Πήγα σε μάγισσες… σε χαρτορίχτρες…
Την επομένη της Πρωτοχρονιάς πήγε με 5-6 φίλες της στο σπίτι της Γιάννας, για ν’ ακούσουν απ’ το αναποδογυρισμένο φλυτζάνι η καθεμιά τι θα τους τύχει στην καινούργια χρονιά.
Και τώρα είναι αλαφιασμένη.
Η καφετζού η γειτόνισσα την προειδοποίησε ότι ένα φιλικό της πρόσωπο παγιδεύει τον άντρα της.
Πρέπει να βεβαιωθεί καλά όμως…
Την Παρασκευή που θα κατέβει στη Θεσ/νίκη, θα επισκεφτεί το μέντιουμ, για το οποίο της μίλησε τις προάλλες η Γιάννα.
Είναι ισχυρό χαρτί, της είπε.
Και με όνομα…
Το παραπάνω είναι ένα από τα πολλά περιστατικά που συμβαίνουν πολύ αυτό τον καιρό και σαν έθιμο της Πρωτοχρονιάς.
Τα μέντιουμ λέγεται ότι τελευταία μπήκαν σε πολλά ελληνικά σπίτια, που το θεωρούν κιόλας αυτό ένδειξη αριστοκρατικού τρόπου ζωής.
Πριν έρθει ο Χριστιανισμός, όλη η αρχαιότητα, που ζητούσε φως στα σκοτάδια της, ήταν παραδομένη στη μαντική και τη μαγεία.
Έτσι δικαιολογείται και η πληθώρα των μαντείων, που μικρά και μεγάλα και ονομαστά υπήρχαν και στην πατρίδα μας.
Τότε που δρούσε ο Σατανάς ανενόχλητος.
Γι’ αυτό ένα μεγάλο εμπόδιο στη διάδοση του χριστιανισμού ήταν η μαντική και η μαγεία.
Δυο αντίθεες δυνάμεις, που πάνε πακέτο και εργάζονται ύπουλα κατά του Θεού.
Όταν ανέτειλε όμως ο ήλιος Χριστός, έλαμψε το αληθινό φως για τη ζωή των ανθρώπων και τα πάσης φύσεως μαντεία έχασαν το κύρος και τη δύναμή τους.
Στη θέση τους υψώθηκαν οι ναοί στο όνομα του Κυρίου και των αγίων Του.
Στις μέρες μας, που αρχίζει να φαίνεται καθαρά η σύγκρουση σατανικών δυνάμεων με το Χριστό και την Εκκλησία Του σε πανανθρώπινο επίπεδο,διαπιστώνεται πάλι η εμμονή στη μαντική και η επιστροφή στον ειδωλολατρικό τρόπο ζωής.
Και ένα καθαρό γνώρισμα του μη χριστιανού ανθρώπου είναι ότι ψάχνει να μάθει και να βρει την τύχη του σε πνευματιστές, σε καφετζούδες, σε χαρτορίχτρες, στα ζώδια και στους αστρολόγους, σε ονειρομάντεις και.., και.., και…
Και σίγουρα έξω από την πίστη στην πρόνοια του Θεού.
Όπως κι ένα καθαρό γνώρισμα του αληθινού χριστιανού είναι να συνδέει όλα τα προβλήματά του με το Θεό.
Βέβαια ορισμένες φορές δυσπιστούμε στη φροντίδα του Θεού για όλους και για το καθετί.
Συμβαίνουν τόσα πολλά και περίεργα γύρω μας, που μας εμβάλλουν την αμφιβολία αν υπάρχει καν Θεός.
Και είναι ώρες ώρες η λογική του Θεού τόσο διαφορετική απ΄την ανθρώπινη…
Και τούτο γιατί ο Θεός νοιάζεται πρώτα για την αιώνια σωτηρία του ανθρώπου κι αφήνει δεύτερα τα συμφέροντα για τη γη, τα οποία αντιστρατεύονται πολλές φορές στα της ψυχής μας.
Χώρια που χώνεται κι ο διάβολος ανά πάσα στιγμή, για να τα ανατρέπει…
Ως χριστιανοί όμως πρέπει να ξέρουμε, όπως διδασκόμαστε από τη Γραφή, την Εκκλησία και την εμπειρία μας, ότι ο Θεός είναι πατέρας του καθενός χωριστά, αλλά και όλων μας, και που όλα τα μπορεί.
Κι ότι κάτω από το βλέμμα Του είναι όλες οι λεπτομέρειες της ζωής μας.
Επί πλέον, όταν μας δημιουργούνται αμφιβολίες για το πόσο μας έχει υπόψη Του σε κάθε στιγμή, ας ξέρουμε ότι έχουμε στα χέρια μας ένα δυνατό όπλο, την προσευχή, με την οποία μπορούμε να Τον παλέψουμε, για να μας αποκαλύψει τι μας ζητάει πίσω από κάθε δοκιμασία, μέσα στην οποία να του δεόμαστε να μη μας στερήσει την παρουσία και τη στοργή Του.
Το άλλο που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι στις δοκιμασίες έχει μερτικό και ο διάβολος ή φταίνε αποκλειστικά οι δικές μας ατασθαλίες.
Μόνο που τίποτε δε συμβαίνει στη γη, χωρίς να το γνωρίζει ο Θεός.
Όταν π.χ ένας τύφλα στο μεθύσι παίρνει το αυτοκίνητο και συγκρούεται με άλλο, δεν είναι του Θεού πρόνοια και σχέδιο.
Θα μπορούσε βέβαια ο Θεός να το αποτρέψει, αν ήθελε.
Επίσης μπορεί να το χρησιμοποιήσει για την παιδαγωγία μας μετά κι όπως Αυτός θέλει.
Γιατί να γίνεται έτσι όμως, ας μένει ερωτηματικό για τον καθένα μας.
Όπως μένουν και άλλα πολλά ερωτηματικά κι αναπάντητα για το πώς μας χειρίζεται ο Θεός και το πώς θα θέλαμε εμείς να μας χειρίζεται.
Ας προτιμούμε όμως σ’ αυτές τις περιπτώσεις να σκύβουμε και λίγο ταπεινά το κεφάλι μπροστά Του.
Κι είναι γεγονός ότι σ’ αυτές τις ώρες έχουμε και τις ουσιαστικότερες αποκαλύψεις γύρω από τα μυστήρια Του και όσα μας συμβαίνουν.
Και τότε είναι που δεν μας χρειάζονται ούτε οι μάγισσες… ούτε οι χαρτορίχτρες…
Κι ας είναι και πρωτοχρονιά!
Ζιώγα Κατερίνα
