Ανοιχτή επιστολή για τη μεταλιγνιτική περίοδο στη Δυτική Μακεδονία

ΠΡΟΣ

Περιφερειάρχη Δυτ. Μακεδονίας

Κύριο Κασαπίδη Γεώργιο

Κοιν:

Αντιπεριφερειάρχες Περ.Πελοποννήσου

 Κύριο Λαμπρόπουλο Χ. Π.Ε Αρκαδίας

 Κύριο Τζινιέρη Ν. Προγραμματισμού Ανάπτυξης

 Κύριο Τσουκαλά Α. Περιβάλλοντος

Αντιπεριφερειάρχες Περ. Δυτικής Μακεδονίας

 Κύριο Τσιούμαρη Γ. Π.Ε Φλώρινας

 Κύριο Κιοσέ Ι. Π.Ε Φλώρινας

 Κυρία Κυριακίδου Κ. Ενέργειας,Υποδομών και Περιβάλλοντος

 Κύριο Βαβλιάρα Γ. Επιχειρηματικής Ανάπτυξης

 Κύριο Λυσσαρίδη Ν. Περιφερειακής Ανάπτυξης

 Κύριο Κιάνα Σ. Σχεδιασμού Αναπτυξιακής Μετάβασης

Δημάρχους

Κύριο Χριστογιαννόπουλο Α. Δ.Ε Μεγαλόπολης

 Κύριο Γιαννάκη Β. ΔΕ Φλώρινας

 Κύριο Μπιτάκη Α. ΔΕ Αμυνταίου

Αρχηγούς Δημοτικών Παρατάξεων

 Κύριο Ιωαννίδη Ε. Δ.Ε Κοζάνης

 Κυρία Τερζοπούλου Α. ΔΕ Εορδαίας

 Κύριο Θεοδωρίδη Κ. ΔΕ Αμυνταίου

 Κύριο Κωνσταντινίδη Ε. ΔΕ Φλώρινας

Κύριο Μιχόπουλο Κ. ΔΕ Μεγαλόπολης

Προέδρους Τοπικών Δημοτικών Ενοτήτων

Ακρινής, Αγ. Δημητρίου, Αγ, Χριστόφορου ,Ν. Χαραυγής, Νέου Κλείτους, Μαυροδενδρίου, Ποντοκώμης, Προαστείου, Καρδιάς, Σπηλιάς,Καριοχωρίου Αναργύρων, Φιλώτα, Λακιάς, Μαυροπηγής Κοζάνης, Πτολεμαίδας, Ρυακίου, Δρεπάνου.

E Π Ι Σ Τ Ο Λ Η

Αξιότιμε Περιφερειάρχη κ. Γ. Κασαπίδη,

Στις 14-7-2020 διάβασα στον τοπικό τύπο, ψήφισμα του Δήμου Κοζάνης για τη μεταλιγνιτική περίοδο. Tο ψήφισμα αυτό όπως καταλαβαίνω λέει τα εξής: Διαρθώνεται σε τρείς άξονες: 1ος Ενεργειακός άξονας Κοζάνης – Πτολεμαΐδας – Φλώρινας, ευρύτερες παρεμβάσεις Περιφέρειας και Κράτους [κίνητρα για την περιοχή για επενδύσεις, αρδευτικά κ.ο.κ]. 2ος Αστική αναβάθμιση Κοζάνης, αναβάθμιση υπηρεσιών προς τους πολίτες και 3ος Προτάσεις Δήμου για την ανάδειξη του δήμου σαν brand name στις Α.Π.Ε.

Τί να μας κάνει κύριε Περιφερειάρχη ο κύριος Μουσουρούλης, όταν κατατίθενται τέτοιες προτάσεις δηλ. αόριστες, εξωπραγματικές, εκτός τόπου και χρόνου; Καμία αναφορά για την αποκατάσταση των εδαφών των ορυχείων, καμία νύξη για την απόδοση των εδαφών στους γεωργούς, καμία ιδέα να υπάρξει μια ζώνη ΒΙ.ΠΕ. για εγκατάσταση επιχειρήσεων. Κανένα όραμα για δημιουργία χορτολιβαδικών, δασικών εκτάσεων, για κτηνοτροφική, δασική και τουριστική αξιοποίηση. Δημιουργία π.χ. υγροβιότοπων που μαζί με τις δασικές εκτάσεις δημιουργούν βιοποικιλότητα και άγρια ζωή. Θα πρέπει να αφήσουμε και κάτι αξιόλογο στην επόμενη γενιά που ακολουθεί πίσω μας.

