Χαμένος στην μεγαλούπολη

Βλέπεις ακούεις οσφρίζεσαι

γυρνάς πάνω κάτω υποψιασμένος

στρίβεις δεξιά αριστερά

σε κάθε γωνιά που θαυμάζεις

ή την προσπερνάς αδιάφορα

δεν παύεις να ‘σαι οδοιπόρος

δικαιολογείς έτσι αστοχίες

ψυχανεμίζοντας τα πρόσωπα

και παραβλέπεις την όποια στραβή ματιά

αλλά διερωτάσαι τί κάνουν

όλοι αυτοί που τρέχουν

νομίζοντας πως θα προλάβουν

μιαν ακύρωση

το βλέπεις στα μάτια τους

η απαθής προσμονή ότι κάτι θα αλλάξει

μα τίποτε δεν αλλάζει

μόνο οι φοιτητές είναι χαρούμενοι

παρά την αγωνία των εξετάσεων

γιατί έχουν όνειρα

πού να ξέρουν τί τους περιμένει, όμως

σ’ αυτούς εναποθέτουμε τις ελπίδες μας

για έναν κόσμο καλύτερο.

Ρηγίνος