Η βράβευση των μαθητών που διακρίθηκαν στον Μαθητικό Διαγωνισμό του 1ου ΕΠΑΛ Φλώρινας
Το 1ο ΕΠΑ.Λ Φλώρινας στα πλαίσια του προγράμματος «Μια Νέα Αρχή στα ΕΠΑ.Λ», πραγματοποίησε Σχέδιο Δράσης σε συνεργασία με το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ» και διοργάνωσε Μαθητικό Διαγωνισμό για μαθητές και μαθήτριες των Γυμνασίων και Λυκείων του Νομού Φλώρινας, με θέμα:
«Στείλε ένα ηχηρό μήνυμα κατά της σχολικής βίας και του σχολικού εκφοβισμού»
Πιστεύουμε ότι η τέχνη αποτελεί έναν απλό τρόπο για τη μετάδοση του μηνύματος. Χαιρόμαστε που προκαλέσαμε τους μαθητές να χρησιμοποιήσουν τις πένες και το μυαλό τους, ώστε να μας βοηθήσουν να το πετύχουμε.
Οι συμμετοχές των μαθητών/τριών μελετήθηκαν με ιδιαίτερη προσοχή και σεβασμό από την κριτική επιτροπή, η οποία προχώρησε στην επιλογή των τριών συμμετοχών που διακρίθηκαν. Παράλληλα λόγω του ενδιαφέροντος που παρουσίασαν τα έργα που κατατέθηκαν προς κρίση, η επιτροπή ξεχώρισε 12 επιπλέον συμμετοχές. Αποφασίσαμε την απονομή επαίνου και αναμνηστικού ενθύμιου σε αυτούς τους μαθητές και τις μαθήτριες.
Επίσης η Διευθύντρια και ο Σύλλογος εκπαιδευτικών του 1ου ΕΠΑ.Λ Φλώρινας ξεχώρισαν μία συμμετοχή, που αποτυπώνει το πιο σημαντικό μήνυμα αυτής της δράσης. Όλα αυτά τα φαινόμενα της σχολικής βίας οφείλονται στους μεγάλους τα παιδιά δεν έχουν καμία ευθύνη, είναι δέκτες των δικών μας συμπεριφορών, των δικών μας προβλημάτων και της δικής μας καλής ή κακής καθημερινότητας. Ας κάνουμε την αυτοκριτική μας εμείς οι μεγάλοι και ας αναρωτηθούμε ποιες είναι οι αιτίες αυτών των φαινομένων και ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε. Αν αλλάξουμε εμείςέστω και λίγο ο κόσμος θα αλλάξει και θα γίνει καλύτερος.
Το σημαντικό αυτό μήνυμα έδωσε με το έργο του ο μαθητής του 2ου ΓΕΛ Φλώρινας Μούσιος Παναγιώτης
Ακολουθούν τα αποτελέσματα του διαγωνισμού:
Οι τρεις καλύτερες συμμετοχές ανήκουν στους μαθητές:
1ο Βραβείο – Σαπρανίδου Μαρία – 3ο Γυμνάσιο Φλώρινας
2ο Βραβείο – Γρομπανόπουλος Μάξιμος – Γυμνάσιο Αμυνταίου
3ο Βραβείο–Καραβασίλογλου Κυριακή- 3ο Γυμνάσιο Φλώρινας – Ποίημα
Οι συμμετοχές που ακολούθησαν ανήκουν στους μαθητές:
Σβάρνα Αικατερίνη – 3ο Γυμνάσιο Φλώρινας – Διήγημα
Μαυρομάτη Αναστασία – 1ο ΕΠΑ.Λ Φλώρινας
Πετροπούλου Μαργαρίτα – 1ο ΕΠΑ.Λ Φλώρινας
Μπαλάκα Μαρία – 1ο ΕΠΑ.Λ Φλώρινας
Τσιρνάρη Δέσποινα – ΕΠΑ.Λ Αμυνταίου
Ορφανουδάκη Ευαγγελία – 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας
Ζωγράφου Σταυρούλα – 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας
Χρυσοχοΐδου Ειρήνη – 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας
Ολυμπίσιου Δανάη – 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας
Βοσδίκη Δέσποινα – Γυμνάσιο Βεύης
Κυριακού Δήμητρα – Γυμνάσιο Βεύης
Αλεξίου Σταματία – 1ο Γενικό Λύκειο Φλώρινας
Η απονομή των βραβείων του διαγωνισμού πραγματοποιήθηκε σε ειδική εκδήλωση την Τρίτη 25 Μαΐου 2023 και ώρα 11:00 π.μ. στο ισόγειο του κτηρίου της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Αντιπεριφερειάρχης Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας κ. Βόσδου Σωτήριος, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας κ. Χάτζιος Μιχάλης, ο Πρόεδρος της Κοινότητας Φλώρινας κ. Ρόζας Κωνσταντίνος, η Διευθύντρια Α/θμίαςΕκπ/σης κ. Όλγα Μούσιου, τα μέλη της Κριτικής επιτροπής, κ. Τσώτσος Χρήστος, κ. Ζωγράφου Αθηνά, κ. Καραγιάννη Χριστίνα,η εκπρόσωπος του Συλλόγου Γονέων και κηδεμόνων του σχολείου κ. Ρώμα Κατερίνα,μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί.
