Εφιάλτες της ιστορίας: «η Κύπρος είναι μακράν» (Καραμανλής)
Κόντρα στην φθορά και στην επισκίαση του χρόνου, επιμένουμε να υπενθυμίζουμε τα στραβά και τα ανάποδα αλλά και να τονίζουμε τα θετικά, σημάδι πως λειτουργεί ακόμα η ελευθερία της Δημοκρατίας και δεν φοβούμαστε όταν στο σταυροδρόμι της ιστορίας που επαναλαμβάνεται συναντούμε τους ίδιους ανθρώπους με τα ίδια χαρακτηριστικά, αμετανόητους. Πώς να ξεχάσουμε, νωπές οι μνήμες, φοβερά αυτά που συνέβησαν προσχεδιασμένα από χρόνια. Φιγούρες ανερυθρίαστες φαντάσματα που παρελθόντος παρελαύνουν με τα ίδια προβοκατόρικα συνθήματα σαν «Δραμινοί Μακεδόνες» να ωχριά ο εφιάλτης των Θερμοπυλών, πώς να απαλλαγούν από την «γάγγραινα του Ελληνισμού» που λέγεται Κύπρος, όπως ορθά κοφτά ο «εθνάρχης» Καραμανλής ανεφώνησε στην Βουλή των Ελλήνων.
15 Ιουλίου 74: Πραξικόπημα Ελλάδας κατά της Κύπρου.
20 Ιουλίου 74: Εισβολή του ΝΑΤΟ Αττίλας Ι κατάληψη Κερύνειας.
14 Αυγούστου 74: Αττίλας ΙΙ Κατάληψη Αμμοχώστου, Μεσαορίας, Καρπασίας, Μόρφου, από τα πιο όμορφα μέρη του κόσμου με τον ιερό Πενταδάκτυλο να μουντζώνει αυτούς που μας πρόδωσαν.
Εγώ ο Ρηγίνος παθών και επιζών του εγκλήματος του 74, συνεχώς κυνηγημένος από μιάσματα της ιστορίας που επιμένουν να λέγονται Έλληνες επειδή γεννήθηκαν στον ελλαδικό χώρο – δεν με πειράζει το …όγλου- που σταυροκοπιούνται και κόπτονται για την Αγία Σοφία πως πάλι με χρόνια με καιρούς… κι από την άλλη οι Τούρκοι μας κατεβάζουν τα βρακιά, αλωνίζουν στην ΑΟΖ της Κύπρου (Αττίλας ΙΙΙ) και αντίδραση καμία, με αποτέλεσμα να αποθρασυνθούν και να συνάπτουν ΑΟΖ με την Λιβύη! Τώρα μισές δουλειές με την Αίγυπτο και φοβούνται να συνάψουν ΑΟΖ με την Κύπρο, όταν ακόμα ο Τάσος Παπαδόπουλος παρακαλούσε τον Κώστα Καραμανλή και την φιλότουρκη Ντόρα να ενωθούμε με το Καστελόριζο.
Ρηγίνος Μέσσιος
Η Κύπρος, αγαπητέ, κείται πλησίον, ούτε καν πλησίον, αλλά εντός της καρδιάς μας. Η Κύπρος είναι εμείς. Και η Βόρειος Ήπειρος, και ο Πόντος, και το Μοναστήρι, και η Κωνσταντινούπολη, η Μικρασία, όλες οι πατρίδες των Ελλήνων.
Είμαστε ένα. Είμαστε τα εναπομείναντα δυο Ελληνικά κράτη. Θα ήθελα να είμαστε ένα κράτος, αλλά η ιστορία μας φύλαξε άλλη μοίρα. Ας είναι.
Μόνο για τους απάτριδες των Αθηνών και αλλαχού η Κύπρος “κείται μακράν”, όπως και η Μακεδονία, η Βόρειος Ήπειρος, και όποια άλλη περιοχή χαλάει την ραστώνη τους.