Με μαζική συμμετοχή ολοκληρώθηκαν οι διήμερες εκδηλώσεις στη Φλώρινα για τα 100χρονα του Κ.Κ.Ε. (video, pics)

«Φίλες και φίλοι,

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Η καθιερωμένη πια χρονιάτικη εκδήλωση εδώ στη Φλώρινα προς τιμήν των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ που έπεσαν στη μάχη της Φλώρινας, φέτος συμπίπτει με την έναρξη των εκδηλώσεων γιορτασμού των 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ.

Τιμάμε τη μεγάλη αυτή επέτειο, έχοντας βαθιά στο μυαλό και στην καρδιά μας την αυριανή Ελλάδα της εργατικής εξουσίας, τη νέα κοινωνία του σοσιαλισμού – κομμουνισμού. Συνεχίζουμε αυτή τη μεγάλη πορεία που ξεκίνησε πριν από 100 χρόνια, παραμένοντας αμετακίνητοι στο στόχο μας, πιο έμπειροι και καλύτερα προετοιμασμένοι.

Το ΚΚΕ, όλοι εμείς, έχουμε πλήρη συνείδηση, ότι πάμε κόντρα στο ρεύμα, χωρίς να υπολογίζουμε κόπους και θυσίες.

Προχωρούμε, όμως, με πυξίδα και σχέδιο, ανοίγουμε νέους δρόμους, γράφουμε ιστορία, γιατί είμαστε με το μέρος αυτών που γράφουν την ιστορία, με αυτούς που δημιουργούν όλο τον πλούτο της κοινωνίας, τους εκμεταλλευόμενους, κόντρα στους εκμεταλλευτές και ληστές του λαού. Τους καπιταλιστές και όλο το σύστημά τους.

Έχουμε πλήρη συνείδηση, ότι απέναντί μας ορθώνεται ένας πολύ αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων στην Ελλάδα, την περιοχή μας, διεθνώς.

Έχουμε όμως και βαθιά γνώση, μεγάλη πείρα και ακράδαντη την πεποίθηση, ότι αυτοί οι συσχετισμοί δυνάμεων δεν είναι ούτε αιώνιοι, ούτε παντοδύναμοι.

Αδιάψευστος μάρτυράς μας είναι η 100χρονη Ιστορία μας, η ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, που βεβαιώνουν και αποδείχνουν, ότι κινητήρια δύναμη της προόδου, της ιστορίας, είναι η ταξική πάλη. Και καμία δύναμη δεν μπορεί ούτε να ματαιώσει, ούτε να αντιστρέψει αυτή την πορεία.

Οδηγός μας είναι η θεωρία μας, η θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού, που μας καθοδηγεί και μας εξοπλίζει με ακατανίκητη δύναμη και αλάνθαστη επιστημονική πρόβλεψη, ιστορική αισιοδοξία και μεγάλη ικανότητα σύνδεσης της θεωρίας με την πράξη.

Σε πείσμα όλων όσων κηρύσσουν την παντοδυναμία του καπιταλισμού και την αιωνιότητά του, εμείς βλέπουμε, με την καθοδήγηση της θεωρίας μας, ότι κάτω από τα πόδια μας και μπροστά στα μάτια μας διεξάγεται μια ιστορικών διαστάσεων πάλη ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο.

Η βαρβαρότητα που μας περιβάλλει, όλη αυτή η ασχήμια που ζούμε, δεν είναι μια παρέκκλιση της ιστορίας, έργα ανίκανων ή ανήθικων ανθρώπων ή μια προσωρινή κατάσταση. Είναι το αποτέλεσμα και η κορύφωση της εξέλιξης του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής και μια τρανή απόδειξη, ότι αυτός ο τρόπος παραγωγής έφαγε τα ψωμιά του, είναι σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες των εργαζομένων, της κοινωνίας, της κοινωνικής εξέλιξης. Ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν είχε στη διάθεσή της τόσα ασύλληπτα επιστημονικά επιτεύγματα και τόσο πλούτο και αντί να φέρνουν γενική ευημερία, γεννούν αλλεπάλληλες κρίσεις, πολέμους, φτώχεια, ανεργία, αθλιότητα. Αυτό το σύστημα ακυρώνει και αποκλείει τη δυνατότητα όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν σταθερή δουλειά με δικαιώματα, να απαλλαγούν από τον εφιάλτη της ανεργίας, να εργάζονται λιγότερες ώρες και να απολαμβάνουν καλύτερο επίπεδο ζωής. Ακυρώνει και αποκλείει τη δυνατότητα εμείς και τα παιδιά μας να απολαμβάνουμε υψηλού επιπέδου αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, Υγεία, τα αγαθά του Πολιτισμού.

Το καινούργιο που γεννιέται το φέρνει η εργατική τάξη. Είναι αυτή που έχει δημιουργήσει και δημιουργεί τον τεράστιο πλούτο που βλέπουμε γύρω μας, την τεράστια πρόοδο που έχει συντελεστεί στα μέσα παραγωγής, στα ασύλληπτα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα. Αυτός είναι ο πραγματικός δημιουργός και όχι τα παράσιτα που κλέβουν και καρπώνονται όλο αυτό τον πλούτο.

Είναι η μόνη παραγωγική τάξη και ταυτόχρονα η μόνη τάξη που αναπτύσσεται ποσοτικά και ποιοτικά και αποτελεί την πλειοψηφία του πληθυσμού σε κάθε καπιταλιστική χώρα και στην Ελλάδα.