Συγχαίρουμε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες που έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό και τους ευχαριστούμε θερμά που μας τίμησαν με τη συμμετοχή τους.
Οι συμμετοχές των μαθητών που διακρίθηκαν
1ο Βραβείο – Σαπρανίδου Μαρία – 3ο Γυμνάσιο Φλώρινας
2ο Βραβείο – Γρομπανόπουλος Μάξιμος-Γυμνάσιο Αμυνταίου
Καραβασίλογλου Κυριακή– 3ο Γυμνάσιο Φλώρινας
ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
Ήταν μια μέρα κακή, Παρασκευή
Ένα παιδί με πλησίασε
Την τσάντα μου άδειασε
Και τα μολύβια μου έσπασε
Δεν κατάλαβα γιατί , δεν είπα τίποτα
Ήταν μια μέρα κακή , μια μέρα Παρασκευή
Ήταν μια μέρα, Δευτέρα
Δύο παιδιά χαρτάκια μου πετούσαν
Με σημειώματα που με κακολογούσαν
Μα δεν μιλούσα
Σκέφτηκα πως ήταν μια μέρα που θα περνούσε
Μια μέρα … Δευτέρα
Ήταν μια μέρα πιο κακή, μια μέρα Τετάρτη
Και τρία παιδιά με στρίμωξαν στην άκρη
Δεν κατάλαβα ‘’ γιατί’’ και ‘’τι’’ τους έχω κάνει
Μα δεν φαίνονταν από την αρχή εντάξει
Δεν είπα τίποτα και έφυγα με σκυφτό το κεφάλι
Ήταν μια μέρα πιο κακή, μια μέρα Τετάρτη
Ήταν Τρίτη, καλά το θυμάμαι
Και στις τουαλέτες βρέθηκα να με βαράνε
Τέσσερα παιδιά ήταν αυτή την φορά
Και πρώτη φορά τα πράγματα ήταν τόσο τρομερά
Σας παρακαλώ τους είπα με σιγανή φωνή
Και αυτοί γελούσαν με φωνή ακόμα πιο δυνατή
Το Σάββατο πια ήμουν πανευτυχής
Αφού δεν με έβριζε κανείς
Ούτε με κλοτσούσε
Ούτε με χτυπούσε εκείνο το παιδί
Ήταν μια μέρα που ήμουν πανευτυχής
Ήταν Σάββατο πρωί
Για λίγο κράτησε η χαρά και η ευτυχία αυτή
Καθώς ήρθε γρήγορα η Κυριακή
Αφού όλοι λένε ότι αυτή η μέρα είναι καλή
Εγώ γιατί βυθίστηκα σε τέτοια σκέψη φοβερή;
Πως και τι θα συμβεί την επομένη της Κυριακής;
Δεν είπα τίποτα και σώπασα από ΄ κείνη την στιγμή
Ήταν μια μέρα, ήταν μια μέρα
Που όλα ήταν πια συνηθισμένα
Τα παιδιά περνούσαν από μπροστά καμαρωμένα
Με ένα γέλιο γεμάτο ειρωνεία
Και εγώ όπως πάντα με το κεφάλι σκυφτό,
Να μην βλέπω ούτε τον ουρανό
Ήταν μια μέρα φριχτή, μια μέρα Πέμπτη
Δεν πρόλαβα να τα μετρήσω
Αφού με μια μπουνιά βρέθηκα στον τοίχο
Με κλοτσούσαν, με χτυπούσαν
Και εγώ δεν είχα δύναμη για να αντιδράσω
Ήταν μια μέρα φριχτή, μια μέρα Πέμπτη
Όσο πάει και η κατάσταση χειροτερεύει
Και να μην μπορώ να πω τι συμβαίνει
Κάθε μέρα και καινούρια παιδιά στην συμμορία
Δεν το έχω πει ούτε στην Μαρία
Τρέμω την ώρα και την στιγμή που θα το αντιληφθεί
Και θα την ενοχλούν και αυτή
