Ο κύκλος του κόσμου (σε 12 ώρες)

-Το ρολόι χτύπησε στην μία και ένας σπόρος γεννήθηκε, στις δύο το χάος.

-Από το χάος στις τρεις γεννήθηκε η γη, στις τέσσερις ο ουρανός στις πέντε η θάλασσα και στις έξι τα βουνά.

-Στις επτά ο αέρας το φώς και τα δάση!

– Στις οκτώ όταν χτύπησε το ρολόι γεννήθηκαν οι άνθρωποι τα ζώα τα πουλιά και τα ψάρια.

-Στις εννέα η γλώσσα η εργασία η ανάπαυση και ο ύπνος.

-Στις δέκα οι αρρώστιες ο θάνατος και ο πόνος, στις έντεκα το σκοτάδι.

-Όταν το ρολόι χτύπησε δώδεκα ήρθε το τέλος του κόσμου.

-Το ρολόι του χωροχρόνου την επομένη στην μια ξαναχτύπησε και ο κύκλος του κόσμου άρχισε και πάλι απτήν αρχή.

-Έτσι είναι ο κόσμος, τον βρήκαμε δε μας βρήκε, μας δίδαξε δεν τον διδάξαμε.

-Υπήρχε δεν τον ανακαλύψαμε, αν τον πονέσουμε θα μας πονέσει, αν τον προστατεύσουμε θα ας προστατεύσει.

-Έτσι είναι αυτός ο κόσμος! πεθαίνει και ξαναγεννιέται… αδιαίρετος, αλλεπάλληλος, ακούραστος και άφθαρτος στο ταξίδι του χρόνου.-

Κεντρική ιδέα: Ο κόσμος είναι μια επανάληψη, όσες φορές καταστράφηκε τόσες φορές ξαναφτιάχτηκε.

Σπύρος Α. Ηλιάδης

Δημοσιογράφος – Εκδότης