Ο μόνος που κατέθεσε σωστές, τεκμηριωμένες και πραγματοποιήσιμες προτάσεις που εκφράζουν τα συμφέροντα του λαού της περιοχής και μπορούν να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, αλλά και προστασίας του περιβάλλοντος είναι οι προτάσεις του αρχηγού της αντιπολίτευσης του Δήμου Κοζάνης κ. Λευτέρη Ιωαννίδη.

Είναι ο πρώτος και ο μόνος που είχε το θάρρος να αναδείξει το θέμα της μεταλιγνιτικής περιόδου κατά τη διάρκεια της θητείας του ως δημάρχου. Δέχθηκε άθλιες, άδικες και άγριες λεκτικές επιθέσεις από συνδικαλιστές της Δ.Ε.Η. Δυστυχώς ο κ. Λευτέρης Ιωαννίδης έχασε τις εκλογές γιατί είπε αλήθειες. Για μία ακόμη φορά επικράτησε ο λαϊκισμός και στις δημοτικές εκλογές. Ο κ. Λευτέρης Ιωαννίδης έπρεπε να είναι σήμερα μέλος της επιτροπής μετάβασης υπό τον κύριο Κ. Μουσουρούλη για τη μεταλιγνιτική περίοδο.

Κάποιοι ανευθυνουπεύθυνοι έλεγαν και συνεχίζουν να λένε ακόμα, “γιατί να μην πάει ο λιγνίτης μέχρι το 2030 αφού και η Γερμανία και άλλες χώρες θα πάνε στη μετάβαση σ΄ αυτό το χρονικό όριο;” Για να γίνει αυτό στην περιοχή μας έπρεπε να γίνουν αναβαθμίσεις στις μονάδες [αποθείωση] σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς και να είναι οικονομικά συμφέρουσα η λειτουργία τους. Δυστυχώς, ούτε αυτό [αναβάθμιση] δεν έγινε και αυτό προφανώς έχει να κάνει με διάφορες αιτίες όπως: Υψηλό κόστος αναβάθμισης, επιπλέον αναλογία εξόρυξης 5 προς 1, φτωχός σε θερμίδες και ρυπογόνος λιγνίτης, φορολογία για τους ρύπους. Έτσι όλα αυτά καθιστούν τον λιγνίτη ζημιογόνο.

Ο δε δήμαρχος Εορδαίας ο κ. Παναγιώτης Πλακεντάς πραγματοποίησε συγκέντρωση μαζί με τους συνδικαλιστές της Δ.Ε.Η. με σύνθημα όχι στη βίαιη απολιγνιτοποίηση. Η απολιγνιτοποίηση ξεκίνησε εδώ και 10 χρόνια. Ενόψει κρίσιμων αποφάσεων για την περιοχή μας [μεταλιγνιτική περίοδος] ο Δήμαρχος Εορδαίας ζήτησε και πήρε 4 μεταχειρισμένα αυτοκίνητα από τη Δ.Ε.Η. Τί είδους προτάσεις να υποβάλλει ο Δήμος Εορδαίας για τη μεταλιγνιτική περίοδο; Όταν είναι υποχρεωμένος στον κύριο εργοδότη της περιοχής λαμβάνοντας ως δωρεά 4 μεταχειρισμένα αυτοκίνητα, όπου το κόστος των ανταλλακτικών και συντήρησης θα υπερβεί την αξία της αγοράς τους;

Ως γνωστόν και ο έτερος Δήμαρχος της Κοζάνης έκανε σύμπραξη με πρώην δήμαρχο υπάλληλο Δ.Ε.Η. και προφανώς συνταξιούχο τώρα που επεδίωκε να λάβει και το χρίσμα ως υποψηφίου δημάρχου από τη Νέα Δημοκρατία. Οι δύο αυτοί Δήμαρχοι δεν έχουν παρουσιάσει καμία αξιόλογη πρόταση μέχρι τώρα ούτε πιθανολογώ θα έχουν να παρουσιάσουν και στο μέλλον [μακάρι να διαψευσθώ], εκτός και αν τους υποδείξουν οι συνδικαλιστές της Δ.Ε.Η. τι είδους προτάσεις να υποβάλλουν.

