Ενίσχυση των εθνικιστικών κομμάτων λόγω ιδεολογίας ή αντίδρασης;

Τα πρώτα αποτελέσματα από τις εκλογές στην Ευρώπη δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικά, καθώς τα ποσοστά των ευρωσκεπτικιστών και των εθνικιστικών κομμάτων αυξάνονται ανησυχητικά. Είναι σχεδόν σίγουρο πως η ακροδεξιά θα πάρει έδρες σε κάθε κράτος- μέλος και θα εκπροσωπηθεί στην Ευρώπη με μεγάλο αριθμό ευρωβουλευτών.

Τι ωθεί όμως έναν ελεύθερο ευρωπαίο να ψηφίσει τα κόμματα αυτά, που η ιστορία τους είναι συνδεδεμένη με τις πιο μελανές σελίδες της ανθρωπότητας; Μήπως δεν είναι τελικά όλοι αυτοί χαρακτηρισμένοι εθνικιστές, αλλά με τη ψήφο αυτή θέλουν να δείξουν την αντίδρασή τους, στα σχέδια και την πορεία της Ευρώπης; Και αν ναι, η Ε.Ε., τι κάνει γι’ αυτό;

Οι λόγοι που ώθησαν μερικά κράτη το 1958 να δημιουργήσουν την Ενωμένη Ευρώπη σαφώς και στην πορεία άλλαξαν. Η ανάγκη για βελτίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για δημιουργία νέων υποδομών, ήταν πράγματι σοβαροί λόγοι για να προσχωρήσουν σε αυτήν όλο και περισσότερα κράτη. Μέχρι τις αρχές του 2000 η Ευρωπαϊκή Ένωση νομοθετούσε και λειτουργούσε υπέρ της ευημερίας των Ευρωπαίων. Αυτό αισθανόντουσαν οι πολίτες της. Ώσπου το 2002 μπήκε στις ζωές μας το ευρώ και προτεραιότητα της Ε.Ε. έγινε η οικονομική πολιτική της.

Η συστηματική λιτότητα, τα στενά πλαίσια που όριζαν την παραμονή ή όχι στο ευρώ για ένα κράτος, αλλά και οι τεχνοκράτες που επικράτησαν στην Ε.Ε., οδήγησαν τους πολίτες όλων των κρατών- μελών μακριά από την Ευρωπαϊκή αγκαλιά. Επομένως, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σαφώς και ενισχύει τις φωνές των εθνικιστών κατά των ευρωπαϊκών θεσμών, καθώς ο περιορισμός αυτών θα τους βοηθήσει να περιοριστούν τα δικαιώματα των πολιτών.

Η Ευρώπη οφείλει να δει την αλήθεια κατάματα. Να καταλάβει πως ήρθε η ώρα να αλλάξει ρότα. Να συνειδητοποιήσει πως η ενίσχυση των δυνάεων των ευρωσκεπτικιστών και των εθνικιστικών κομμάτων είναι αποτέλεσμα των δικών της ενεργειών. Οφείλει να επαναφέρει την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων στην Ε.Ε και τους θεσμούς της. Αλλά κυρίως να αντιληφθεί πως μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων αυτών επιλέγουν να ψηφίσουν έτσι από αντίδραση και όχι βάσει των πιστεύω τους.

Γι’ αυτό, την Κυριακή ας επιλέξουμε να ψηφίσουμε με καθαρή συνείδηση, αυτούς που πιστεύουμε πως έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν την Ευρώπη, στηριζόμενοι όμως στα ευρωπαϊκά ανθρωπιστικά κεκτημένα. Η οργή, η αγανάκτηση και η αντίστασή μας, ας μη μας αλλάξει ιδεολογία και μας οδηγήσει να ψηφίσουμε κάτι που δεν ταιριάζει στις ζωές μας.

Τάσος Ραντζάκης

Δημοσιογράφος