Πομπός και δέκτης

Προεκτάσεις των ακροδακτύλων

εκεί στις απολήξεις των νεύρων

αύρα μεταδοτική

σ’ αυτούς που είναι συντονισμένοι

με την ιδιοσυχνότητα του πομπού

με αρώματα ορμονών

σε κάθε σκίρτημα του υποθαλάμου

έτσι ασυναίσθητα χτυπά η καρδιά

με το ηλεκτρομαγνητικό της πεδίο

να πάλλεται

μέσα στον κόσμο νομοτελειακά

ακόμα και παράφορα ψάχνοντας

αδελφές ψυχές με τεντωμένες

τις κεραίες τους σαν αεράκι

που δεν βλέπεις ούτε ακούεις

κι όμως το αισθάνεσαι

πνεύμα ζωοδότο ζωσμένο γύρω μας

νυν νυν ετούτη την στιγμή

ό,τι καλό και αγαθό προλάβουμε

Υ.Γ Μου είπαν σήμερα γιορτάζω

μα κάθε μέρα γιορτάζουμεν ευλογημένοι

το θαύμα της ζωής αλλά το ξυνόμαυρο μου

θα το πιούμε στου Ρώμα!

Ρηγίνος