Η εποχή του “Βέγγου”

Γράφει η ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια ενηλίκων

Αναστασία Δημ. Ράπη

Γρήγορα! Κάνε γρήγορα. Γιατί αργείς; Ζούμε στην εποχή του γρήγορα. Αγάπησέ με γρήγορα. Κατάλαβέ με γρήγορα. Νιώσε με γρήγορα. Όμως, όσο γρήγορα θα΄ρθεις τόσο γρήγορα επιθυμώ και να αποχωρήσεις. Δεν είμαι έτοιμος να φανερώσω τα συναισθήματά μου αλλά ούτε και να πληγωθώ. Φοβάμαι.

Ο Βέγγος έτρεχε διαρκώς για να ανταπεξέλθει σε όλες τις υποχρεώσεις του. Κάπως έτσι και εσύ τρέχεις προκειμένου να προλάβεις να αγαπηθείς και να αγαπήσεις, να δώσεις και να λάβεις, αλλά στη προσπάθεια σου αυτή σκοντάφτεις στο φόβο της απόρριψης και της ματαίωσης. Στη σημερινή εποχή, όλο και περισσότερα άτομα αποκρύπτουν τα συναισθήματα τους και λένε όχι σε μία πιθανή δέσμευση. Προτιμούν το παροδικό και το εφήμερο νομίζοντας πως είναι κάτι που τους εφοδιάζει με αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Τα άτομα αυτά είναι περιτυλιγμένα με το ισχυρό <Εγώ> τους και παρουσιάζονται ως κάτι το ιδανικό και άπιαστο. Στην πραγματικότητα ωστόσο κυριεύονται από έντονη ανασφάλεια και επιθυμούν την επιβεβαίωση όσο τίποτε άλλο.

• Ο ατομικιστικός χαρακτήρας του σήμερα ενισχύει τέτοιου είδους συμπεριφορές, καθώς η προσπάθεια για επιτυχία, αναγνώριση και πλούτο υπερέχει έναντι των ουσιαστικών σχέσεων.
• Η ανάπτυξη της τεχνολογίας επίσης, είναι σύμμαχός τους. Κρυμμένοι πίσω από μία οθόνη παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως τέλειο και ολοκληρωμένο. Έτσι, τρέφουν τον εγωισμό τους και ενισχύουν το αστραφτερό περιτύλιγμά τους.

Το κολύμπι στη θάλασσα των ρηχών συναισθημάτων είναι κύριο χαρακτηριστικό της εποχής του “Βέγγου”. Νέοι που λένε γρήγορα σ΄αγαπώ δίχως να το εννοούν, επιφανειακά καλοί και αστείοι, αλλά ταυτόχρονα ρηχοί, βολεμένοι με ατσαλάκωτα ρούχα και νέας τεχνολογίας κινητό είναι σύνηθες στις μέρες μας. Και εσύ εκεί! Επιμένεις να αναζητάς κάτι διαφορετικό, το ουσιαστικό, το μόνιμο και να πληγώνεσαι από τις προσδοκίες σου που δεν υλοποιούνται.

Σε αυτό το σημείο είναι που πρέπει να έχεις κατά νου ότι οι συμπεριφορές του κάθε ατόμου αποτελούν αντανάκλαση της σχέσης που έχει με τον εαυτό του. Μην τα παίρνεις όλα προσωπικά και μην αντιδράς. Απλά απομακρύνσου.

Ο φόβος επομένως, είναι το κυρίαρχο συναίσθημα. Ο υπερόπτης κλεισμένος στο “κελί” του εαυτού του ίσως να μην έλαβε αγάπη και έτσι φοβάται να την προσφέρει. Ο ονειροπόλος από την άλλη αναζητά, επιθυμεί και αναμένει κάτι αληθινό, αλλά φοβάται πως δεν θα το βρει διότι κυριεύεται από χαρακτήρες οι οποίοι υπάρχουν και δεν υπάρχουν, εξαφανίζονται όπως τα φύλλα στον άνεμο. Έτσι, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος που επισκιάζει τις ανθρώπινες σχέσεις και απομακρύνει τα άτομα όλο και περισσότερο το ένα από το άλλο. Η επικοινωνία χάνεται και επιστρέφουμε διαρκώς στο κυνήγι της αναγνωρισιμότητας και των ακριβών υλικών αγαθών.

Φοβάμαι, φοβάσαι, φοβόμαστε τους ανθρώπους. Όλοι μαζί διανύουμε μία δύσκολη περίοδο που χαρακτηρίζεται από την έντονη διατάραξη των ηθικών αξιών και την εξαφάνιση των ανθρωπίνων σχέσεων. Όμως, εάν δεν επενδύσεις συναισθηματικά πώς θα μάθεις; Εάν δεν κάνεις λάθος πώς θα μάθεις τι είναι σωστό; Εάν δεν έρθεις σε επαφή με τον λάθος άνθρωπο πώς θα αναγνωρίσεις τον ιδανικό; Επενδύουμε στις ανθρώπινες σχέσεις για ένα μέλλον πλούσιο σε συναισθήματα και εμπειρίες και όχι σε υλικά αγαθά.

Ο αγώνας δρόμου του Βέγγου είχε ως αποτέλεσμα την υλοποίηση των υποχρεώσεών του. Ο δικός σου αγώνας δρόμου τι σου αποφέρει; Τοποθέτησε στην άκρη τα εγωιστικά στοιχεία του εαυτού σου και τρέξε μονάχα για καλό σκοπό. Γνώρισε τον εαυτό σου, αναθεώρησε τα θέλω σου και έλα σε επαφή με ανθρώπους προκειμένου να εφοδιάσεις με πλούτο την ρηχότητα των συναισθημάτων σου και την ψυχρότητα της ψυχής σου. Μη φοβάσαι.