Η ιδιοποίηση αυτού του τεράστιου κοινωνικού πλούτου από μια μικρή μειοψηφία, τους καπιταλιστές, δεν στερεί μόνο από την εργατική τάξη τα στοιχειώδη και την καταδικάζει σε μια διαρκή αθλιότητα, αλλά και είναι πλέον το κύριο εμπόδιο στην πρόοδο της κοινωνίας. Δεσμεύουν όλο αυτό τον πλούτο στα δικά τους μέτρα, που είναι αποκλειστικά και μόνο το κυνηγητό του κέρδους και τίποτα παραπάνω, με αποτέλεσμα όλη αυτή τη βαρβαρότητα που ζούμε. Είναι πολύ αποκαλυπτικά ορισμένα πρόσφατα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτής της έρευνας, το 82% του πλούτου που δημιουργήθηκε το 2017 κατέληξε στα χέρια του 1% των ανθρώπων του πλανήτη, με πρώτα θύματα τους νέους και τις γυναίκες. Κατέγραψε, ταυτόχρονα, ότι στην τελευταία οκταετία της κρίσης, ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων αυξήθηκε ετησίως στο 13%. Αυτή η τάση είναι μόνιμη. Οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και θα συνεχίζεται, συσσωρεύοντας από την άλλη μεριά φτώχεια και δυστυχία. Αυτός είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός.

Το αίτημα της εποχής μας, το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που έχει τεθεί μπροστά μας είναι η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και η σχεδιασμένη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, προς όφελος αυτών που παράγουν, προς όφελος όλης της κοινωνίας, με εργατική εξουσία κι έλεγχο. Αυτό είναι το καινούργιο που γεννιέται και είναι υπερώριμο ιστορικά να λυθεί. Η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Σε αυτό το σκοπό είμαστε στρατευμένοι, παραμένουμε αμετακίνητοι, είμαστε εξοπλισμένοι με σύγχρονη στρατηγική και αγωνιζόμαστε σταθερά για το μοναδικό προοδευτικό μέλλον, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό, για να γλιτώσει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα από τα βάσανα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της φτώχειας, της ανεργίας, της κρατικής βίας και καταστολής, των πολέμων.

Στη Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ υπογραμμίζονται τα παρακάτω, που μαρτυρούν, εκτός των άλλων, την τεράστια προσφορά του στον απελευθερωτικό αγώνα της εργατικής τάξης.

“Το ΚΚΕ ανέδειξε και αναδεικνύει τη σήψη του καπιταλισμού, τη σχετική στασιμότητα και κρίση σε σχέση με την πρόοδο που μπορεί να πραγματοποιηθεί, αν καταργηθούν η καπιταλιστική ιδιοκτησία και το κίνητρο του κέρδους της.

Πάνω απ’ όλα, το ΚΚΕ φώτισε με τις θέσεις και τη δράση του, ότι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην κοινωνική απελευθέρωση είναι ο δρόμος της σοσιαλιστικής επανάστασης, της σχεδιασμένης και οργανωμένης εξέγερσης και επίθεσης της εργατικής τάξης και των κοινωνικών συμμάχων της, για την ανατροπή της εξουσίας της τάξης των καπιταλιστών”.

Στους κήρυκες της αιωνιότητας αυτού του συστήματος και του τέλους του κομμουνισμού απαντάμε με τα θαρραλέα λόγια του Αυγούστου Σπάις, την 1η Μάη 1866 στο Σικάγο μπροστά στην κρεμάλα.

“Αν σας περνάει η ιδέα στα σοβαρά, πως με τις κρεμάλες σας μπορείτε να σταματήσετε το κίνημα που εξωθεί εκατομμύρια γονατισμένων από τη καταπίεση εργατών στην εξέγερση, πλανάστε, μα την αλήθεια. Βαδίζετε κυριολεκτικά σε μια υπόγεια φωτιά. Μπορείτε να το αγνοείτε. Μα δε θα την αποφύγετε”.

Από τότε η εργατική τάξη έδειξε, όχι μόνο μια φορά, τη δύναμή της και τον πρωτοπόρο και αναντικατάστατο επαναστατικό της ρόλο, με κορυφαίους σταθμούς την Κομμούνα του Παρισιού και την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Οι ήττες και τα πισωγυρίσματα του ταξικού αγώνα δεν αλλάζουν τη γενική πορεία της εξέλιξης. Η εργατική τάξη πάντα, μετά από κάθε ήττα ή νίκη, ανασυντάσσει τις δυνάμεις της και περνά στην αντεπίθεση με νέες δυνάμεις και πιο ορμητικά. Σε αυτή τη φάση βρισκόμαστε σήμερα. Στην ανασύνταξη του εργατικού κι επαναστατικού κινήματος με σκληρούς ιδεολογικούς, πολιτικούς και ταξικούς αγώνες και προσπάθειες στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, όπου το Κόμμα μας βρίσκεται στις πρώτες γραμμές. Δώσαμε και δίνουμε μεγάλους αγώνες με την “κατάρα” του οπορτουνισμού, που κατατρώει τις σάρκες του εργατικού κινήματος.

Με αυτή την περηφάνια, σιγουριά και αισιοδοξία τιμάμε τα 100 χρόνια του ηρωικού ΚΚΕ ως κορύφωση μιας πλούσιας δράσης, που προηγήθηκε, σε όλα τα μέτωπα των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων.

Στα πλαίσια αυτά τιμήσαμε και αναδείξαμε μεγάλα ιστορικά γεγονότα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον αιώνα που πέρασε στην Ελλάδα και Διεθνώς, όπως είναι τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στη Ρωσία.

