Μην παραχαράζετε την Ιστορία…
Μην παραχαράζετε την ιστορία,
η Μακεδονία είναι μία
λάμπει από Ελλάδα κι Ορθοδοξία.
Η Μακεδονία είναι Ελληνική.
Στα χρόνια αυτά που πάλι οι εχθροί
διεκδικούν τη μάνα μας γη
νέο λόχο ιερό θα αναστήσουμε,
σε ίχνη ηρώων θα βαδίσουμε
Έτσι η γη των πατέρων μας
η χώρα των Μακεδόνων
θα’ ναι Ορθόδοξη και Ελληνική
μέσα στο διάβα των χρόνων.
H ιστορία μας είναι ιστορία μαρτυρικού λαού , που όμως πολλές πληγές του οφείλονται σε δικά μας λάθη και ατασθαλίες.
Σε εμπάθειες και φιλοπρωτίες.
Όσο για τους εξωτερικούς άδικους εχθρούς μας, τους νυν,ας τους απευθύνουμε τη νουθεσία
“Μην παραχαράζετε την ιστορία“.
Μια νουθεσία, που πάμπολλες φορές μας στοίχισε πολύ.
Από τη διαστρέβλωση της ιστορίας, από τους γείτονες και τους διαμεσολαβητές, ζούμε αυτές τις μέρες σε ένα θρίαμβο από τη μια για τη σύμπνοια του λαού μας για τη Μακεδονία και μια ήττα από την άλλη, που δεν θέλουμε και δεν πρέπει να την αποδεχτούμε.
Οι Σκοπιανοί διαμαρτύρονται, γιατί τη χαρακτήρισαν “Βόρεια Μακεδονία”.
Ήθελαν μόνο “Μακεδονία” με διάφανες όλες τις αλυτρωτικές διαθέσεις τους.
Εμείς κλαίμε, γιατί διεκδικούν θρασύτατα ό,τι ποτέ δεν τους ανήκε.
Ποιές άραγε λύσεις από δω και πέρα θα ήταν οι καλύτερες;
Νομίζουμε, όταν εμμένουν και οι δυο πλευρές απόλυτες στις θέσεις τους, το πρόβλημα ή συνεχίζει να μένει άλυτο επ’ αόριστον ή το λύνει ένας πόλεμος.
Κι ένας πόλεμος στις μέρες μας, όλοι ξέρουμε, θα είναι η χειρότερη λύση.
Δεν θέλουμε ούτε να τον ακούσουμε.
Η άλλη λύση είναι να ξανάρθουν τα πράγματα σε διαπραγμάτευση και με πρόσωπα που ΄ξέρουν και μπορούν με πείσμα να υπερασπίζονται την αλήθεια.
Η τρίτη λύση, που να συνυπάρχει με την παραπάνω, είναι να νικήσουμε το Θεό με τις προσευχές μας.
Να μας ταπεινώσει κι άλλο δε βαστούμε.
Όλη η υφήλιος ήξερε ως τώρα ότι η Μακεδονία είναι όπως τη συνέταξε ο Τίτο.
Και μας είδαν παράξενους οι 150 χώρες να διεκδικούμε εμείς τη Μακεδονία.
Ωστόσο επιμένουμε.
Να νικηθεί ο Κύριος με τις προσευχές μας.
Διάπυρες οι προσευχές για τη Μακεδονία μας.
Για την υπεράσπιση των δικαίων μας.
Χωρίς αδικίες όμως και από μέρους μας σε βάρος της γείτονος χώρας και χωρίς φανατισμό που τυφλώνει.
Και πάνω απ’ όλα μετανοημένοι για όλα τα κρίματά μας, για να εισακούονται και οι προσευχές μας.
Ακόμη να αναπτύξουμε δραστηριότητες νόμιμες και με ανθρώπους για τη διαπραγμάτευση, που, αν δε φοβούνται το Θεό, τουλάχιστον υπολογίζουν τη συνείδησή τους.
Παρακολουθώντας τις μέχρι τώρα κινητοποιήσεις μας, μας άρεσαν προχθές άκρως και οι θέσεις του ομιλητή Απ. Παπαδημητρίου στο συλλαλλητήριο των Γρεβενών.
Κάλυπτε όλο το φάσμα της Ιστορίας με σύντομη αναθεώρηση του Μακεδονικού προβλήματος.
Ήταν για την απλότητα του λόγου και την ορθοφωνία του εύληπτη από τους ακροατές.
Είχε ορθόδοξα χρώματα και πατριωτικά σαλπίσματα.
Ήταν αυτό που θέλαμε.
Μια ενημέρωση τέτοια που, όταν έφευγες ομολογούσες,”δεν χρειαζόταν τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο”.
Αλλά και η φωνή της Φλώρινας σηκώθηκε ηχηρή, για να φθάσει μέχρι την Αθήνα, με ψήφισμα, πορεία και συνθήματα που εξέφραζαν συγκρατημένη την οργή τους.
Κρίμα που δε με άφησαν προβλήματα υγείας να παραβρεθώ κι εγώ μαζί με αυτούς που φώναζαν για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Όποιες όμως μπόρες κι αν έλθουν, κι από την άλλη ζωή θα φωνάζουμε μαζί σας: “Μην παραχαράζετε την ιστορία, η Μακεδονία είναι μία, λάμπει από Ελλάδα κι Ορθοδοξία. Η Μακεδονία είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ”.
Ζιώγα Κατερίνα