Μια καληνύχτα

Πόσην ώραν να θωρείς σκοτάδι

βγαίνεις έξω το ίδιο, πίσσα.

Μπαίνεις μέσα γιατί μπήκες.

Όλα τα άστρα μέσα σου

σε καλούν να αντισταθείς.

Βάζεις μια φωνή μέχρι που ακούγεσαι

για λίγο, και πάλι κουκουλώνεσαι.

Ακόμα κρατά η νύχτα

με φεγγάρι ή χωρίς το ίδιο κάνει.

Ένα αντιφέγγισμα από τα παραθυρόφυλλα

με καλύπτει

δεν θέλω άλλους φωστήρες

να εισχωρήσουν στην κάμαρα μου.

Καληνύχτα θεά του σκότους

που κάνεις τα όνειρα να λαμπιρίζουν

μετατρέποντάς τα από σπαραχτικά

σε γλυκά, μέχρι το ξημέρωμα.

Όταν ξυπνάς καταμετράς τις ελπίδες

σημαδεμένα χαρτιά ενός παιχνιδιού

που δεν έμαθες ακόμα τους κανόνες του.