Συνεχίζουμε τη μελέτη και τη γενίκευση αυτής της πείρας και την αξιοποίησή της στις σημερινές συνθήκες. Είναι μέρος του γιορτασμού για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Είναι υποχρέωση όλων μας να συνεχίσουμε τη μελέτη των εκδόσεων που έχουμε και τη διάδοσή τους σε περισσότερους. Να απαντήσουμε στα πολλά ερωτήματα που υπάρχουν ακόμα σε αρκετό κόσμο, να συνεχίσουμε τον πόλεμο με τους εχθρούς του σοσιαλισμού. Κριτικά, αυτοκριτικά, έχουμε υποχρέωση να δούμε καλύτερα ή να ξαναδούμε τη σχέση μας με το βιβλίο και τη μελέτη. Είναι μεγάλη παράδοση του Κόμματός μας. Κομμουνιστής και βιβλίο είναι έννοιες αξεχώριστες.

Τιμήσαμε και το μεγάλο έπος του ΔΣΕ σε όλη την Ελλάδα και ειδικά εδώ στην περιοχή σας, όπου γράφτηκαν και οι πιο λαμπρές σελίδες ηρωισμού, αυτοθυσίας, πίστης και αφοσίωσης στους μεγάλους σκοπούς του αγώνα μας.

Τιμήσαμε τον ηρωικό αυτό αγώνα, με εκδόσεις, μνημεία και πολλές εκδηλώσεις, για όσα μας κληρονόμησαν και μας δίδαξαν και θα συνεχίσουμε να τιμάμε. Στη σημερινή μας εκδήλωση θα παρουσιάσουμε ένα ακόμα όμορφο βιβλιαράκι, αφιερωμένο στους μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ.

Στους συκοφάντες και διαστρεβλωτές της μεγάλης αυτής εποποιίας, θα απαντήσουμε και πάλι με την ιστορική αλήθεια. Ο ΔΣΕ ηττήθηκε στρατιωτικά, γιατί έπεσαν πάνω του όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και ειδικά οι ΗΠΑ. Ιδεολογικά και πολιτικά, ο αγώνας του ΔΣΕ ιστορικά είναι δικαιωμένος. Αυτοί που θα δώσουν λόγο στην ιστορία και το λαό, είναι όσοι σήμερα συμπαρατάσσονται, συνεργάζονται και προσκυνούν τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, με πρώτους και καλύτερους την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, τους δίνουν συγχωροχάρτι και τους παραχωρούν βάσεις εξορμήσεων για να ματώνουν τους λαούς, προκειμένου η ελληνική αστική τάξη να ξεπεράσει τις δυσκολίες της και να συνεχίζει να υπερασπίζεται το άθλιο καθεστώς της εκμετάλλευσης και καταπίεσης του ελληνικού λαού και των γειτονικών λαών. Αυτές είναι οι “κοινές αξίες και τα κοινά συμφέροντα” ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ελλάδα, όπως διαβεβαίωσε ο Τσίπρας τον “διαβολικό” πρόεδρο των ΗΠΑ.

Αυτό είναι το πραγματικό κορυφαίο σκάνδαλο των ημερών μας και όχι μόνο οι γνωστές διαπλοκές του κεφαλαίου με το πολιτικό προσωπικό τους, που κάθε τόσο βγαίνουν στην επιφάνεια, όπως αυτές τις μέρες με το σκάνδαλο “Novartis”. Αυτές οι διαπλοκές είναι μόνιμες και διαρκείς και βγαίνουν κάθε τόσο στην επιφάνεια από τους ίδιους τους μονοπωλιακούς ομίλους στον μεταξύ τους θανάσιμο ανταγωνισμό, με μόνιμα θύματα τους εργαζόμενους, το λαό και λειτουργούν ως δήθεν “πλυντήριο” του συστήματος. Το σκάνδαλο αυτό αποκαλύπτει όλη τη σαπίλα του καπιταλισμού. 10 μεγάλες εταιρείες στον τομέα των φαρμάκων διεκδικούν μια μεγάλη αγορά που φτάνει τα 1,1 τρισ. δολάρια. Είναι ολοφάνερο, οι ανάγκες του λαού για πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μπορούν να ικανοποιηθούν. Δεν πρόκειται να γίνει στον αιώνα τον άπαντα, όσο 10 και 5-6 ελληνικές εταιρείες κάνουν κουμάντο. Να το περιεχόμενο του αγώνα μας σήμερα και η ανάγκη να καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία των καπιταλιστών.

Με αυτή την περηφάνια, σιγουριά, αισιοδοξία κι αποφασιστικότητα προετοιμαζόμαστε να περάσουμε στο νέο αιώνα δράσης του ΚΚΕ, με υψηλές φιλοδοξίες και μεγάλους στόχους, όπως το Κόμμα και το χρέος μας καλεί.

Ας οπλιστούμε με νέα δύναμη, γνώση και θέληση να γράψουμε νέες σελίδες στους μεγάλους ταξικούς αγώνες που μέλλονται να έρθουν, ως την τελική νίκη.

Το κάλεσμα του Κόμματος, με τη Διακήρυξή του, απευθύνεται σε όλο το Κόμμα, τους οπαδούς και φίλους ΚΚΕ και στον καθένα μας ξεχωριστά.

