Λεύκωμα

Αρνούμαι πεισματικά

να δεχτώ την ευθεία

σαν την μόνη φορά

μια κίνηση χωρίς επιστροφή

ενώ στην κυκλική πορεία

που συνέχεια διευρύνεται

επανεμφανίζεσαι ξανά και ξανά

με τα ίδια πρόσωπα

την ίδια ιστορία εμπλουτισμένη

καθώς οι άνθρωποι δεν αλλάζουν

ίσως βελτιώνονται ίσως χειροτερεύουν

με τις αναμνήσεις να παίρνουν

μιαν άλλη διάσταση πιο φωτεινή

ο Γιώργος ο Νίκος ο Πελοπίδας

η Δήμητρα η Ειρήνη η Αντρουλα

όλοι και όλες σου χαμογελούν

στον ίδιο χώρο που γνωριστήκαμε.