Και εξαιτίας μου θα μπλέξει
Όχι μόνο αύτη
Αλλά και εγώ θα πληγωθώ ακόμα πιο πολύ
Μα γιατί; Γιατί το κάνουν αυτό;
Σίγουρα θα πρέπει να έχουν κάποιο σκοπό
Τον οποίο δεν το λένε και εγώ ακόμα πιο πολύ στενοχωριέμαι
Έπρεπε στους γονείς να είχα μιλήσει από την αρχή
Δεν έπρεπε να είχα δειλιάσει τόσο πολύ
Ούτε να το είχα ανεχτεί
Τώρα πια το σχολείο δε το μισώ,
Το κεφάλι μου ψηλά κρατώ
Αβοήθητος πια δεν είμαι
Ούτε ανήσυχος και αδύναμος
Έχω δύναμη πολύ
Και από τότε αξία μου δώσανε ακόμα πιο πολύ
Ένοιωθα ένοχος πολύ
Μα τώρα ξέρω πως έφταιγαν αυτοί
Σου το λέω και εσένα να το ξέρεις
και πάντα στο μυαλό σου να το έχεις :
ΜΙΛΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΦΟΒΗΘΕΙΣ
ΑΠΛΩΣ ΜΙΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΟΛΥ
ΜΙΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΑΝΑΠΗΡΆΞΟΥΝ
ΜΙΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ
ΑΜΕΣΩΣ ΘΑ ΣΟΥ ΗΡΕΜΙΣΕΙ Η ΨΥΧΗ
ΜΙΛΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΖΩΗ
Μαυρομάτη Αναστασία – 1ο ΕΠΑΛ Φλώρινας
Πετροπούλου Μαργαρίτα – 1ο ΕΠΑΛ Φλώρινας
Τσιρνάρη Δέσποινα – 1ο ΕΠΑΛ Φλώρινας
Μπαλάκα Μαρία – 1ο ΕΠΑΛ Φλώρινας
Βοσδίκη Δέσποινα -Γυμνάσιο Βεύης
Κυριακού Δήμητρα – Γυμνάσιο Βεύης
Χρυσοχοΐδου Ειρήνη – 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας
Ορφανουδάκη Ευαγγελία – 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας
Ζωγράφου Σταυρούλα – 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας
Ολυμπίσιου Δανάη – 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας – Κατασκευή
Αλεξίου Σταματία – 1ο Γενικό Λύκειο Φλώρινας
Σβάρνα Αικατερίνη – 3ο Γυμνάσιο Φλώρινας
Δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα του Διηγήματος που διακρίθηκε. Ολόκληρο το διήγημα θα αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του 1ου ΕΠΑΛ Φλώρινας. Μπορείτε να την επισκεφτείτε και να το διαβάσετε.
Δεν περίμενα ότι η μετακόμιση θα ήταν τόσο χάλια… Για την ακρίβεια άλλο πράγμα είχα στο μυαλό μου. Ο μπαμπάς είναι στρατιωτικός και όλο τον μεταθέτουν από εδώ και από εκεί. Ως τώρα όμως πάντα ήταν σε κοντινή απόσταση από την Αθήνα και πηγαινοερχόταν. Αλλά φέτος στη μέση της χρονιάς, εκεί κάπου τον Μάρτιο, τον μετέθεσαν στη Φλώρινα. Δεν θυμάμαι να είχαμε μιλήσει στη γεωγραφία για τον νομό. Ούτε που τον ήξερα. Αλλά η μαμά και ο μπαμπάς έκαναν σαν να μην έτρεχε τίποτα και με έπεισαν ότι θα ήταν ωραία. Καιεγώ τους πίστεψα.