Μας καλεί μπροστά στα 100 χρόνια να κάνουμε και το δικό μας προσωπικό απολογισμό, να σταθμίσουμε τη θέση μας στη μεγάλη στρατιά των κομμουνιστών και κριτικά και αυτοκριτικά να στεριώσουμε πιο στέρεα το δεσμό μας με το Κόμμα, αναλαμβάνοντας νέες και πιο αυξημένες ευθύνες και προσφορά.

Να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Κόμματος και να δώσουμε περισσότερες δυνάμεις, ενέργεια, πρωτοβουλία, τόλμη, θάρρος, ανιδιοτέλεια, ιδεολογική και προσωπική αντοχή.

Να κάνουμε και προσωπική μας υπόθεση το κύριο στόχο που θέτει μπροστά μας το Κόμμα. “Ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ, ικανό στην πάλη για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, την εδραίωση της αντικαπιταλιστικής – αντιμονοπωλιακής Κοινωνικής Συμμαχίας, ικανό να ηγηθεί στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την εργατική εξουσία, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.”

Να δυναμώσουμε παντού το ΚΚΕ “που αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για να αναδειχτούν όλες οι αρετές της εργατικής τάξης ως φορέα της κοινωνικής απελευθέρωσης, του σοσιαλισμού – κομμουνισμού”.

Σας καλούμε να μελετήσετε προσεκτικά τη Διακήρυξη της ΚΕ. Εδώ θα βρείτε τη δύναμη, τα όπλα, αλλά και το δρόμο για να βρεθούμε πανέτοιμοι στο ύψος του χρέους και του καθήκοντος μπροστά στις μεγάλες μάχες που έρχονται.

Τι σημαίνει όμως ισχυρό ΚΚΕ; Χρειάζεται και στο κρίσιμο αυτό ζήτημα να ευθυγραμμιστούμε με τις αποφάσεις του Κόμματος και ειδικά του 20ού Συνεδρίου, να τις υλοποιούμε ανυποχώρητα και δημιουργικά σε κάθε χώρο. Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει, πριν απ’ όλα, ισχυρές Κομματικές Οργανώσεις σε όλους τους κλάδους και τις επιχειρήσεις της βιομηχανίας, σε όλους τους στρατηγικούς κλάδους της οικονομίας και των υπηρεσιών, στις κατασκευές, στο Εμπόριο, στον Τουρισμό, στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Εκπαίδευση, στις υπηρεσίες του δημόσιου τομέα, αλλά και ισχυρές Κομματικές Οργανώσεις και επιρροή στα σύμμαχα στρώματα της εργατικής τάξης, στους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, βιοτέχνες, επιστήμονες και τη φτωχομεσαία αγροτιά, βασικός όρος και προϋπόθεση για το στέριωμα και ανάπτυξη της κοινωνικής συμμαχίας.

Διδαγμένοι από την 100χρονη πείρα μας πρέπει να ξεπεραστεί κάθε επιφανειακή ή πρόχειρη προσέγγισή του, στρατηγικής σημασίας, καθήκοντος, κάθε υποτίμηση.

Είναι το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε επαναστατικού κόμματος, οι γερές Κομματικές Οργανώσεις στα εργοστάσια, τους εργασιακούς χώρους και βασικός όρος για την εκπλήρωση της αποστολής του. Την οργάνωση της εργατικής τάξης για αποφασιστικό αγώνα απέναντι στην τάξη των καπιταλιστών, “γκρεμιστής και πλαστουργός της νιάς ζωής”.

“Σήμερα το ΚΚΕ δίνει ακόμα πιο αποφασιστικά τη μάχη για να οικοδομήσει μια γερή, ατσαλωμένη και οργανωμένη δύναμη σε κλάδους της βιομηχανικής παραγωγής και άλλους τομείς στρατηγικής σημασίας, παλεύει για να δυναμώσει τη ραχοκοκαλιά της επαναστατικής πολιτικής πρωτοπορίας”.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Είμαστε Κόμμα επαναστατικό και δεν εξαρτούμε την υπόθεσή μας από το αστικό κοινοβούλιο ή τους συσχετισμούς που υπάρχουν σήμερα. Αυτά καλούμαστε να ανατρέψουμε με τη δύναμη της οργάνωσης και του οργανωμένου ξεσηκωμού της εργατικής τάξης. Αυτό το ανατρεπτικό κίνημα δεν ωριμάζει και δεν αναπτύσσεται με μάχες από εκλογές σε εκλογές και με τη λογική δια μέσου του κοινοβουλίου. Μας ενδιαφέρει να έχουμε μεγάλη δύναμη και στο κοινοβούλιο και στους άλλους κρατικούς θεσμούς, για να ενισχύουμε το κύριο μέτωπο, την ταξική πάλη σε όλα τα μέτωπα. Από την πάλη για τα μεροκάματα, την απόλυση, την πάλη ενάντια στους πλειστηριασμούς και τη φοροληστεία, ως την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, εκεί που βρίσκεται πραγματικά η εξουσία των καπιταλιστών, στον τόπο δουλειάς.

Η ιστορική πείρα του ΚΚΕ διδάσκει ότι όλα τα μεγάλα βήματα που έγιναν για τη συνδικαλιστική οργάνωση της εργατικής τάξης και την εδραίωση του ταξικού προσανατολισμού του κινήματός της, στην απόσπαση κατακτήσεων και την οργάνωση μεγάλων ιστορικών αγώνων, έγιναν χάρη σε αυτό το επίμονο και σταθερό του προσανατολισμό, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Και όταν ακόμα ο αγώνας για το μεροκάματο συνεπαγόταν νεκρούς, τραυματίες, φυλακισμένους, το Κόμμα οικοδομούσε οργανώσεις και αύξανε την επιρροή και τη δύναμή του στην εργατική τάξη.

