δεν υπάρχει και άλλη διασκέδαση,

τα σίριαλ στην τηλεόραση τα ίδια,

ένας φόνος δυο φιλιά και το τρίγωνο της αμαρτίας,

κάθε Πέμπτη στην χορωδία μπερδεύουμε την πρώτη με την δεύτερη,

τώρα μάς προστέθηκε και τρίτη φωνή,

το χρονογράφημα έγινε χωρογράφημα

με την ζωή μας κλειδωμένη σαν ασπρόμαυρη φωτογραφία

σε τοίχο γερμένη περιμένοντας ένα θαύμα,

όπως ο μούστος που γίνεται οίνος,

με τον κόσμο να βράζει για αλλαγή.

Ρηγίνος