Όλα αυτά τα γεγονότα [παραδείγματος χάριν το ψήφισμα του Δήμου Κοζάνης] δημιουργούν έλλειψη ενιαίας, στοχευμένης στρατηγικής και συνεννόησης για τη μεταλιγνιτική περίοδο και αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός για το μέλλον της περιοχής. Ο καθένας επιδιώκει σύμφωνα με τον μικρόκοσμό του, να πάρει ό,τι μπορεί, για να καλύψει καταναλωτικές ανάγκες του Δήμου του. Όπως έγινε και με τον τοπικό πόρο ανάπτυξης.

Για όλους αυτούς τους λόγους κύριε Περιφερειάρχη, προτείνω με το θάρρος της γνώμης μου και με ειλικρινές και άδολο ενδιαφέρον για την περιοχή μας τον διορισμό από μέρους σας ενός συντονιστή να ενημερώνει και γιατί όχι να καθοδηγεί τους δύο Δημάρχους Κοζάνης και Εορδαίας προκειμένου να υπάρχει μία ενιαία φωνή και στρατηγική για την μετάβαση στη μεταλιγνιτική περίοδο και να εκφράζονται μέσα από αυτή τη στρατηγική τα συμφέροντα όλων των εργαζομένων και όχι μόνο τα συμφέροντα των συνδικαλιστών της Δ.Ε.Η. Προφανώς η συνεννόηση αυτή και η καθοδήγηση θα πρέπει να γίνει και με τους άλλους δύο Δημάρχους [αποκαλούμενων ενεργειακών] Φλώρινας και Αμυνταίου, την στάση των οποίων δεν γνωρίζω για να αναφέρω. Γνωρίζω μόνο τη δήλωση του Δημάρχου Αμυνταίου ο οποίος πάντως δήλωσε “ότι δεν φοβόμαστε τη μεταλιγνιτική περίοδο”.

Θα πρέπει να υπάρχει ενημέρωση και συνεννόηση περί ενιαίας γραμμής και με τους Προέδρους των πληττομένων οικισμών, τα επιμελητήρια και όλους τους παραγωγικούς φορείς της περιοχής και τολμώ να πω σαν αρχική έμπρακτη εκδήλωση της κοινής συνεννόησης και πορείας να εκδοθεί ένα ενιαίο ψήφισμα όπου σ΄ αυτό να ορίζεται και να καθορίζεται ρητά τί ακριβώς θέλουμε και τι μπορεί να γίνει στην περιοχή για να ολοκληρωθεί σταδιακά η μετάβαση στη μεταλιγνιτική εποχή. Έχοντας ως αρχικό στόχο τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, κρατώντας τόσο το επιστημονικό όσο και το τεχνικό μέρος της νεολαίας και των υπόλοιπων κατοίκων στην πολύπαθη περιοχή μας και με παράλληλο στόχο το σεβασμό στο περιβάλλον, αποκαθιστώντας τα εδάφη, υιοθετώντας και τις καλές πρακτικές της Γερμανίας. Το ψήφισμα αυτό να διαβιβαστεί και να υποβληθεί στην επιτροπή για την απολιγνιτοποίηση, στον αρμόδιο Υπουργό, στην Κυβέρνηση και σε όλα τα κόμματα και όπου αλλού χρειαστεί, γιατί ενδιαφέρει το σύνολο των κατοίκων της περιοχής μας, αλλά και τις επερχόμενες γενιές που θα κατοικήσουν στην περιοχή μας, ανεξαρτήτως κομματικών ταυτοτήτων.