Να γιατί άντεξε το Κόμμα μας στις διάφορες φουρτούνες. Γιατί έβαλε γερές και βαθιές ρίζες. Κάθε αδυνάτισμα αυτών των σχέσεων είχε πολύ αρνητικές συνέπειες για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Στην ιστορία μας έχουμε τέτοιες στιγμές.

Εξοπλισμένοι με την πείρα αυτή και τη σύγχρονη πείρα μας, αντιπαλεύουμε μαχητικά τις δυσκολίες που έχει το καθήκον αυτό. Παλεύουμε με αυτοθυσία και σύγχρονο ηρωισμό για να οικοδομήσουμε, με τη δύναμη των ιδεών μας και τη σύγχρονη στρατηγική μας, με την πρωτοπόρα δράση μας, με θαρραλέες πρωτοβουλίες, αλλά και με έξυπνη και μελετημένη τακτική απέναντι στην αγριότητα της εργοδοσίας και του κράτους,

Παλεύουμε με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, αλλά και μαζί με χιλιάδες πρωτοπόρους που μας ακολουθούν και δεν είναι λίγοι.

Με αυτές τις προϋποθέσεις δίνουμε τη μάχη για την οικοδόμηση. Δεν αναζητάμε έτοιμους κομμουνιστές. Δεν υπάρχουν τέτοιοι. Δημιουργούμε τις προϋποθέσεις με το τράβηγμα στον αγώνα όλο και νέων μαζών και ιδιαίτερα νέων ηλικιών, εμπνέουμε με το παράδειγμά μας και τις ιδέες μας, κόντρα στη μοιρολατρία, το συμβιβασμό, την παραίτηση.

Να συνεχίσουμε και να εμπλουτίζουμε διαρκώς τη μεγάλη μας παράδοση. Οι κομμουνιστές, όλα τα μέλη του ΚΚΕ, οι οπαδοί και οι φίλοι του Κόμματος, ως πρωτοπόροι αγωνιστές, είναι παντού παρόντες, σε κάθε πρόβλημα και ανάγκη της εργατικής – λαϊκής οικογένειας, οργανωτές και καθοδηγητές για τα δικά τους συμφέροντα, ακούραστα. Να αναγνωρίζονται παντού ως ηγέτες και στήριγμα του λαού.

Εδώ γεννιέται και δυναμώνει ο σύγχρονος ηρωισμός των κομμουνιστών. Εδώ θα κρίνεται η συνέπεια λόγων και έργων. Εδώ θα κριθεί και η αποκατάσταση της τιμής των κομμουνιστών από τη συκοφαντία, αλλά και τις συνέπειες λαθών και άστοχων χειρισμών. Καθοδηγητής, μοναδικός και αναντικατάστατος, είναι ο καθημερινός “Ριζοσπάστης”. Χωρίς την καθημερινή μελέτη του “Ριζοσπάστη” και τη διάδοσή του, δεν υπάρχει ούτε πρωτόβουλη δράση, ούτε μαχητική δράση.

Ακούμε συχνά, ότι αυτά που λέμε δεν μπορούν να γίνουν. Δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την εργοδοσία, το κράτος, τους ιμπεριαλιστές. Είναι αλήθεια, ότι αυτός ο αγώνας δεν είναι εύκολος και δεν μπορούμε να κρύβουμε ούτε τις δυσκολίες, ούτε τη σκληρότητα της ταξικής πάλης, ιδιαίτερα σήμερα.

Ακριβώς εδώ βρίσκεται και ο δικός μας ρόλος να ανατρέψουμε αυτές τις αντιλήψεις και τις διάφορες δυσκολίες.

Να ξεκαθαρίσουμε εδώ ορισμένα ζητήματα. Εμείς καλούμε την εργατική τάξη να μη στρατεύεται κάτω από ξένες σημαίες. Τι ακριβώς εννοούμε; Ότι δεν πρέπει καταρχήν να ταυτίζει τη ζωή της, τα συμφέροντά της, το μέλλον της και το μέλλον των παιδιών της με τα συμφέροντα των εργοδοτών, των καπιταλιστών, να μην εγκλωβίζεται στα συμφέροντα του κάθε ξεχωριστού εργοδότη, μικρού ή μεγαλύτερου και τα τσιράκια τους.

Μπορεί σήμερα να μην είναι πάντα εύκολο να αποσπάσει το κίνημα κατακτήσεις, όπως παλιά και να φαίνεται βουνό το κάλεσμα να ανατρέψει την εξουσία τους. Δεν επιτρέπεται και δεν έχουν δικαίωμα για το μέλλον των παιδιών τους να θεωρούν κάτι σαν ευεργέτες τους εκμεταλλευτές τους και το κράτος που τους υπηρετεί, να εμπιστεύονται τα κόμματά τους, να θεωρούν τον εαυτό τους, την τάξη τους αδύναμους.

Είναι το πρώτο και μεγάλο βήμα στη χειραφέτησή τους. Αν αυτό συνειδητοποιηθεί, τότε θα έρθουν και τα επόμενα βήματα, αλλά με εμπιστοσύνη στο ΚΚΕ και μαζί με το ΚΚΕ. Αυτή τη μεγάλη ανατροπή πρέπει να φέρουμε σε πρώτη φάση με τις πρωτοπόρες ιδέες μας και την ακούραστη πρακτική δουλειά.

