Λυπάμαι πολύ (δεν μπορώ να βοηθήσω)
-Ένας Κομπογιαννίτης για πολλά χρόνια «γιάτρευε» τους ανθρώπους σε μια μικρή πόλη, η περιουσία που έκανε ήταν μεγάλη, «στους αρρώστους αρέσει να πιστεύουν σε ψέματα» έλεγε πάντα στους πολύ στενούς φίλους.
-Μια μέρα ήρθε ένας Γιατρός και από τότε άρχισε ο «πόλεμος», χρόνο με τον χρόνο έπεισε τους πολίτες ότι ο Κομπογιαννίτης τους κοροϊδεύει και δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη.
-Κάποια στιγμή η γυναίκα του Γιατρού αρρώστησε βαριά ο σύζυγος έκανε ότι μπορούσε μα η θεραπεία δεν έφερε αποτέλεσμα, απελπισμένος όπως ήταν έχασε την πίστη και ένα απόγευμα χτύπησε την πόρτα του Κομπογιαννίτη.
-Καλησπέρα του είπε, η γυναίκα μου είναι πολύ άρρωστη εγώ δεν μπορώ να την θεραπεύσω, προσπάθησε εσύ.
-Ο Κομπογιαννίτης του είπε: Δεν πιστεύεις στην επιστήμη σου και πιστεύεις σε μένα που κορόιδεψα τους μισούς ανθρώπους αυτής της πόλης, λυπάμαι πολύ δεν μπορώ βοηθήσω.-
Κεντρική ιδέα: Η επιστήμη χωρίς πίστη δεν έχει αξία, αλλά και η πίστη χωρίς γνώσεις είναι άχρηστη.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος – Εκδότης
Καλές οι παραβολές και τα τσιτάτα, αλλά αν είχατε κάνει τον κόπο να ρωτήσετε και καναν κανονικό επιστήμονα και όχι αυτούς του τσιπουράδικου θα είχατε πληροφορηθεί ότι η επιστημονική μέθοδος ( https://bit.ly/2MYpxci ) είναι ακριβώς ο τρόπος μας για να μη χρειαζόμαστε την πίστη στην ιατρική (και τις άλλες επιστήμες). Και καταλαβαίνω πόσο “ιερόσυλο” μπορεί να φαίνεται αυτό, αλλά επιστήμη και πίστη είναι τελείως διαφορετικά πράγματα που δεν πρέπει να συγχέονται. Η πίστη της παραβολής αυτής μπλέκεται πλέον όταν δεν υπάρχει ελπίδα ίασης και είναι το καταφύγιο του απελπισμένου. Όχι του επιστήμονα. Ελπίζω να καταλαβαίνετε το σχόλιο και να μην το λαμβάνετε ως κάτι που δεν ειναι.
Φλωρινιώτη μπορεί καμιά φορά να σφαζόμαστε στα σχόλια, αλλά εδώ δε μπορώ να μη σου δώσω ένα δίκιο. Αυτό το “Η επιστήμη χωρίς πίστη δεν έχει αξία” γενικοποιημένο, δεν ακούγεται και πολύ καλά…
Κάνω αναφορά στην πίστη στον εαυτό του και όχι στα θεία, πάντως σας ευχαριστώ για το σχόλιο το θεωρώ εποικοδομητικό.
Σωστά!