Όταν ο έρωτας ρωτά…

Του Τάσου Βακφάρη

Πόσους έρωτες χωρά η καρδιά;

Έχει χτυπήσει πολλάκις εν αιθρία σε ρυθμούς αλλοπρόσαλλους, έχει σηκώσει ανέμους και κεραυνούς να σε χτυπούν αλύπητα. Επιβάλλει υποταγή ολόκληρης της υπόστασης σου χωρίς να τη διαιρεί σε ασφαλείς ζώνες αποθήκευσης ρανίδων λογικής.

Πόσους έρωτες αντέχει η καρδιά;

Για δυο μάτια καίγεται και γεννιέται ξανά, δυο καστανά την εθίζουν, δυο πράσινα την δονούν και δυο γαλάζια την αναστατώνουν. Ένα πετάρισμα και παίρνει φωτιά η ματιά με κάθετο και απόλυτο σκοπό να γίνει στάχτη η κάθε ανασφάλεια που εμποδίζει την επαφή ηλεκτρισμένων ατόμων.

Πόσους έρωτες γεννά η καρδιά;

Δεν σταματά να εργάζεται σκληρά για την αναβίωση παθιασμένων στιγμών που την εξυψώνουν στα ουράνια, δεν παύει να αναζητά κολασμένα πρωινές αναφορές στις παρουσίες των εκ νέου εμπειριών. Μοιάζει με γόνιμη φυλασσόμενη περιοχή όπου φυτεύονται σπόροι που αξίζουν να βλαστήσουν και να σε ημερέψουν.

Πόσους έρωτες απέτυχε η καρδιά;

Κι αν όμως οι φορές που ερωτεύτηκε δεν πέτυχαν; Tελείωσε άραγε εδώ; Χάραξε μια αποτυχημένη τεθλασμένη ερωτική γραμμή και έφτασε το ζενίθ; Όχι, όχι δεν νομίζω. Όταν τους καρπούς των κόπων της δεν τους γεύεται η ίδια, τότε έχει καταφέρει να εξημερώσει έρωτες ανώριμους. Αυτή είναι η επιτυχία της.

Πηγή: enallaktikidrasi.com