Έχει σημασία να μην υιοθετούνται οι ιδέες των αστών, ότι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ είναι για το καλό μας, μας εξασφαλίζουν ειρήνη. Μπορεί να είναι δύσκολος ο αγώνας με τους ιμπεριαλιστές, αλλά έχει σημασία να υιοθετείται η σωστή ταξική άποψη, ότι το ΝΑΤΟ είναι ο χωροφύλακας των λαών προς όφελος των καπιταλιστών, ότι η ΕΕ δεν έγινε για την ευημερία των λαών. Η εργατική τάξη, ο λαός έχει τη δύναμη και όταν αρχίσει να αμφισβητεί την εξουσία τους ως εχθρική, τότε και μόνο τότε θα νιώσουν τη δύναμή τους.

Σήμερα, το πιο αποφασιστικό, το κύριο μέτωπο πλατιάς διαφώτισης και οργάνωσης του αγώνα, είναι ο κατά μέτωπο πόλεμος απέναντι στη στρατηγική της άρχουσας τάξης, των μονοπωλιακών ομίλων, που πλασάρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ως εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Στρατηγική που είναι ενιαία, σταθερή, έχει συνέχεια σε όλη αυτή την περίοδο της κρίσης και συνεχίζεται στην ίδια κατεύθυνση σήμερα, απαρέγκλιτα. Η εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα, όλα αυτά τα χρόνια της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, έχουν αποκτήσει μια πολύ πλούσια πείρα και μπορούν, με τη δική μας καθοδήγηση, να δώσουν αποφασιστική απάντηση στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς κι ανταγωνισμούς που είναι σε εξέλιξη.

Οι καπιταλιστές που έφεραν την κρίση και για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους, την ιδιοκτησία και τα κέρδη τους, από τις καταστροφικές συνέπειές της, μάτωσαν κυριολεκτικά την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, με επεξεργασμένο στρατηγικό σχέδιο πριν ακόμα την κρίση. Έκαναν μεγάλο αγώνα, αυτό το σχέδιο να γίνει υπόθεση και των εργαζομένων. Με τη βοήθεια των κυβερνήσεων και των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών και κάτω από το γενικό σύνθημα, όλοι μαζί να ξεπεράσουμε την κρίση, να γλιτώσουμε από τον γκρεμό παγίδευσαν και αφόπλισαν μεγάλα τμήματα εργαζομένων και ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ με το αριστερό προσωπείο. Σήμερα, για να εδραιώσουν τη θέση τους και να περάσουν σε φάση ανάκαμψης και κερδοφορίας, απαιτούν και επιβάλλουν τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής με πιο ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο, επεξεργασμένο στα επιτελεία του ΣΕΒ, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και της ΕΕ, απαιτώντας τη συνέχιση των θυσιών, χωρίς όρια και κυρίως τη συναίνεση των εργαζομένων.

Έχουμε απέναντί μας και πάλι την ίδια τακτική. Με πρωταγωνιστή το ΣΥΡΙΖΑ πάνε να κάνουν αυτό το σχέδιο υπόθεση όλης της κοινωνίας. Τι μας λένε οι κύριοι της κυβέρνησης. “Περάσαμε τα δύσκολα, βγαίνουμε από τα μνημόνια, σχεδιάζουμε την επόμενη μέρα, σχεδιάζουμε μια δίκαιη ανάπτυξη, ένα νέο μοντέλο, μπαίνουμε στην κανονικότητα, βγαίνουμε στις αγορές” και πολλά άλλα. Για να χρυσώσουν το χάπι, μοιράζουν ορισμένα ψίχουλα με τη μορφή επιδομάτων και πολλές υποσχέσεις για υπομονή, περιμένοντας την ανάκαμψη των κερδών επιχειρηματικών ομίλων από το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Εξαπατούν ξετσίπωτα και πάλι τους εργαζόμενους. Δεν παίρνουν πίσω ούτε ένα νόμο, ούτε ένα μέτρο, με τα οποία τσάκισαν δικαιώματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης και έριξαν μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις, κοινωνικές παροχές στα τάρταρα και εξόπλισαν την εργοδοσία για να γίνει πιο επιθετική.

Αντίθετα, η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει όλη τη φιλολογία των καπιταλιστών, ότι για την κρίση φταίει το εργασιακό καθεστώς του υπήρχε πριν την κρίση, οι κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τα σχετικά καλύτερα μεροκάματα, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, οι συνδικαλιστικές ελευθερίες. Κρύβουν ότι πριν την κρίση, η κερδοφορία του κεφαλαίου στην Ελλάδα ήταν από τις μεγαλύτερες στην ΕΕ, οι Έλληνες εφοπλιστές πρώτοι στον κόσμο και οι ξένες τράπεζες γεμάτες με δεκάδες δισεκατομμύρια Ελλήνων επιχειρηματιών. Κρύβουν ακριβώς την κύρια αιτία της κρίσης, την υπερσυσσώρευση κεφαλαίου από το ξεζούμισμα του λαού και τη δυσκολία του να αναπαράγεται, να φέρνει νέα κέρδη. Γι’ αυτό και υποστηρίζουν πλήρως τις θέσεις του ΣΕΒ, ότι: “Η επιστροφή στο καθεστώς των εργασιακών σχέσεων που ίσχυε πριν από την κρίση είναι μια ανιστόρητη ουτοπία”.