Η μετάβαση στη μεταλιγνιτική περίοδο σε ό,τι μας αφορά ως περιοχή θα πρέπει να έχει τρεις βασικούς πυλώνες, απαράβατους και αδιαπραγμάτευτους κανόνες. 1ος πυλώνας: Τεχνική επανάκτηση της φύσης [αποκατάσταση] και επιστροφή των εδαφών στους γεωργούς [πλήρης ιδιοκτησία], όσες εκτάσεις είναι κατάλληλες γι΄ αυτόν τον σκοπό. 2ος πυλώνας: Επιχειρηματικότητα με έμφαση στις πράσινες επενδύσεις. Συμπληρωματικά και από κοντά και άλλες μορφές επιχειρηματικότητας για την ανάπτυξη και στήριξη της τοπικής οικονομίας. 3ος πυλώνας: Γεωργία, κτηνοτροφία, δασοκομία, τουρισμός σε όλες του τις μορφές [βιομηχανικός, οικοτουρισμός κλπ], ΠΑΝΤΑ όμως εντός των εξαντληθέντων ορυχείων.

Το συμπέρασμα που συνάγεται σήμερα για τη διαχείριση των εξαντλημένων ορυχείων είναι: Τα ορυχεία δεν μπορούν να αποκατασταθούν όπως ήτανε, γιατί απαιτείται μεγάλο κόστος και είναι ασύμφορο. Δεν μπορούν να γίνουν όλα τα εδάφη καλλιεργήσιμες εκτάσεις προορισμένες για γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Δεν μπορούν όμως να μείνουν όπως είναι, ένα σεληνιακό τοπίο και να γεμίσουν φωτοβολταϊκά, γιατί αυτό θα είναι μία νέα καταστροφή, χωρίς να απορρίπτεται και η δημιουργία αυτών σε ένα λελογισμένο μέτρο.

Η καλύτερη λύση με ένα μέτριο κόστος που θα αποδώσει και κύκλο εργασιών σε πρώτη φάση στον κλάδο των χωματουργικών εργασιών είναι: Αποκατάσταση των εδαφών με βάση την κλίση του εδάφους των ορυχείων, τη μορφολογία και την εδαφολογική σύστασή τους. Μεγάλο βάθος εδαφών μπορεί να διαμορφωθεί ως υγροβιότοπος, μεγάλο υψόμετρο εδαφών από αποθέσεις μπορεί να διαμορφωθεί ως έδαφος για χορτολιβαδική δασική κάλυψη, με δενδροφύτευση. Άνισα και ανώμαλα εδάφη μετρίου ύψους μπορούν να ισοπεδωθούν με χωματουργικά μηχανήματα και να αποδοθούν στους γεωργούς. Η αποκατάσταση θα έπρεπε να γίνει αμέσως μετά την εξόρυξη σύμφωνα με την τακτική της Γερμανίας. Το φυτικό χώμα τουλάχιστον να είχε συγκεντρωθεί σε κάποιο σημείο και να τοποθετηθεί και να επανέλθει πίσω στα κατεστραμμένα εδάφη.

Όσον αφορά σήμερα στη διαχείριση των εξαντλημένων ορυχείων [μετάβαση στη μεταλιγνιτική περίοδο] στη λεκάνη Πτολεμαΐδας – Κοζάνης επιτρέψτε μου να σας καταθέσω την άποψή μου με ένα γενικό πλάνο. Σχεδιάζοντας πάντα με κεντρικό άξονα το ρέμα Σουλού, διαμορφώνοντας και ανακαλύπτοντας το έδαφος, μαζί με κάποιες εκτάσεις που είναι ήδη επίπεδες εντός των ορυχείων μπορούμε να δημιουργήσουμε οροπέδια, κοιλάδες, δρόμους, υγροβιότοπους. Χρειάζονται τουλάχιστον 5 υγροβιότοποι. Ένας χρειάζεται για ιστορικούς λόγους στην περιοχή όπου ήταν ο υγροβιότοπος Σαρή – Γκιολ. Αφού λοιπόν αποκατασταθεί το έδαφος και με βάση την τοποθεσία, αν είναι κοντά σε κεντρική αρτηρία, είτε σε κατοικημένους οικισμούς, είτε σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις, καθορίζουμε τις εκτάσεις για διάφορες χρήσεις: χορτολιβαδικές, δασικές, γεωργικές, τουριστικές ως και για φωτοβολταϊκά.