Αλλά τι σας τα λέω όλα αυτά ενώ ούτε που σας συστήθηκα; Με λένε Σοφία και μόλις άρχισα την πρώτη γυμνασίου…
***
Πρώτα πήγε ο μπαμπάς και νοίκιασε σπίτι. Ένα ωραίο διαμέρισμα στο ποτάμι της πόλης. Μετά πήγαμε και εμείς. Ωραία πόλη, μόνο που είναι μικρή και σε μόλις μια μέρα την είχαμε δει όλη! Τι λέω σε μια μέρα, σε μόλις δύο ώρες…
Μια εβδομάδα μας πήρε να τακτοποιηθούμε. Έπειτα πήγαμε με τον μπαμπά να με γράψει στο καινούριο γυμνάσιο. Ήταν πολύ κοντά στο σπίτι. Μια ευθεία, μετά από την μεγάλη εκκλησία και κάτι καφετέριες, έφτανες στο σχολείο. Εκ πρώτης όψεως φαινόταν μεγάλο και επιβλητικό. Τρεις ορόφους μέτρησα! Η αυλή ήταν μεγάλη, γυμνή χωρίς δέντρα με μια σειρά από παγκάκια από την μια και ένα δίχτυ του βόλεϊ από την άλλη. Πήγαμε να συναντήσουμε την διευθύντρια. Καλή μου φάνηκε. Με ρώτησε το όνομά μου, για το σχολείο στην Αθήνα και για τις εντυπώσεις μου από την Φλώρινα. Έπειτα μου είπε να τριγυρίσω να δω λίγο το σχολείο και εκείνη θα κανόνιζε για τα χαρτιά της εγγραφής μου εδώ. Έκανα όπως μου είπε. Ανέβηκα ως τον τρίτο όροφο και ξανά κάτω. Είδα τις τάξεις και το κυλικείο, την αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και τα εργαστήρια φυσικών επιστημών και πληροφορικής. Δεν ήταν τόσο μεγάλο όπως στην Αθήνα αλλά δεν μπορώ να πω πως δεν μου άρεσε. Θα πηγαίνω και με τα πόδια. Για να δούμε όμως τα παιδιά!
***
Την Πέμπτη πήγα στο σχολείο πρώτη φορά. Έφτασα λίγο μετά την προσευχή και πήγα στο γραφείο της διευθύντριας. Χτύπησα ευγενικά και μπήκα.
«Καλημέρα σας».
«Καλημέρα! Τι κάνεις Σοφία;»
«Καλά, ευχαριστώ».
«Χαίρομαι! Έλα, πάρε το πρόγραμμα σου. Θα είσαι στο Α2, στον τρίτο όροφο, η πόρτα αριστερά στο βάθος του διαδρόμου. Νομίζω ότι μπορείς να πας μόνη σου».
«Ναι, ευχαριστώ».
«Ωραία! Θα γνωρίσεις και τα παιδιά, να δεις πόσο ευγενικά είναι. Καλή αρχή Σοφία!».
«Γεια σας».
Βγήκα από το γραφείο και προχώρησα θαρρετά προς τις σκάλες. Κουράγιο!
Την βρήκα εύκολα την τάξη. Ήταν μικρή, με τέσσερις σειρές παράθυρα από τη μία και τέσσερις από την άλλη. Είχε εικοσιένα παιδιά. Ήταν στενά και με το ζόρι περνούσες ανάμεσα από τα θρανία. Το δικό μου το είχαν κολλήσει με την έδρα που ήταν στο κέντρο της αίθουσας. Καθόμουν μόνη. Η μαθηματικός με καλωσόρισε και μου υπέδειξε που να καθίσω. Έβγαλα το βιβλίο. Στην Αθήνα τους περνούσαμε τέσσερα κεφάλαια.
***
Δεύτερη μέρα στο σχολείο. Προσπάθησα να πλησιάσω κάτι παιδιά, μια παρέα με κορίτσια από την τάξη μου. Κάθονταν σε ένα παγκάκι και μιλούσαν γελώντας δυνατά.
«Γεια κορίτσια. Με λένε Σοφία και είμαι από την Αθήνα»
«Γειά… Εγώ είμαι η Αθηνά. Θέλεις κάτι;»
Ένιωσα άβολα κάτω από το επικριτικό βλέμμα τους. Δεν ήξερα τι να πω αλλά δεν πρόλαβα κιόλας.
Η Διευθύντρια του 1ου ΕΠΑΛ Φλώρινας
Μακατσώρη Αγγελική