Να και μια από τις αποδείξεις: “Οι στρατηγικοί επενδυτές θα βρουν ένα φιλικό κι ενθαρρυντικό περιβάλλον για επενδύσεις από την ελληνική κυβέρνηση… Το εργατικό κόστος στην Ελλάδα το 2016 έφτασε στο 47,7% της ΕΕ, σε σχέση με το 2008 που ήταν στο 65%”. Είναι μερικές από τις δηλώσεις στις ΗΠΑ του υπουργού Ανάπτυξης Παπαδημητρίου. “Δεν υπάρχει πιο ανταγωνιστική οικονομία από πλευράς μισθών στην Ευρωζώνη αυτή τη στιγμή από την Ελλάδα”, συμπληρώνει ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα.

Αυτό το σχέδιο, όπως και να το ονομάσουν, όσο και να το γλυκάνουν, με μεγάλα, ωραία λόγια και υποσχέσεις, θα είναι ξύδι και χολή για το λαό, θα φέρει νέες και πιο βαριές αλυσίδες, θα είναι βαμμένο με αίμα.

Από δω και η ανάγκη της ολόπλευρης ισχυροποίησης του ΚΚΕ. Από δω και η ευθύνη μας να εξοπλιστεί η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα με σχέδιο και δύναμη, να αντιταχθούν μαχητικά, να ορθώσουν τις δικές τους διεκδικήσεις, το δικό τους σχέδιο για την έξοδο από την κρίση, για τη δική τους ευημερία και προκοπή.

Μόνο το ΚΚΕ μπορεί να ηγηθεί αυτού του αγώνα και να εγγυηθεί αποτελεσματικούς και νικηφόρους αγώνες. Είναι το στήριγμα και η ελπίδα τους.

Ακριβώς αυτή την προοπτική θέλουν να εμποδίσουν και να αναχαιτίσουν. Εδώ συγκεντρώνουν και τα κύρια πυρά τους. Γνωρίζουν πολύ καλά τη δύναμη των ιδεών και της ιστορίας του ΚΚΕ και πασχίζουν με όλα τα μέσα και με όλα τα επιτελεία τους, με το ψέμα, τη συκοφαντία, τον αντικομμουνισμό, αλλά και με την τρομοκρατία στους τόπους δουλειάς, να περάσουν την αντίληψη στο λαό και ιδιαίτερα στη νεολαία, ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, ότι οι θέσεις και η πρόταση του ΚΚΕ δεν είναι ρεαλιστικές, είναι ξεπερασμένες, εξωπραγματικές, αλλά και επικίνδυνες.

Το δικό μας σχέδιο, η στρατηγική που το ΚΚΕ έχει επεξεργαστεί και παλεύει να γίνει σχέδιο και αγώνας της εργατικής τάξης, της φτωχομεσαίας αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων, των συνταξιούχων, των γυναικών, της νεολαίας, των στρατευμένων παιδιών του λαού, ανταποκρίνεται στα δικά τους συμφέροντα.

Αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις και όλα τα μέσα που έχουμε, να συνειδητοποιήσουν και να απορρίψουν ως βαθιά εχθρικό το προτεινόμενο πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, είναι σχέδιο για τη σωτηρία του καπιταλιστικού συστήματος και τίποτα παραπάνω.

Πρωτοστατούμε παντού να δυναμώσει οι διεκδικητικός αγώνας των εργαζομένων πανελλαδικά, κατά κλάδο, κατά επιχείρηση, κατά νομό, με βάση το πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Δεν πρέπει να αποδεχτούμε το “ο γέγονε, γέγονε”, το “περασμένα, ξεχασμένα”.

Αγώνας ανυποχώρητος για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και κατά μέτωπο επίθεση στις ξεπουλημένες και διεφθαρμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Παντού εστίες αντίστασης. Οι εστίες αυτές να γίνουν οι αφετηρία για ένα μαζικό ξεκίνημα αφύπνισης και ανατροπής.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλοι και φίλες,

Όλα όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο, στη Μέση Ανατολή είναι μέρος και συνέχεια της στρατηγικής για την ανάκαμψη και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, των μονοπωλιακών ομίλων. Μας βάζουν μπροστά σε μεγάλα καθήκοντα. Είναι πολύ ανησυχητικά. Είναι πόλεμος οικονομικός, αλλά και στρατιωτικός. Σε αυτό τον πόλεμο συμμετέχει και η ελληνική αστική τάξη. Κάτω από τη σημαία της λεγόμενης “γεωστρατηγικής αναβάθμισης”, η ελληνική αστική τάξη παίρνει μέρος και συμμετέχει ενεργά στο πιο βρώμικο πόλεμο, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, σε βάρος των λαών της περιοχής και του ελληνικού λαού, των λαών στην ευρύτερη περιοχή μας.

Όσο συμβαίνουν γύρω μας, χτυπούν κυριολεκτικά καμπάνες. Έχει ξεσπάσει ένας νέος κύκλος ανταγωνισμού ανάμεσα στα κυριότερα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις αστικές τάξεις της περιοχής, για το ποιος θα κατακτήσει νέες θέσεις για τα δικά του μονοπώλια και τις στρατηγικές τους επιδιώξεις. Είναι μέρος του σχεδίου για έξοδο από την κρίση και την ανάκαμψη των κερδών για τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Συγκρούονται ΗΠΑ, χώρες της ΕΕ με τη Ρωσία και την Κίνα, παρεμβαίνουν και διεκδικούν περιφερειακές καπιταλιστικές δυνάμεις, όπως είναι η Τουρκία, το Ισραήλ, οι χώρες του Κόλπου.