Εκ των προτέρων μόνο μπορεί να γίνει καθορισμός ενός χώρου ως ΒΙ.ΠΕ. εντός των ορυχείων. Ενδείκνυται ως ζώνη ΒΙ.ΠΕ. εκεί όπου σήμερα λειτουργούν ήδη οι μονάδες διαχείρισης αποβλήτων ΔΙΑΔΥΜΑ και μονάδα μηχανικής ανακύκλωσης και ΑΗΣ 5 της Δ.Ε.Η.

Αυτό βέβαια είναι ένα γενικό πλάνο, θα πρέπει πρώτα να προηγηθούν οι μελέτες, να εκδοθούν με τη σειρά οι περιβαλλοντικές άδειες, οι προκηρύξεις για ανάθεση εκτέλεσης των μελετών κλπ. Όλο αυτό είναι έργο που θα αναλάβει ο υπό σύσταση δημόσιος φορέας που θα δημιουργηθεί αποκλειστικά για την ολοκλήρωση αυτού του έργου, ο οποίος όμως θα έχει και τον συντονισμό και την παρακολούθηση εκτέλεσης όλων αυτών των έργων [αποκατάσταση εδαφών, δημιουργία υποδομών για ΒΙ.ΠΕ. κλπ].

Τα γραφεία θα πρέπει να είναι μέσα στα ορυχεία στα ήδη υπάρχοντα κτίρια της Δ.Ε.Η. και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να εδρεύουν μακριά από τον τόπο επιχείρησης των έργων π.χ. Αθήνα. Γραφεία, αποθήκες, συνεργεία θα πρέπει να παραχωρηθούν από τη Δ.Ε.Η., ως επίσης και τα οχήματά της για τις αναγκαίες μετακινήσεις του προσωπικού του φορέα όλου αυτού του έργου.

Σε όλο αυτό το τιτάνιο έργο μπορεί να συμβάλλει και το τοπικό Πανεπιστήμιο ως σύμβουλος του εν λόγω φορέα π.χ. στις αποκαταστάσεις των εδαφών, ποία είδη φυτών μπορούν να ευδοκιμήσουν ώστε να δημιουργηθεί η τοπική χλωρίδα, που θα δώσει με τη σειρά της τη δυνατότητα να δημιουργηθεί και τοπική πανίδα ώστε να δημιουργηθούν ευδόκιμες χορτολιβαδικές και δασικές εκτάσεις. Επίσης μπορούν να συμβάλλουν στη βελτίωση της γονιμότητας των αποκαταστημένων εδαφών για την ανάπτυξη της γεωργίας με μοντέρνα επιστημονικά κριτήρια.

Σ΄ ένα επόμενο στάδιο εάν και εφόσον δημιουργηθούν επιχειρήσεις [κυρίως στις πράσινες τεχνολογίες] εντός ΒΙ.ΠΕ. θα μπορεί η θεωρία και η γνώση του τοπικού Πανεπιστημίου να συνδυάζεται με την εφαρμογή στην πράξη καινοτομιών, για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας, αλλά και για την εφαρμογή καινοτόμων λύσεων και δράσεων για την ανάπτυξη της γεωργίας.

Για να γίνει αυτό το εγχείρημα χρειάζεται πρωτίστως νομοθετική παρέμβαση για την στήριξη και εμπέδωση όλων αυτών των δράσεων. Να ψηφιστεί νόμος ευέλικτος μακριά από τεχνοκρατικές καθυστερήσεις που θα προβλέπει τη μεταβίβαση των εξαντλημένων ορυχείων ως και των κτιριακών εγκαταστάσεων από τη Δ.Ε.Η. στο δημόσιο. Ακολούθως η σύσταση ενός δημόσιου φορέα με οργανόγραμμα για καλύτερη και ευέλικτη λειτουργία του φορέα αυτού. Προσλήψεις με διαγωνισμό μέσω ΑΣΕΠ χωρίς μονιμότητα, προς αποφυγή αγκυλώσεων, αλλά και για όσο θα διαρκέσει το έργο. Πηγές χρηματοδότησης από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τοπικός πόρος ανάπτυξης όσο αυτός θα υφίσταται, δικαιώματα διάθεσης ρύπων, πράσινο ταμείο, ΕΣΠΑ κλπ.

