Το αγόρι της Πρωτοχρονιάς

Ένας μικρός ήθελε ένα ζευγάρι ζεστά παπούτσια, οι γονείς του ήταν φτωχοί και δεν μπορούσαν να τα αγοράσουν, τα πόδια του μικρού πάγωναν μέσα στα τρύπια και σκισμένα που φορούσε.

Πολλές φορές ηρνείτο επίμονα να πάει σχολείο τρεπόταν για τα παπούτσια του, την παραμονή πρωτοχρονιάς είπε στους γονείς του ότι το βράδυ πριν πλαγιάσει θα ζητήσει από τον Άι  Βασίλη ένα ζευγάρι ζεστά παπούτσια.

Εκείνη την στιγμή περνούσε από το παράθυρο του φτωχόσπιτου ένας ζητιάνος ήταν από το πρωί στους δρόμους προκειμένου να εξασφαλίσει το φαγητό του, άκουσε όλα όσα είπε το μικρό παιδί και στην επόμενη γωνία που έστριψε στάθηκε μπροστά σε μια βιτρίνα με παπούτσια έβγαλε τα χρήματα που μάζεψε τα μέτρησε τα ξανά μέτρησε και είδε ότι αν πάρει παπούτσια στο αγόρι δεν θα έχει να φάει το βράδυ.

Για μια στιγμή πήρε το βλέμμα του από την βιτρίνα και το έστρεψε απέναντι στο εστιατόριο έκανε μερικά βήματα προς αυτό μα γρήγορα σταμάτησε, επέστρεψε και αγόρασε τα παπούτσια.

Νωρίς το ξημέρωμα με προσοχή τα άφησε στο παράθυρο του μικρού χτύπησε το τζάμι και εξαφανίστηκε, ο μικρός ξύπνησε και αντίκρισε τα πολυπόθητα παπούτσια που ονειρευόταν, η χαρά του ήταν τόσο μεγάλη που έτρεξε αμέσως στους γονείς και είπε: Κοιτάξτε μου έφερε τα ζεστά παπούτσια που ήθελα ο Άι Βασίλης!… οι γονείς συγκινημένοι τον αγκάλιασαν και δάκρυσαν από χαρά.

Την ίδια μέρα η ζωή του ζητιάνου άλλαξε ο έμπορος τον ακολούθησε είδε την πράξη τον εκτίμησε τον εμπιστεύτηκε και του έδωσε δουλειά.-

Σπύρος Α. Ηλιάδης