Τα Βαλκάνια έχουν μεγάλη στρατηγική σημασία, γιατί είναι κόμβος μεταφοράς της Ενέργειας, μεταφοράς εμπορευμάτων και αποτελούν μεγάλη αγορά, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

Η Ελλάδα κατέχει ήδη μια δεσπόζουσα θέση, ειδικά στην ΠΓΔΜ. Τα ελληνικά πετρέλαια κατέχουν το 75% στην αγορά καυσίμων και επιδιώκουν νέα μερίδια στην Ενέργεια, τις Κατασκευές, τα Τρόφιμα, τις Μεταφορές, τον Τουρισμό.

Η σημερινή κυβέρνηση, αξιοποιώντας τους τριγμούς που υπάρχουν τη δεδομένη στιγμή στις σχέσεις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ με την Τουρκία, επιδιώκει να αναλάβει σημαιοφόρος της επιθετικής της πολιτικής του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική. Από ορμητήριο του ΝΑΤΟ για τους βομβαρδισμούς το 1999 και το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, γίνεται σήμερα σημαιοφόρος της ένταξης των κρατών των Βαλκανίων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, συμμετέχει ενεργά στα πολεμικά μέτωπα, στους ανταγωνισμούς για το μοίρασμα των αγορών και τη συμμετοχή στη λεία.

Μετατρέπει όλη την Ελλάδα σε βάση εξόρμησης για τις ΗΠΑ. Παραχωρεί νέες βάσεις και λιμάνια, όπως της Αλεξανδρούπολης, της Θεσσαλονίκης.

Συμβάλλει ενεργητικά στα σχέδια να τραβηχτούν η Σερβία και άλλες χώρες των Βαλκανίων από την επιρροή της Ρωσίας προς τη μεριά των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.

Γι’ αυτό επείγεται να λύσει και το ζήτημα με την ΠΓΔΜ, με κύριο στόχο την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ τον προσεχή Ιούλη. Σε αυτή τη στρατηγική επιλογή της Ελλάδας υπάρχει πλήρης συμφωνία της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων. Όλοι υπηρετούν τα κοσμοπολίτικα σχέδια του κεφαλαίου που δεν αναγνωρίζει δικαιώματα, σύνορα και συμφέροντα των λαών, παρά μόνο εργατική μάζα για ξεζούμισμα. Και όποτε έχουν ζόρια, ξεσηκώνουν τις μειονότητες ή τις αξιοποιούν στους ανταγωνισμούς τους.

Βλέπετε, πως όλος αυτός ο επικίνδυνος σχεδιασμός σκεπάζεται, χάνεται από τον ορίζοντα και κυριαρχεί η ονοματολογία της γειτονικής χώρας. Βλέπετε ποιος είναι ο βρώμικος ρόλος όλων εκείνων που ξεσηκώνουν τον κόσμο με ανιστόρητα και εθνικιστικά συνθήματα, του τύπου ότι η “Μακεδονία είναι ελληνική”, “μέχρι να μπούμε στα Σκόπια”. Αντίστοιχα ανιστόρητα και αλυτρωτικά αιτήματα ή συνθήματα διατυπώνονται και από την άλλη πλευρά.

Ξεκαθαρίζουμε για άλλη μια φορά τη θέση του ΚΚΕ. Τα σύνορα ανάμεσα στην Ελλάδα και τις γειτονικές χώρες έχουν οριστικά διαμορφωθεί και κατοχυρωθεί με διεθνείς συμβάσεις, τόσο με τις Βαλκανικές χώρες, όσο και ανατολικά με την Τουρκία. Οι αμφισβητήσεις συνόρων από όποιον και αν προκαλείται, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου με βαριές συνέπειες για τους λαούς.

Η Μακεδονία ως γεωγραφικός όρος έχει ξεκαθαριστεί και ιστορικά και νομικά το ζήτημα πρέπει να κλείσει οριστικά, όπως επίσης και οι αλυτρωτικές διακηρύξεις ή βλέψεις. Οι λαοί μας δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα. Τα αλυτρωτικά συνθήματα, οι σχεδιασμοί για αλλαγή συνόρων, οι εθνικισμοί είναι τα εργαλεία των αστικών τάξεων σε κάθε χώρα.

Εκείνο που ο λαός μας χρειάζεται να δει καθαρά, ότι πίσω από τον κουρνιαχτό που σηκώνουν τις μέρες αυτές τόσο οι κοσμοπολίτες, όσο και οι εθνικιστές οπαδοί των στόχων της αστικής τάξης, κρύβονται βρώμικα και επικίνδυνα παιχνίδια. Ότι η ένταξη των χωρών της περιοχής σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, όχι μόνο δεν αποτελεί “παράγοντα ευημερίας και σταθερότητας” για τους λαούς, αλλά πηγή μεγάλων κινδύνων, όπως άλλωστε δείχνει και το πρόσφατο παρελθόν.

Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να συνειδητοποιήσουν οι λαοί των Βαλκανίων και ο ελληνικός λαός ότι το μέλλον και η ευημερία τους απαιτεί να ορθώσουν αποφασιστικό μέτωπο ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και στους μονοπωλιακούς ομίλους, τη δικτατορία του κεφαλαίου που εδραιώνεται σε κάθε χώρα. Ο εχθρός για κάθε λαό βρίσκεται μέσα στη χώρα τους και λέγεται καπιταλισμός. Το δικό τους συμφέρον εκφράζεται από το σύνθημα:

“Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε”.

Ζήτω τα 100 χρόνια του ηρωικού και τιμημένου ΚΚΕ».