Φρονώ κατά την ταπεινή μου γνώμη, ότι ο νόμος θα πρέπει να προβλέπει ότι οι αποκατασταθείσες εκτάσεις για χορτολιβαδική και δασική κάλυψη, οι υγροβιότοποι, το δίκτυο δρόμων που θα συμβάλλουν στην κτηνοτροφική, δασοκομική και τουριστική εκμετάλλευση θα ανήκουν στο Δημόσιο [Υπουργείο Οικονομικών]. Οι αποκατασταθείσες εκτάσεις για γεωργικές εκμεταλλεύσεις να διανεμηθούν στους αγρότες κατά κύριο επάγγελμα [όχι στους ευκαιριακά ασχολούμενους με τη γεωργία] κατά πλήρες ιδιοκτησιακό δικαίωμα. Ο χώρος ΒΙ.ΠΕ. εντός των ορυχείων χωρικά κατανεμημένα οικόπεδα μαζί με τις υπάρχουσες υποδομές να παραχωρηθούν κατά χρήση δωρεάν σε όσους τολμήσουν να κάνουν επιχειρήσεις, αφού στο σύνολο γη και κτίρια θα ανήκουν ιδιοκτησιακά στο δημόσιο, με την υποχρέωση να τα φροντίζουν και να τα βελτιώνουν.

Στον τοπικό τύπο διαβάζω επίσης για 7 άξονες από πιστώσεις του πράσινου ταμείου. Οι 7 άξονες προφανώς αφορούν στην απασχόληση. Δεν τους αναφέρω για να μην μακρηγορώ. Όπως φαίνεται όμως πουθενά δεν γίνεται λόγος για απόδοση εδαφών στην τοπική κοινωνία [στους γεωργούς κατά κύριο επάγγελμα] κατά πλήρες ιδιοκτησιακό καθεστώς. Πουθενά δεν γίνεται λόγος για αποκατάσταση των εξαντλημένων εδαφών που θα δώσει εργασία σε χιλιάδες άνεργους εργατοτεχνίτες με την έναρξη των χωματουργικών εργασιών για την αποκατάσταση των εδαφών. Όλα αυτά τα μέτρα (αποκατάσταση εδαφών ορυχείων και διανομή στους ανθρώπους του μόχθου π.χ. γεωργούς, η δημιουργία ΒΙ.ΠΕ. για απασχόληση ανέργων, η δημιουργία χορτολιβαδικών, δασικών εκτάσεων για κτηνοτροφική και τουριστική ανάπτυξη), είναι η καρδιά του προβλήματος και δεν γίνεται καμία αναφορά μέσα από τις προτάσεις του Πράσινου Ταμείου.

Στο διαδίκτυο διαβάζω επίσης για την πρόθεση της Δ.Ε.Η. για εγκατάσταση 1GW φωτοβολταϊκών στη Μεγαλόπολη και 2,5 GW στη λεκάνη ορυχείων Πτολεμαΐδας. Ήδη η Δ.Ε.Η. ξεκίνησε προκαταρτικά 230 ΜW εντός των ορυχείων Πτολεμαΐδας και στη Μεγαλόπολη 50 ΜW.

Μια τέτοια εξέλιξη οδηγεί από τη μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη, στη μονοκαλλιέργεια φωτοβολταϊκών. Η ενασχόληση μόνο με τον λιγνίτη επί 64 χρόνια είχε ως αποτέλεσμα η ανεργία να φτάσει στην περιοχή μας στο 30% από τα υψηλότερα επίπεδα πανελλαδικά και ευρωπαϊκά. Η μονοκαλλιέργεια με φωτοβολταϊκά θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας.

