Μιας νυχτός

Μέρος της εντροπίας κι εμείς

-ο πιο άτακτος επιβιώνει-

ενός σύμπαντος που εξελίσσεται

αδιαφορώντας για τους πλανήτες του

ή έτσι νομίζουμε

περιμένουμε βοήθεια από τους κομήτες

αυτόν με την πλέον όμορφη ουρά

που θα δείξει την σπηλιά

της γέννησης νέου Σωτήρος

μέρος του χάους του συστήματος

κι εμείς, παρακολουθούμε παθητικά

χωρίς αντίδραση, αυτά που γίνονται

για εμάς χωρίς να ερωτηθούμε

ή πλανεμένοι με πλύση εγκεφάλου

ποιο το καλό και ποιο το κακό

αφού με την προβοκάτσια δεν ξεχωρίζουν.

Πού να βρούμε νερό

να μουσκέψουμε το ξεροκόματο

που μας πετούν και λέμε ευχαριστώ.

Όλο και πιο βαθιά σκάβουμε τον νερόλακκο

μέχρι να αλμυρίσουν τα όνειρα

και δεν έχει νόημα αν θα εκπληρωθούν

αφού οι βλάβες στην βιόσφαιρα

μη αναστρέψιμες

ακολουθώντας κι ο άνθρωπος

μαζί με την μείωση της βιοποικιλότητας

την κατιούσα.

Μετά τους ολυμπιακούς ο Αύγουστος

δύσκολος μήνας για αυτούς

που δεν αγωνίστηκαν περιμένοντας

το μετάλλιο της αδράνειας.

Ρηγίνος