Αγιορείτικη μαγειρική στο Νυμφαίο (video, pics)
Γεύσεις από τη μαγειρική τεχνική της Αθωνικής Πολιτείας, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν οι καλεσμένοι του Γιάννη Ιατρίδη, ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου «Λα Μοάρα» του Νυμφαίου, όπου, το ρόλο του αρχιμάγειρα ανέλαβε για την περίσταση ο μοναχός Επιφάνιος ο Μυλοποταμινός.
Ο περιζήτητος σήμερα αρχιμάγειρας μοναχός, ο οποίος έχει κάνει γνωστή την κουζίνα του Αγίου Όρους εντός και εκτός συνόρων, σε συνεργασία με τον σεφ του Ξενοδοχείου, Δημήτρη Νούλη και τον οινοποιό Νίκο Γκαζάρα, μαγείρεψε με τον δικό του, μοναδικό τρόπο, τρία γριβάδια Πρεσπών, (σούπα βελουτέ, τηγανιτά και με λαχανικά στο φούρνο), προσφέροντας αξέχαστες γευστικές απολαύσεις στους 30 και πλέον φιλοξενούμενους του Γ. Ιατρίδη.
* Ο Αγιορείτης μοναχός Επιφάνιος ο Μυλοποταμινός, ζει και μονάζει στον Μυλοπόταμο Αγίου Όρους. Εκεί, καλλιεργεί αμπέλια, παράγει κρασί, μαγειρεύει την αγιορείτικη κουζίνα, συγγράφει βιβλία μαγειρικής και προωθεί με τον τρόπο του το κρασί, το λάδι και τη μοναστηριακή διατροφή.
* Ο σεφ Δημήτρης Νούλης (πτυχιούχος οικονομολόγος «Διεθνείς Εμπορικές Σχέσεις»), από το 1984 διοικεί μπαρ, εστιατόρια και ξενοδοχεία στη Θεσσαλονίκη και την Πρέσπα. Αγαπημένες του ασχολίες η μαγειρική και η ζωγραφική…
* Ο Νίκος Γκατζάρας είναι αμπελουργός και οινοποιός από τα Σέρβια Κοζάνης.
«Πάτερ Επιφάνειε, τι συνταγή θα μάς μαγειρέψετε»; ρώτησε κάποιος τον ξακουστό και φημισμένο για τις μαγειρικές του ικανότητες ιερομόναχο από το Άγιο Όρος, μόλις μπήκε στην κουζίνα μας.
«Εμείς, ευλογημένε, είμαστε της παλιάς σχολής. Αυτοσχεδιάζουμε, δεν ακολουθάμε συνταγές», απάντησε.
Είναι μια εποχή κατεξοχήν άστατη. Αφού μάς χιόνισε, έπειτα έβγαλε ξαστεριά. Να ‘μαι, λοιπόν, στης Άνοιξης το Άγιο Βήμα κι απάνω μου ο τρούλος τ’ ουρανού.
Τα χείλη της στα χείλη μου και η αναπνοή της αύρα. Φλόγες μικρές τ’ αστέρια του και μανουάλια οι αστερισμοί τους. Ή μήπως πρόκειται γι’ αντίστροφο πηγάδι, σκοτεινό κι αντανακλά τις σπίθες των ματιών μου! Ένα πηγάδι να πέσω μέσα του κι όπου με βγάλει…
Χμ, το ξέρετε καλύτερα κι από εμένα: τού Βελζεβούλ οι διαπλοκές εντεύθεν απλώνονται τού Παραδείσου!
Εκεί, στον κόσμο τον αιώνιο, τον γλαυκό, δεν έχουν πέραση οι τσιριμόνιες του. Εκεί δεν τον αναγνωρίζουν, εκεί ξέρουν την πλήρωση τού ενός. Στο ενδιάμεσο, στον κόσμο των ενστίκτων, δεν ξεχωρίζουν μήτε Καλό μήτε Κακό.
Ενώ σ’ εμάς, στον κόσμο τον δικό μας, τον μικρό, τον μέγα, μάς δόθηκε το κλειδί. Μα δίχως οδηγίες χρήσης. Κι άιντε καθείς να ψάχνει να βρει την άκρη του και την σωστή την πόρτα. Πούθε να βάλει το δεξί και πούθε τ’ αριστερό του.
Κι ο μίτος που ‘γινε άστρο και μάς καλεί, άλλοι το βλέπουν πιο λαμπερό κι άλλοι το θέλουν μαύρο. Κι άλλη μια νύχτα αυτή που τραμπαλίζομαι στης Άνοιξης τ’ ακροδάχτυλα και την βλέπω να ξεθωριάζει κάθε που θα ‘ρθει το πρωί. Ώσπου το βλέμμα μου σταμάτησε στον ξανθό Ωρίωνα, τον πιο επιτήδειο των κυνηγών, τον εραστή της Άρτεμης και της Ηούς. Που ‘χει κορμοστασιά αγέρωχη και το ζωνάρι του σφιγμένο. Που κοιτάζει τον Αλδεβαράν με μιαν ανείπωτη λαχτάρα και χέρι με χέρι ταξιδεύουνε στο πέλαγος το μπλάβο.
Έτσι τουλάχιστον τον βλέπω εγώ μέσ’ από το δικό μου πηγάδι….
Θέλω να πω, μάς δόθηκε το κλειδί, μάς δόθηκε η ελευθερία να ξεκλειδώσουμε την μνήμη όπου φυλάσσονται τα μυστικά τού Παραδείσου. Όποιος δεν θυμάται ας μην απελπίζεται, ας ψάξει το πηγάδι που ανοίγεται στον απέραντο τρούλο. Ας ψάξει μια συνταγή που τον ευφραίνει.
Εμείς διαλέξαμε τρία γριβάδια και καλέσαμε τον πάτερ Επιφάνειο να μάς τα μαγειρέψει.
Μια σούπα έκανε με τα κεφάλια, το ένα ψάρι το έφτιαξε πλακί, το δεύτερο με πράσα και φρέσκα κρεμμυδάκια, το τρίτο τηγανιτό.
Καλημέρα σάς παίδες και καλώς σάς ξαναβρίσκω! Χρόνια πολλά στις Ζωές, η μέρα μας σήμερα είναι φωτεινή»!
υ/γ: Στην φωτό, παπά-Γιάννης και πάτερ Επιφάνειος συνομιλούν ίσως με τον… Μεγάλο προκειμένου να εμπνευσθούν. Ή να πάρουν οδηγίες. Ποιος ξέρει;
Δ. Νούλης
Πηγή: eperiskopio.blogspot.gr