Κατά την ταπεινή μου άποψη φρονώ ότι απαιτείται ποικιλία επιχειρηματικών δράσεων στα 160 χιλ. στρέμματα κατεστραμμένων εδαφών ορυχείων της περιοχής, αφού αποκατασταθούν σύμφωνα με τους παραπάνω πυλώνες: γεωργία, κτηνοτροφία, δασοκομία, τουρισμός. Για τη δημιουργία και την εγκατάσταση των επιχειρήσεων σε ΒΙ.ΠΕ. θα πρέπει να δοθούν ισχυρά κίνητρα που θα γίνουν πόλος έλξης, όπως η δωρεάν παραχώρηση χρήσης της γης και οι έτοιμες υποδομές όπως προανέφερα. ΒΙ.ΠΕ. θα πρέπει να γίνουν σε τρεις περιοχές: Μία περιοχή για μεγάλες επενδύσεις εντός των ορυχείων, ζώνη ΒΙ.ΠΕ. όπου λειτουργούν οι μονάδες ΔΙΑΔΥΜΑ, μονάδα μηχανικής ανακύκλωσης, μονάδα 5 της Δ.Ε.Η. Επίσης δεύτερη ζώνη η ΒΙ.ΠΕ. Κοζάνης και τρίτη του Αζώτου στην Πτολεμαΐδα που δεν λειτούργησαν ποτέ.

Συνοψίζοντας καθολικό αίτημα λοιπόν των εκλεγμένων εκπροσώπων των κατοίκων της εν γένει περιοχής μας όπως και της περιοχής της Αρκαδίας [Μεγαλόπολη], εκπροσώπων παραγωγικών φορέων, επιμελητηρίων, εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να είναι: Επαναφορά κατεστραμμένων εδαφών ορυχείων στο δημόσιο που σημαίνει στοιχειώδης προστασία του περιβάλλοντος. Διανομή της αποκαταστημένης γης στους αγρότες κατά πλήρες ιδιοκτησιακό δικαίωμα, για να εξασφαλιστεί η πρωτογενής παραγωγή. Κίνητρα για επιχειρηματικότητα μαζί με δημιουργία ΒΙ.ΠΕ. εντός ορυχείων για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και οικονομική ενίσχυση της τοπικής κοινωνίας. Ποικιλία επιχειρηματικών δράσεων σε τομείς όπως γεωργία, κτηνοτροφία, δασοκομία, τουρισμός, επιχειρηματικότητα με έμφαση στις πράσινες επενδύσεις.

Κάθε άλλη λύση χωρίς αυτούς τους βασικούς κανόνες, θα οδηγήσει σ΄ ένα νέο κρατικό μοντέλο με τις γνωστές παθογένειες των δημοσίων επιχειρήσεων, όπως κομματικοποίηση, πελατειακές σχέσεις, αναξιοκρατία, κακοδιαχείριση, υπερσυνδικαλισμός. Το κράτος λειτούργησε ως επιχειρηματίας εξορύσσοντας λιγνίτη και παράγοντας ρεύμα. Τώρα κατακρατεί τα εδάφη όπως διαβλέπω ότι θα γίνει, παράγοντας ρεύμα από φωτοβολταϊκά, ανταγωνιζόμενο τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό όμως δεν παράγει πλούτο, ούτε αύξηση ΑΕΠ περιοχής, ούτε προστασία περιβάλλοντος, ούτε δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Για να σχηματιστεί ο λιγνίτης στα έγκατα της γης χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια. Για να σχηματιστεί ο υδροφόρος ορίζοντας και καλλιεργήσιμη φυτική γη χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια. Για να σχηματιστεί χλωρίδα και πανίδα με το εδαφικό ανάγλυφο, τα δένδρα, τα λουλούδια και κάθε είδους ζωική και φυτική ζωή χρειάστηκαν πάλι χιλιάδες χρόνια. Οφείλουμε λοιπόν να επανορθώσουμε τεχνικά τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος των εδαφών ορυχείων. Το περιβάλλον το δανειστήκαμε από τα παιδιά μας. Δεν μας ανήκει. Οφείλουμε να αφήσουμε κάτι αξιόλογο και σπουδαίο στην επόμενη γενιά που έρχεται από πίσω.

Πτολεμαΐδα , 18/8/2020.

Κωνσταντίνος Κορκοτίδης

Συνταξιούχος Δ.Ε.Η., συνταξιοδοτήθηκε το 2010 από την ηλεκτρομηχανολογική συντήρηση ορυχείων.

Διαμένει στην Πτολεμαΐδα.